Η Κική Δημουλά έχει πει μια (σοφή) κουβέντα που αρέσει πολύ στον Γιώργο Μπαρτζώκα, ότι δηλαδή «η εμπειρία είναι ένα θλιβερό κέρδος». Του άρεσε όταν την πρωτοδιάβασε, αλλά όχι και τώρα που την επιβεβαιώνει στη δική του ζωή!

Μετά την κατραπακιά στο Μιλάνο, ο Ολυμπιακός των 14 συνεχών νικών στην Ευρωλίγκα γνώρισε τη δεύτερη ήττα του, αυτή τη φορά από την Μπαρτσελόνα, και τώρα πηγαίνει σε μια «αποστολή αυτοκτονίας» στη Βιτόρια για να ρεφάρει τη χασούρα και να ξανασταθεί όρθιος στα πόδια του.

Το πρώιμο προβάδισμα των 9 πόντων (23-14) απέβη ανώφελο από τη στιγμή που οι Καταλανοί (με τη «δεύτερη» πεντάδα τους και με χαμηλό σχήμα) το υπερκάλυψαν μέσα σε τρία λεπτά: με ένα σερί 14-0, βρέθηκαν στο +5 και επέβαλαν τον ρυθμό που βολεύει μια ομάδα η οποία εμφανίζεται πάντοτε καλά διαβασμένη, διαθέτει αμυντική ισορροπία, είναι... μανούλα στο να εκμεταλλεύεται τα λάθη των αντιπάλων της και βγάζει από τη μύγα ξύγκι!

Το πρόβλημα του Ολυμπιακού ήταν ορατό διά γυμνού οφθαλμού τόσο πίσω (μέσα στη ρακέτα και στο μαρκάρισμα του Ναβάρο) όσο και μπροστά: περισσότερο πλήρωσε την αδυναμία του να δημιουργήσει ευκαιρίες στο ανοικτό γήπεδο κι από τη στιγμή που η Μπαρτσελόνα τον έβαλε στο... βρακί της (sic) και τον ανάγκασε να παίζει πέντε εναντίον πέντε και να (ζήσει ή να) πεθάνει από τα μακρινά, πάνω σε άμυνα και κατά κανόνα άστοχα σουτ, η δουλειά βρώμαγε!

Οι «ερυθρόλευκοι» κατάφεραν να μαζέψουν τα πράγματα στο ημίχρονο (34-32), αλλά ο οίστρος του Ναβάρο αποδείχτηκε απαράμιλλος, ειδικότερα όταν ο «La Bomba» έβαλε δύο απανωτά τρίποντα και οδήγησε την Μπαρτσελόνα σε διψήφιες διαφορές. Τότε ο Μπαρτζώκας πήγε κόντρα στη φιλοσοφία του και χρησιμοποίησε μια άμυνα που (με εξαίρεση το εκτός έδρας ματς με τη Ζιελόνα Γκόρα) την είχε αφήσει στο ράφι των αποδυτηρίων της... Πεύκης!

Αυτή η άμυνα ζώνης και το χαμηλό σχήμα (στο οποίο επέστρεψε ο Μπαρτζώκας) αποδείχτηκαν ευεργετικά για τον Ολυμπιακό, αλλά τότε του έλειψε ένα μεγάλο σουτ για να ισοφαρίσει ή να προηγηθεί, χώρια η απώλεια -με ατζαμίδικο τρόπο μάλιστα- μιας κατοχής, με συνέπεια το τρίποντο του Ολεσον να αποτελέσει τη Νέμεσή του!

Πέραν της λειψανδρίας (Λο, Πετγουέι), Ο Ολυμπιακός υποφέρει επίσης από έλλειψη φρεσκάδας, από διστακτικότητα και στατικότητα στην επίθεση, από βραδύτητα στο παιχνίδι του και από την κακή ψυχολογία που προκαλούν οι τέσσερις ήττες μέσα σε 24 βράδια, μετά το 23-0, που απέβη... ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης!

Κατόπιν όλων αυτών και αφού ο Μπαρτζώκας βιώνει στο πετσί του το θλιβερό κέρδος της εμπειρίας (που είπε και η Δημουλά), τώρα ελπίζει να βρεθεί και στη θέση του Τομζάνοβιτς, ο οποίος το 1995, μετά το repeat των Ρόκετς, είχε πει «ποτέ μην υποτιμάτε την καρδιά των πρωταθλητών». Οψόμεθα...

ΑΠ' ΤΑ ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΒΓΑΛΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΝΒΑ ΤΑ ΙΕΡΑ!

Eίναι η πρώτη φορά που συνευρέθησαν τρεις Ελληνες σε έναν αγώνα του ΝΒΑ και ασφαλώς το γεγονός μας τιμά και μας κολακεύει. Περισσότερο όμως (θα πρέπει να) μας τιμά και μας κολακεύει ότι για πρώτη φορά ακούστηκε ο ελληνικός εθνικός ύμνος μέσα από το επίσημο κανάλι της λίγκας, το NBA TV, και μάλιστα όχι από κασέτα, αλλά a cappella!

Στη διάρκεια της ζωντανής εκπομπής «The Starters», ο Tας Μέλας -και επί το ελληνικότερον Τάσος Μελάς- είχε το θάρρος να σηκωθεί όρθιος αναγγέλλοντας το (κατά τη δική του άποψη) ματς της ημέρας ανάμεσα στους Μπακς και στους Γκρίζλις και να απαγγείλει τη δεύτερη στροφή του Υμνου προς την Ελευθερία και μάλιστα δύο φορές, προκαλώντας... ταραχή στο στούντιο, μη διστάζοντας κιόλας να φωνάξει «σκασμός» στους συμπαρουσιαστές του!

ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ... ΣΙΡΙΑΛ ΚΑΙ Η ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΑΪΤΖΗ

Προφανώς σε αυτήν την πρώιμη φάση του Τοp-16 τα λάθη μπορούν να διορθωθούν, αλλά εάν ο Παναθηναϊκός (προστατεύσει το σπίτι του και) γράψει απόψε το 3-0, τότε θα βρεθεί καβάλα στ' άλογο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται! Οι «πράσινοι», έχοντας ξεπεράσει εδώ και καιρό τη φάση των αναζητήσεων και της αστάθειας, θα επιδιώξουν ένα ακόμη βήμα σε μια προσδόκιμη αταλάντευτη πορεία. Και με ποιον αντίπαλο; Οχι απλώς με μια (τουρκική) ομάδα που κοουτσάρει ο Βαγγέλης Αγγέλου και στην οποία αγωνίζεται ο Κώστας Βασιλειάδης, αλλά σε έναν ιστορικό και βιωματικό αντίπαλο!

Από μια ήττα του (με 82-67) στη Γλυφάδα τον Νοέμβριο του 1993 ανασυντάχτηκε κι έφτασε στο φάιναλ φορ του Τελ Αβίβ, δυο νίκες του απέναντί της (το 2000 στην Πυλαία και το 2001 στο Παρίσι) τον οδήγησαν σε ισάριθμους τελικούς, ενώ η μεταξύ τους σειρά των πλέι οφ του 2005 μένει ανεξίτηλα χαραγμένη στην ιστορική μνήμη, λόγω της δραματικότητας, του επεισοδιακού χαρακτήρα της και της πανδημίας (συμπεριλαμβανομένων και... τσολιάδων) η οποία σημειώθηκε στα δυο ματς του ΟΑΚΑ, όπου συνωστίστηκαν πάνω από 38.000 θεατές!

Είναι τότε που ο (πρώην παίκτης του Αρη) Γουίλι Σόλομον πέταξε την μπάλα του αγώνα στα μούτρα των «πράσινων», οι οποίοι την κράτησαν και μετά την πρόκρισή τους ο Γιώργος Καλαϊτζής του την επέστρεψε με τον ίδιο τρόπο και με την αφιέρωση «καλή τύχη στο τουρκικό πρωτάθλημα»!

Πηγή: Goal