Μερικούς μήνες μετά την απόλυση του 45χρονου από την Μίλαν, η ελληνική ομοσπονδία έδειξε έμπρακτα το ενδιαφέρον της στον αλενατόρε, ο οποίος βρίσκεται ψηλά σε μία λίστα με υποψήφιους αντικαταστάτες του Φερνάντο Σάντος. Ο Πορτογάλος αποχωρεί μετά το τέλος των υποχρεώσεων της Εθνικής στο Mundial και παρότι οι όποιες συζητήσεις είναι σε πολύ πρώιμο στάδιο και η απάντησή του είναι εξαιρετικά απίθανο να είναι θετική, ο Αλέγκρι μέσα σε μία μέρα πρόλαβε να μπει στην ελληνική καθημερινότητα και την επόμενη μέρα της πρωταθλήτριας Ευρώπης του 2004. Εμείς και Ιταλοί λένε ότι είμαστε una faccia una razza, πάμε να δούμε θετικά και αρνητικά που θα είχαμε σαν Εθνική αν ο Μαξ έκανε το «μπαμ» και έπαιρνε στα χέρια του το τιμόνι της Γαλανόλευκης.
Αμυνα. Οι περισσότεροι από εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές γουστάρετε να βλέπετε επιθετικό ποδόσφαιρο και όχι μία ομάδα που να παίζει ταμπούρι και να πηγαίνει για το μισό-μηδέν, όμως η φανέλα της Εθνικής έγινε πιο βαριά και πέρασε στα βιβλία της ιστορίας με την τακτική και την άμυνα το ιστορικό 2004. Το θαύμα της Πορτογαλίας αλλά και οι σερί προκρίσεις στα μεγάλα ραντεβού επιτεύχθηκαν με βάση την άμυνα, οπότε το να πάρει τη δουλειά ένας Ιταλός μοιάζει με φυσική συνέχεια. Ο Αλέγκρι μπορεί να βάλει ακόμα μία πινελιά τακτικής στην Ελλάδα, της οποίας η φύση είναι να είναι πρώτα απ' όλα συμπαγής.
Διάβασε περισσότερα στο: Max Allegri: Si o no? | gazzetta.gr