To ντόμινο έδειξε Φώτη

Ο Φώτης Κατσικάρης συζητούσε εδώ και καιρό την πρόταση του Γιώργου Βασιλακόπουλου, αλλά είχε το ένα μάτι στραμμένο προς τη Βιτόρια, όπου η καρέκλα του Σέρτζιο Σκαριόλο έτριζε από τις συνεχόμενες αποτυχίες. Εγκατεστημένος εδώ και χρόνια οικογενειακώς στο Μπιλμπάο, το οποίο απέχει 45 λεπτά με το αυτοκίνητο από τη Βιτόρια, ο Κατσικάρης βλέπει το επαγγελματικό και προσωπικό του μέλλον στην Ισπανία.

Ωστόσο, δεν υπάρχει στη χώρα άλλη ομάδα συμβατή με το όραμα και με το όνομά του. Η Μπαρτσελόνα έχει δεμένο τον γάιδαρό της με τον Τσάβι Πασκουάλ, η Ρεάλ «φυσάει» με τον Πάμπλο Λάσο, η Βαλένθια και η Μάλαγα βρίσκονται σε στέρεη πορεία, ενώ η ίδια η Μπιλμπάο έχει κατεβάσει τον πήχυ του προϋπολογισμού.

Για τον φιλόδοξο Κατσικάρη, η Εθνική Ελλάδας αποτελεί θαυμάσια ευκαιρία επιτυχημένης επιστροφής στο προσκήνιο. Οταν ολοκληρώσει τη θητεία του, θα ανιχνεύσει το τοπίο με νέα δεδομένα και με το βιογραφικό του ακόμα πιο πλούσιο. Εάν του πάνε όλα καλά, θα έχει προσθέσει στο παλμαρέ του επιτυχίες σε ένα πεδίο όπου δεν έχει εργαστεί στο παρελθόν.

Θα καταφέρει να δουλέψει απερίσπαστος και με την τράπουλα γεμάτη; Την προηγούμενη φορά που διαπραγματεύτηκε με την ΕΟΚ, τα αιτήματά του έπεσαν στο κενό. Και δεν αναφέρομαι απαραίτητα στο οικονομικό σκέλος.

Ο Κατσικάρης ήθελε τους δικούς του συνεργάτες, ανάμεσα στους οποίους μάλιστα συμπεριέλαβε τον Δημήτρη Πρίφτη. Ο ισχυρός ανήρ της Ομοσπονδίας είχε ανέκαθεν τους δικούς του τοποτηρητές στα πέριξ της ομάδας, δηλητηριάζοντας έτσι το κλίμα εκών άκων. «Ακων», θα έλεγα εγώ, που είμαι και λίγο αφελής.

Λέγεται ότι ο Βασιλακόπουλος άλλαξε μυαλά με γνώμονα το καλό της Εθνικής ομάδας και ότι δέχθηκε να δώσει γην και ύδωρ στον νέο Ομοσπονδιακό. Ειδάλλως θα εισέπραττε άρνηση από τον Κατσικάρη και θα συμβιβαζόταν με λύσεις επιπέδου Τρινκιέρι ή Καζλάουσκας.

Υπήρχε άραγε πιθανότητα συνεργασίας με τον Αργύρη Πεδουλάκη; Κάποτε ο τελευταίος έφτασε μέχρι το κατώφλι της Εθνικής Ανδρών, αλλά έχασε στο νήμα από τον εκλεκτό του Γιώργου Κολοκυθά, Παναγιώτη Γιαννάκη. Σήμερα αποτελεί χρυσή εφεδρεία σε περίπτωση ναυαγίου των διαπραγματεύσεων με τον Κατσικάρη, αν και μαθαίνω ότι το μοντέλο που ο Πεδουλάκης πρεσβεύει δεν χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης στο κονγκλάβιο των σοφών. Θέλουμε να διδάξουμε μπάσκετ εμείς, όχι να παίξουμε κατενάτσιο, κύριοι!

Σαν το μπάσκετ που διδάξαμε στη Σλοβενία και στο Καράκας, υποθέτω...

Ο Πεδουλάκης αποχώρησε από τον Παναθηναϊκό άφθαρτος, φίλος με όλους ένθεν κακείθεν. Αντίθετα με άλλους πρώην προπονητές των δύο «αιωνίων», αυτός πέρασε τις γέφυρες χωρίς να τις κάψει. Αυτό το πλεονέκτημα θα του γίνει πολύτιμο εφόδιο στο μέλλον, κοντινό ή λιγότερο κοντινό.

Πηγή: sday.gr