Παρακολουθώντας το παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τη Μάλαγα μου ήρθε στο μυαλό η απολογιστική συνέντευξη τύπου που είχε παραχωρήσει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος στις 21 Ιουνίου 2013. Τότε ήταν ακόμα ανοικτό το θέμα ανανέωσης του Δημήτρη Διαμαντίδη και ο υπογράφων είχε κάνει την ανάλογη ερώτηση στον ισχυρό άνδρα της «πράσινης» ΚΑΕ σχετικά με το μέλλον του αρχηγού: «Αν δεν υπάρχει ο Διαμαντίδης, υπάρχουν πολλά προβλήματα...» ήταν η χαρακτηριστική ατάκα του προέδρου της ομάδας, εξηγώντας –τότε- ότι ήταν θέμα χρόνου οι υπογραφές των συμβολαίων.

Από τότε πέρασε ένας χρόνος περίπου και κάθε μέρα που περνάει επιβεβαιώνεται περίτρανα η άποψή του. Άποψη που έχει και η πλειοψηφία των μπασκετόφιλων, είτε υποστηρίζουν Παναθηναϊκό, είτε οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Παίζει καλά ο Διαμαντίδης; Ο Παναθηναϊκός αυξάνει κατακόρυφα τις πιθανότητες της νίκης! Δεν παίζει καλά ο Διαμαντίδης; Ο Παναθηναϊκός σπανίως φτάνει στη νίκη! Ήταν, είναι και θα είναι για (τουλάχιστον) έναν ακόμα χρόνο (σ.σ. όσο και το συμβόλαιό του) ο φυσικός ηγέτης αυτής της ομάδας. Και είναι λογικό.

Πρόκειται για έναν από τους καλύτερους παίκτες που έχει αναδείξει ποτέ το ελληνικό μπάσκετ, ενώ από το 2004 και μετά ο Παναθηναϊκός έχει μάθει να παίζει με τον «3D» μέσα στην ομάδα. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, 10 ολόκληρα χρόνια. Πώς λοιπόν να μην αποτελεί το βαρόμετρο αυτής της ομάδας; Πώς λοιπόν να μην είναι η αρχή και το τέλος της; Ειδικά φέτος η καλή του απόδοση κρίνεται υπέρ-απαραίτητη!

Και ως είθισται, τα μεγάλα ματς είναι και για τους μεγάλους παίκτες. Από τη στιγμή που...έσφιξαν τα γάλατα και μετά, εκείνος που θα έβγαινε μπροστά και θα αναλάμβανε δράση προκειμένου να παραμείνει ο Παναθηναϊκός εξίσου ανταγωνιστικός και να πρωταγωνιστήσει στην Ευρώπη, δεν θα ήταν άλλος από τον Δημήτρη Διαμαντίδη.

Στο «do or die» παιχνίδι με την Μάλαγα, ο αρχηγός της ομάδας έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα από τον καθένα. Όσα κιλά και αν ζύγιζε η μπάλα, τη πήρε στα χέρια του και άρχισε να «εκτελεί» και να μοιράζει εύκολα καλάθια στους συμπαίκτες του. Τελικός απολογισμός; 13 πόντοι με εκπληκτικά ποσοστά (3/4 δίποντα, 2/2 τρίποντα, 1/1 βολή), 6 ασίστ, 4 ριμπάουντ, ένα κόψιμο, 8 κερδισμένα φάουλ και κανένα λάθος!! Αποτέλεσμα; Νίκη του Παναθηναϊκού και πρόκριση στις οκτώ καλύτερες ομάδες της Ευρωλίγκας. Έτσι, απλά!

Είναι αυτό που έγραψα και νωρίτερα... Η καλή βραδιά του αρχηγού, μετατρέπει ένα δύσκολο ματς του Παναθηναϊκού, σε γιορτή! Όμως ένα κακό βράδυ, τις περισσότερες φορές φέρνει και άσχημα αποτελέσματα. Να σας θυμίσω φέτος; Τα 1/7 τρίποντα και την 1/4 βολές στο Βίλνιους; Τα 1/11 σουτ στο Τελ Αβίβ; Τα 1/7 σουτ και τα 5 λάθη στην εντός έδρας ήττα από τη Μακάμπι; Τα 1/6 τρίποντα και τα 5 λάθη στο ματς που έχασε ο Παναθηναϊκός στο ΟΑΚΑ από τη Μπαρτσελόνα; Τα 0/5 τρίποντα και τα 6 λάθη στο Μιλάνο; Αντίθετα απέναντι στην Ουνικάχα Μάλαγα και στη Φενέρ, τα ματς που έκριναν και το μέλλον του Παναθηναϊκού στη διοργάνωση, η παρουσία του ήταν συγκλονιστική. Το ranking του έφτασε τις 31 μονάδες (!) και οι «πράσινοι» έφυγαν με τη χαρά της νίκης (και της πρόκρισης).

Μπορεί τον επόμενο μήνα να κλείνει τα 34 χρόνια του (σ.σ. γεννημένος στις 6 Μαϊου 1980), μπορεί να ακούει (κατά καιρούς) τα μύρια όσα για την ηλικία του, ότι έχει... κλατάρει, ότι είναι αργός, ότι έχει περάσει η μπογιά του, ότι, ότι, ότι, ότι ένα σωρό πράγματα. Εκείνος; Κουράζεται να διαψεύδει τους πάντες. Όχι... λεκτικά, γιατί σπανίως του αποσπάει κάποιος κουβέντα. Ο Διαμαντίδης «μιλάει» μέσα στο γήπεδο. Και «μιλάει» όταν πρέπει. Και τώρα που «πρέπει» πήρε εκ νέου τον Παναθηναϊκό από το χέρι και τον οδήγησε μέχρι τα πλέι οφς της Ευρωλίγκας. Εκεί όπου τα πάντα μπορεί να συμβούν...

Όπως λέει και μια παροιμία μας «ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε μήτε την κεφαλή του...» Πράγματι. Το μαλλί του Διαμαντίδη άρχισε να... γκριζάρει στους κρόταφους, αλλά εκείνος παραμένει σταθερός στις αξίες του και στις συνήθειές του. Μπορεί να αμφισβητήθηκε στη διάρκεια της κανονικής σεζόν έχοντας το πενιχρό 20% στα δίποντα με 3/15 προσπάθειες, αλλά στο ΤΟΡ-16 απέδειξε ότι… «Diamantidis can –still- lay up» παραφράζοντας τον τίτλο της πασίγνωστης ταινίας «white men can jump» με τους Γούντι Χάρελσον και Ουέσλι Σνάιπς. Στα 13 ματς ανέβασε κατακόρυφα τα ποσοστά του στο 71% (!!) έχοντας 22/31 δίποντα, τα περισσότερα εκ των οποίων με ντράιβ και λέι απ στο καλάθι. Όχι, είναι που δεν πλησίαζε πια την αντίπαλη ρακέτα...

Βέβαια στην παρούσα φάση το μεγάλο στοίχημα ήταν η πρόκριση στα προημιτελικά της διοργάνωσης και ο Παναθηναϊκός δήλωσε για μια ακόμα φορά πιστός στο ραντεβού του. Έστω και αν χρειάστηκε βοήθειας από... τρίτους, με τη Φενέρ να στέλνει «πακέτο» στα προημιτελικά τις ελληνικές ομάδες. Εκεί τα πάντα είναι ανοικτά, όποια ομάδα και αν αντιμετωπίσουν. Ακόμα και με το μειονέκτημα της έδρας (που για μένα δεν παίζει και τόσο μεγάλο ρόλο, ίσα-ίσα θα απαλλαγούν και από το άγχος του «πρέπει» στα δύο πρώτα ματς της σειράς), τόσο ο Παναθηναϊκός, όσο και ο Ολυμπιακός, έχουν όλα τα φόντα για να προκριθούν στο φάιναλ φορ. Όσο δύσκολο και αν είναι. Δύσκολο, αλλά όχι και ακατόρθωτο.

Στην τελική το πρόβλημα της... επιλογής (θα) το έχουν ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ. Όχι οι δικές μας ομάδες. Σκεφτείτε αυτό. Αν και φέτος παρουσιάζονται ιδιαίτερα δυνατές, θα έχουν να διαλέξουν μεταξύ των δύο ομάδων που έχουν κατακτήσει τις τρεις τελευταίες Ευρωλίγκες και τις εννέα τα τελευταία 18 χρόνια!! Έξι ο Παναθηναϊκός και τρεις ο Ολυμπιακός! Λέτε να νιώθουν άνετα; Συγχωρέστε με, αλλά δεν το πιστεύω...

Το πρόβλημα είναι δικό τους. Όχι των ομάδων μας...

ΥΓ: Ο Αλβέρτης μπορεί να μην είναι κανονικός προπονητής ακόμα, αλλά την δουλειά του την κάνει μια χαρά. Και μάλιστα με το παραπάνω. Τόσο τακτικά, όσο –και το κυριότερο στην παρούσα φάση που ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν μια ώθηση- και στην ψυχολογία.

ΥΓ1: Επιτέλους. Ένα ντέρμπι «αιωνίων» χωρίς σκοπιμότητες. Ας γίνει ένα ήρεμο παιχνίδι, να ευχαριστηθούμε ΜΟΝΟ το μπάσκετ και να έχουμε να λέμε ότι «ήμασταν μια ωραία ατμόσφαιρα...»

Πηγή: Goal

Διαμαντίδης Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός