Να πω την αλήθεια δεν τα ασπάζομαι τα περί "μαχητικής ψυχής" που είναι συνώνυμου του Παναθηναϊκού, λες και οι υπόλοιποι δεν μάχονται, αλλά από την άλλη προσπαθώ να βρω κι έναν τρόπο για να εξηγήσω ρεαλιστικά κι όχι μεταφυσικά την αύρα που εκπέμπει η φανέλα με τα έξι αστέρια.

Να βρω δηλαδή μια πραγματική εξήγηση για το γεγονός πως αυτός ο ελλιπής, προβληματικός και με πολλές αδυναμίες Παναθηναϊκός κρατάει πλέον την τύχη στα χέρια του, κάνοντας μια απίστευτη ανατροπή δεδομένων, την ώρα που οι ίδιοι φίλαθλοί του συζητούσαν το "αύριο", αναζητούσαν απάντηση στο αν ο Ιβάνοβιτς θα είναι ή όχι ο επόμενος προπονητής κι έβγαζαν μολύβι και χαρτί και σχεδίαζαν το ρόστερ της επόμενης περιόδου!

Ομολογώ, πως απάντηση δεν έχω, εξήγηση με λίγα λόγια δεν μπορώ να βρω, πέραν δηλαδή των τετριμμένων, αυτών που συζητάμε κάθε φορά μετά από μεγάλες νίκες του Παναθηναϊκού. Νίκες που αποδίδονται στη "βαριά" φανέλα, την εμπειρία και τον εγωισμό που καταθέτουν αυτοί που αισθάνονται το βάρος του να αγωνίζεσαι σε μια ομάδα με έξι ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.

Διάβασε τη συνέχεια στο gazzetta.gr