Το τρίτο μεγάλο κεράκι θα το σβήσει στις 7 Αυγούστου επί τουρκικού εδάφους, εκτός αν αποφασίσει να φορέσει τα γαλανόλευκα διαψεύδοντας (όπως έκανε ο Νίκος Ζήσης) την περί απροθυμίας φημολογία. Μέσα στους επόμενους μήνες, θα γίνει για τρίτη φορά πατέρας. Προτίμησε όμως να ξεσπιτωθεί μαζί με τη σύζυγό του (τη σπουδαία αθλήτρια του WNBA Εριν Μπούσερ) και τα κουτσούβελα, παρά να μείνει για την επόμενη διετία στην Ελλάδα.

 

Μολονότι τα αλληλοσυγκρουόμενα ρεπορτάζ των ημερών μιλούν για «μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην προσφορά του Ολυμπιακού και της Εφές», η αλήθεια είναι διαφορετική. Τα ποσά ήταν συγκρίσιμα, αλλά ο παίκτης προτίμησε την Εφές του Ιβκοβιτς και τον πρώτο ξενιτεμό του. Η προσπάθεια των αδελφών Αγγελόπουλων να τον κρατήσουν έπεσε στο κενό.

 

Η εξήγηση είναι απλή και γράφτηκε απέξω απέξω σε παρασκηνιακές στήλες: έχοντας ζήσει και στις δύο όχθες του «ποταμού του μίσους» ο Περπέρογλου μπούχτισε τον αθλητισμό της Ελλάδας. Βαρέθηκε να εργάζεται με κίνδυνο της σωματικής του ακεραιότητας, δεν θέλει πια να του βρίζουν τη μάνα και τα παιδιά. Το είχε αποφασίσει από πέρυσι, το δρομολόγησε φέτος.

 

Αναμφισβήτητα γενναιόδωρη και αντάξια των φιλοδοξιών του Στράτου, η πρόταση της Εφές έφτασε την κατάλληλη στιγμή. Προφανώς είχε φτάσει από καιρό στα κατάλληλα αυτιά η πληροφορία, ότι «ο Περπέρογλου θέλει να φύγει από την Ελλάδα».

 

Φοβάμαι ότι το ρεύμα της φυγής θα γιγαντωθεί τα επόμενα 2-3 χρόνια. Οι περισσότεροι από τους παίκτες (και προπονητές) που αγωνίζονται σε καλές ομάδες του εξωτερικού δεν συζητούν καν την επιστροφή στην πατρίδα. Και δικαίως. Ποιος αθλητής με τα σύγκαλά του θα άφηνε την Μπαρτσελόνα, τη Μακάμπι, τη Ρεάλ ή τις πλούσιες ομάδες της Ρωσίας για να βουτήξει ξανά στα θολά νερά της μισαλλοδοξίας και της παρακμής;

Το «κόκκινο» εμπάργκο στις Εθνικές ομάδες ασφαλώς πολλαπλασιάζει το ρεύμα, άσχετα αν πρόκειται για απόφαση θνησιγενή και πιθανότητα προσωρινή. Θέλω να πιστεύω ότι πλησιάζει η ώρα της λογικής σε αυτό το θέμα. Οι Αγγελόπουλοι παραείναι ταγμένοι στην πλευρά της αθλητικής ηθικής για να συνεχίσουν αυτό το θέατρο του παραλόγου. Ηδη έκαναν το πρώτο βήμα και αξίζουν συγχαρητήρια.

 

Μολονότι είχε ανέκαθεν βροχή προτάσεων από το εξωτερικό, ο Περπέρογλου ήταν ένας από τους λίγους που επέμεναν ελληνικά: Ο Διαμαντίδης, ο Σπανούλης, ο Περπέρογλου.

 

Αλλον πρωτοκλασάτο από τη γενιά των 30-something's (ή και λίγο μικρότερων) δεν μπορώ να θυμηθώ. Ο Παπαλουκάς, ο Ζήσης, ο Κακιούζης, ο Μπουρούσης, ο Σχορτσανίτης, ο Ντικούδης, ο Τσαρτσαρής, ο Βασιλόπουλος, ο Βουγιούκας, ο Μαυροκεφαλίδης, ο Φώτσης, ο Πρίντεζης, ο Καϊμακόγλου, ο Μπράμος, ο Βασιλειάδης, ο Χατζηβρέττας, όλοι μηδενός εξαιρουμένου έβγαλαν παντεσπάνι στο εξωτερικό.

 

Εμειναν να φυλάξουν ό,τι απέμεινε από τις Θερμοπύλες, οι δύο «τελευταίοι των σημαιοφόρων». Με αντάλλαγμα, στρέμματα γης και άφθονο ύδωρ.

Πηγή: SportDay

Περπέρογλου Α1 Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός