Εντάξει, ο τίτλος μπορεί να είναι υπερβολικός, υπό την έννοια πως αν ο Ομπράντοβιτς ήταν «βουνό» στις απόψεις του, τότε τι να πούμε για τους Μάλκοβιτς, Ιβκοβιτς που ανέκαθεν ήταν... μια κι έξω και δεν σήκωναν συζήτηση πάνω στη γενικότερη φιλοσοφία.

Αν μη τι άλλο, ο «Ζοτς» είναι απ' αυτούς που μαθαίνει καθημερινά από τους παίκτες του, που δεν διστάζει να κάνει αυτό που θα του πει ο βοηθός του, ακόμη κι αν στην αρχή έχει διαφορετική άποψη και που έχει παραδεχτεί πως το πλήρωμα του χρόνου θα φτάσει, όταν δεν θα ΄χει απάντηση σε απορία παίκτη του για το πώς θα κινηθεί στο παρκέ.

Η συνέχεια στο gazzetta.gr