Είναι εκείνη η στιγμή που βρίσκεις το κομμάτι από το παζλ που λείπει και, με το που το τοποθετείς, σχηματίζεται μπροστά σου όλη η εικόνα. Αυτή η στιγμή θαρρώ πως ήταν η ανακοίνωση της απόκτησης του Τρεμέλ Ντάρντεν από τον Ολυμπιακό. Δεν πρόκειται για μια πολύ καλή μεταγραφή, αλλά για τον καταλληλότερο, προκειμένου να "δέσει" το ρόστερ που δημιουργούν οι "ερυθρόλευκοι", οι οποίοι μοιάζουν να είναι πολύ καλύτεροι σε σχέση με πέρυσι.

Επειδή μου αρέσει να λέω τα πράγματα με το όνομά τους, θαρρώ ότι ο Γιώργος Μπαρτζώκας έμαθε από τα λάθη του. Πέρυσι διάλεξε παίκτες που ήταν περισσότερο αθλητές και λιγότερο μπασκετμπολίστες. Είχε δει ότι το σπορ αλλάζει και πηγαίνει σε πιο γρήγορους ρυθμούς, ότι χρειάζονται περισσότερα αθλητικά κορμιά, αλλά έκανε λάθος επιλέγοντας παιδιά που δεν ήταν τόσο καλοί παίκτες.

Φέτος το διόρθωσε κι ως εκ τούτου οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι εξελίσσει τις ιδέες του, μαθαίνει από τα παθήματά του, βελτιώνει την άποψή του για την πραμάτεια που υπάρχει στην αγορά.

Ο Λαφαγιέτ είναι πολύ καλός αμυντικός, εφάμιλλος του Νέλσον, αλλά με τον Ντάρντεν οι "ερυθρόλευκοι" αποκτούν ό,τι τους έλειπε. Παιδί με μακριά χέρια, ρολίστας από το πάνω ράφι, παίκτης με εμπειρίες, έρχεται να κάνει πιο "σκληρή" την ομάδα του Ολυμπιακού.

Αυτά που κάνει πάνω στο παρκέ μάταια θα τα αναζητήσετε σε στατιστικές κατηγορίες. Κατά την άποψή μου αυτός ήταν ο πραγματικός MVP της σειράς των αγώνων ανάμεσα στη Ρεάλ και τον Ολυμπιακό, αυτός που οδήγησε τη "Βασίλισσα" στο φάιναλ φορ, "στραγγαλίζοντας" τον Βασίλη Σπανούλη.

Οι "κόκκινοι" έχουν πλέον τρεις σπουδαίους αμυντικούς στην περιφέρεια (Μάντζαρης, Λαφαγιέτ, Ντάρντεν), έχουν δύο παιδιά που παίζουν πολύ καλά πάνω από τη στεφάνη (Ντάνστον και Χάντερ), οπότε θα είναι σαφώς πιο καλοί στο πίσω μέρος του γηπέδου.

Η παρουσία του Ντάρντεν δίνει το δικαίωμα στον Γιώργο Μπαρτζώκα να εμφανίσει πολλά διαφορετικά σχήματα πάνω στο παρκέ, με δύο ή τρεις "κοντούς". Πλέον δύσκολα θα μπορέσει ομάδα να τον χτυπήσει με "post" παιχνίδι από το "3", όπως έκανε ο Παναθηναϊκός με τον Γιόνας Ματσιούλις στη σύνθεσή του.

Ακόμα κι ο Ματ Λοτζέσκι, ο οποίος ουδέποτε μου άρεσε ως παίκτης (για το επίπεδο που αναφερόμαστε), μπορεί με τα νέα σχήματα -αλλά και με την εμπειρία ενός χρόνου στον Πειραιά και στο "υψηλό" επίπεδο της Ευρωλίγκας- να βρει χώρο για να ξεδιπλώσει τα θετικά στοιχεία της μπασκετικής του υπόστασης.

Από μόνος του ο Ντάρντεν δεν είναι ο παίκτης που θα κάνει τη διαφορά, αλλά είναι ένας παίκτης που με την παρουσία του κάνει ποιοτικότερο το σύνολο, κάνει καλύτερους τους συμπαίκτες του, δίνει στον προπονητή του αυτό που θέλει να πάρει. Και, βέβαια, είναι από τις μεταγραφές που "μετρούν" διπλά, καθώς πρόκειται για παίκτη ο οποίος δεν χρειάζεται… συστατικές επιστολές.