Προσέκρουσε εις το μαχαίρι

Βαριεστημένος θεατής στην αναμπουμπούλα των προηγούμενων εβδομάδων, ο Παναθηναϊκός εξέδωσε ανακοίνωση την οποία ουδέποτε θα εξέδιδε αν δεν είχε μόλις αγοράσει τον Αντώνη Κόνιαρη και χαρακτήρισε «επικίνδυνο» και πολλά άλλα έναν προπονητή που θα άφηνε παγερά αδιάφορο τον πρόεδρο του Παναθηναϊκού εάν δεν έφερε το επώνυμο Παπαθεοδώρου.

Ο Δημήτρης έχει προσωπικά με τον αδελφό Βασίλη, οπότε το χαστούκι του Ηλία ήταν χρυσή ευκαιρία για να ανοίξει μέτωπο. «Εθνική ντροπή με ονοματεπώνυμο», έγραψε η «Πράσινη», για όποιον δεν κατάλαβε. Με άλλους πρωταγωνιστές, το θέμα θα γινόταν μονόστηλο. Ο προπονητής θα έπαιρνε και πράσινο παράσημο, εάν λεγόταν λ.χ. Μίσσας και καρπάζωνε τον Παπαπέτρου του Ολυμπιακού.

Και σημάδεψε ο άτιμος ο Παπαθεοδώρου παίκτη του Παναθηναϊκού, λες και ήταν βαλτός! Δεν μπορούσε να κοπανήσει αυτόν τον Μουράτο; Μέσα στην τούρλα, τα σκάγια έπιασαν και την ΕΟΚ, η οποία, λέει, προχώρησε σε «οργανωμένη απόπειρα συγκάλυψης» με τη βοήθεια μερίδας των ΜΜΕ. Αν είναι έτσι τα οργανωμένα σχέδια, δεν θέλω να φανταστώ με τι μοιάζουν τα ανοργάνωτα. Η εκστρατεία συγκάλυψης, που πράγματι επιχειρήθηκε, ήταν μνημείο γελοιότητας και αστοχίας.

Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου όφειλε να ζητήσει συγγνώμη για την επιθετική του κίνηση, είτε προσγειώθηκε το χέρι του στο μάγουλο του Κόνιαρη είτε όχι. Και η ομοσπονδία έπρεπε να καυτηριάσει το περιστατικό και να ζητήσει εξηγήσεις, έστω για τα μάτια του κόσμου. Η στάση της μου θύμισε εκείνη την άτυχη σύζυγο που, σύμφωνα με τον δικηγόρο του θύτη, «προσέκρουσε εις το μαχαίρι».

Ο Κόνιαρης και οι άλλοι παίκτες έσπευσαν να δηλώσουν ότι «δεν τρέχει τίποτε», αλλά δεν χωράνε όλα στην κολυμβήθρα των 120 σφυγμών ούτε χρειάζεται ανάλυση της φάσης καρέ-καρέ. «Παρασύρθηκα από την ένταση της στιγμής, σήκωσα το χέρι μου ως μη όφειλα. Αν και δεν χτύπησα το παιδί, ζητώ την κατανόησή σας και υπόσχομαι ότι δεν θα το ξανακάνω», έπρεπε να πει ο προπονητής. Το θέμα θα είχε λήξει την ίδια στιγμή, δίχως να χρειαστεί να απλώσει τη φούστα της η μαμά ΕΟΚ.

Τους φιλιππικούς των ανώνυμων σχολιαστών που πουλάνε ηθική μέσα από το Διαδίκτυο τους ακούω βερεσέ. Οταν μισό εκατομμύριο Ελληνες ψηφίζουν το κόμμα-μόρφωμα που ρίχνει ξύλο σε γυναίκες και απροστάτευτους μετανάστες, η κοινή γνώμη χάνει το δικαίωμα να ασκεί κριτική. Πολλοί από αυτούς που ζητούν την κεφαλή του Παπαθεοδώρου επί πίνακι πηγαίνουν σπίτι το βράδυ και δέρνουν τη γυναίκα τους ή το παιδί τους ή τον σκύλο τους.

Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, οι Εθνικές ομάδες συνεχίζουν να αιωρούνται γύρω από το μάτι του κυκλώνα. Η ομοσπονδία, που δηλώνει μέσω «κύκλων» ενοχλημένη από την ανακοίνωση του Παναθηναϊκού, είχε δίκαιο στην περίπτωση των ασφαλιστηρίων αλλά απόλυτο άδικο στη διαχείριση της υπόθεσης Παπαθεοδώρου. Αντί να ενοχλείται, ας επανεξετάσει την επικοινωνιακή της πολιτική.

Σε πολλές περιπτώσεις, είναι η ίδια που ανοίγει τα μέτωπα. Ή μήπως υπακούει σε κάποια λογική η συνέντευξη με την οποία ο Γιώργος Βασιλακόπουλος ξέθαψε ξανά τις προάλλες το τσεκούρι του πολέμου με τους Αγγελόπουλους;