Είναι τα πρώτα φιλικά της Εθνικής ανδρών, που προσφέρονται για τα πρώτα συμπεράσματα. Δώστε έμφαση στη λέξη "πρώτα", που είναι ισοδύναμη με τη λέξη "επισφαλή". Γιατί πάντα, στα πρώτα φιλικά, μπορεί κανείς να ξεγελαστεί. Όμως, αυτό το δείγμα έχουμε, με αυτό το δείγμα θα επιχειρήσουμε να ακτινογραφήσουμε την "επίσημη αγαπημένη".

Ως… κακός συγγραφέας θα γράψω από τον πρόλογο το συμπέρασμα, στερώντας σας την αγωνία για το "πού το πάει ο τύπος". Η γνώμη μου είναι πως η Εθνική δεν είναι για… μεγάλα πράγματα και ΜΑΚΑΡΙ να διαψευστώ.

Είναι πρόδηλο ότι κανείς δεν θα φορέσει τα παπούτσια του Βασίλη Σπανούλη, ήτοι πάμε σε αθροιστική ανάλυση των πόντων, αφαιρούμε από τους αντιπάλους τον πονοκέφαλο της επιτήρησης ενός χαρισματικού σκόρερ. Θα πάρουμε λίγο απ' όλους, ελπίζοντας πως αυτό το λίγο θα είναι αρκετό.

Σημάδια στην επίθεση θα υπάρχουν (Μπουρούσης για παράδειγμα), όμως είναι ένα ζήτημα αν θα λειτουργήσουν την ώρα που θα "καίει" η μπάλα.

Επίσης είναι δεδομένο ότι δεν έχουμε σέντερ ολκής. Ο Φώτης Κατσικάρης θα επιχειρήσει να παίξει με σχήματα χωρίς πραγματικό ψηλό, με "small ball" (έτσι όπως το καθιέρωσαν οι Μαϊάμι Χιτ), με δίδυμο Καϊμακόγλου, Πρίντεζη (εναλλακτικά τον Αντεντοκούμπο), ώστε να μπορεί να τρέξει καλύτερα το γήπεδο, καλύπτοντας την αδυναμία του πρωτοκλασάτου σέντερ (υπάρχει μόνο ο Μπουρούσης, που δεν είναι δα κι ο καλύτερος αμυντικός και ριμπάουντερ της Ευρώπης, και πίσω χάος), βάζοντας ένα πρόβλημα να λύσουν οι έχοντες πιο στιβαρό "πεντάρι" (Τόμιτς, για παράδειγμα).

Σχήμα που θα έχει μέσα τους Καλάθη, Παπανικολάου Καϊμακόγλου, Πρίντεζη, ενδεχομένως τον "Κούμπο", εναλλακτικά τον Μάντζαρη (κι ο Αθηναίου φάνηκε συνεπής στα αμυντικά του καθήκοντα), θα βγάλει τα συκώτια των αντιπάλων. Ταυτόχρονα, όμως, επιθετικά θα είναι προβλέψιμη και σε σετ παιχνίδι δεν θα έχει τεράστια αποδοτικότητα.

Ο Γιάννης Αντεντοκούμπο δεν είναι ακόμα έτοιμος για τόσο υψηλό επίπεδο αγώνων κι αυτό φαίνεται. Όπως και το ότι είναι ατόφιο ταλέντο, ότι σύντομα θα μιλά (ήδη συμβαίνει αυτό) όλος ο κόσμος γι' αυτόν. Εμείς τον έχουμε σήμερα, όμως, κι ο "μικρός" ακόμα ψάχνεται να βρει τη θέση του στην πεντάδα (ορισμός του παίκτη που μπορεί να παίξει με άνεση και στις πέντε θέσεις, αλλά σε καμία δεν ταυτοποιείται), για να βοηθήσει. Έχει πάθος, έχει διάθεση, δεν έχει τις εικόνες, ειδικά όταν η τακτική μπαίνει ως προαπαιτούμενο.

Χρειάζεται υπομονή…

Δεν θα κάνουμε από τώρα πρόβλεψη, πλην της γενικής τοποθέτησης ότι δεν πάμε για… μεγάλα πράγματα.

Άσχετο (μα τόσο σχετικό): Στις γυναίκες είχαμε τρεις υποβιβασμούς (Κορασίδες, Νεάνιδες, Νέες Γυναίκες), δείγμα της απαξίωσης του χώρου, της έλλειψης ανταγωνιστικού πρωταθλήματος, αλλά και αναπτυξιακού σχεδιασμού.

Για να θεωρείται πετυχημένο ένα μοντέλο ανάπτυξης δεν φτάνει μόνο να καθοδηγείς μια φουρνιά πετυχημένων παικτριών (αντίστοιχα και παικτών), αλλά να μπορείς να έχεις… αποτέλεσμα (και δεν μιλάμε μόνο για τίτλους) ακόμα κι όταν οι φουρνιές στερούνται… αστείρευτου ταλέντου.

Εθνική Ελλάδας Μπάσκετ SPORTS