Την έβλεπες χθες βράδυ ξεκάθαρα όχι μόνο στα μάτια του Φώτη Κατσικάρη και των παικτών του, αλλά στα πρόσωπα χιλιάδων φιλάθλων που θέλησαν να αποχαιρετήσουν από κοντά την «επίσημη αγαπημένη» λίγο πριν ξεκινήσει το ταξίδι της για την Ισπανία και την τελική φάση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος.

Η προσέλευση του κόσμου στο κλειστό των ολυμπιακών εγκαταστάσεων ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή. Δεν είναι λίγο πράγμα να μαζεύονται περισσότεροι από 7.000 άνθρωποι για να παρακολουθήσουν ένα φιλικό παιχνίδι μπάσκετ, την ίδια ώρα που ολόκληρος Παναθηναϊκός αδυνατεί να προπωλήσει τα εισιτήριά του και να γεμίσει το «Απόστολος Νικολαΐδης» σε μια καθοριστική ευρωπαϊκή αναμέτρηση όπως είναι η αποψινή με τη Μίντιλαντ.

Υπάρχει εξήγηση γι' αυτό το απίστευτο αγκάλιασμα του μέσου Ελληνα φιλάθλου στην Εθνική μας ομάδα; Νομίζω, ναι. Κι αυτή δεν είναι άλλη από την υγεία που βγάζει.

Ούτε κάποια ομαδάρα είναι, ούτε έχει... στο τσεπάκι θέση στην οκτάδα του Μουντομπάσκετ. Είναι όμως μια ομάδα που σφύζει από ενέργεια, από διάθεση, από τη θέληση όλων των μελών της να δουν ξανά τη γαλανόλευκη να κυματίζει περήφανη στον ιστό μιας σπουδαίας διοργάνωσης. Και έχει και μια μεγάλη διαφορά σε σχέση με όλες τις προηγούμενες εθνικές ομάδες: Διαθέτει... χρυσόσκονη από τη μαγεία του ΝΒΑ μέσα από τις φιγούρες του Νικ Καλάθη και του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Οταν μάλιστα οι δυο τους φεύγουν σαν τον άνεμο στον αιφνιδιασμό, τότε ακόμη και τηλεοπτικά να βλέπεις το παιχνίδι... σηκώνεσαι ενστικτωδώς από τη θέση σου και ετοιμάζεσαι να απογειωθείς μαζί τους. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ο Κατσικάρης δείχνει να επιλέγει να τους έχει περισσότερη ώρα μαζί στο παρκέ...

Επειδή όμως η συγκεκριμένη ομάδα θα έχει τύχη στο Μουντομπάσκετ μόνο αν παραμένει προσγειωμένη στο έδαφος, καλό θα είναι να μην παρασυρόμαστε από αποτελέσματα όπως το χθεσινό απέναντι στην Τουρκία και να προχωράμε μαζί της βήμα βήμα στο δρόμο προς το πολυπόθητο «come back».

Δεδομένα η παρουσία του Νικ Καλάθη προσδίδει άλλη δυναμική στο σύνολο του Κατσικάρη, σε σχέση με αυτή που είχε παρουσιάσει στα προηγούμενα φιλικά. Ωστόσο όσο εξόφθαλμες είναι οι ευεργετικές συνέπειες της ένταξης του Νικ στο μηχανισμό της Εθνικής, άλλο τόσο εξόφθαλμες είναι και οι αδυναμίες της.

Λείπουν οι αθλητικοί ψηλοί, υπάρχει τεράστιο έλλειμμα στη θέση «5» πίσω από τον Γιάννη Μπουρούση και φυσικά μεγάλο πρόβλημα στον έλεγχο των ριμπάουντ, ιδιαίτερα όταν απουσιάζει ο Αντετοκούνμπο από το παρκέ.

Στην περιφέρεια, ο Βασιλειάδης είναι ένας σουτέρ ημέρας, ο Σλούκας συνεχίζει τις μέτριες εμφανίσεις που τον χαρακτήριζαν καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν, αλλά εκεί λύσεις φαίνεται ότι υπάρχουν.

Στη ρακέτα όμως το κενό φαίνεται να είναι τεράστιο. Ωστόσο, επειδή ο Κατσικάρης δεν είναι... Τρινκέρι και επειδή η Εθνική ομάδα δείχνει από το ξεκίνημα της προετοιμασίας να δουλεύει μεθοδικά πάνω στην αντιμετώπιση των αδυναμιών της, η ελπίδα για μια καλή παρουσία στα παρκέ της Ισπανίας είναι πλέον διάχυτη.

Πηγή: sentragoal.gr

Εθνική Ελλάδας Μπάσκετ SPORTS