Η ώρα των πανθήρων

Ο Ηλίας Λιανός, με τις όποιες ευθύνες έχει για την καθυστέρηση στην ανάληψη πρωτοβουλίας, προκειμένου για τη σωτηρία του Πανιωνίου, έκανε το "χρέος του. Και το έκανε στο ακέραιο. Ετοίμασε έναν ΥΠΕΡΠΛΗΡΗ φάκελο, τον οποίο θα καταθέσει τη Δευτέρα στην Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, ζητώντας αυτό που επιτάσσει η κοινή λογική: Να συνεχίσει ο Πανιώνιος την πορεία του στην Α1 κατηγορία.

Οι όποιες ενστάσεις περί καθυστέρησης κατάθεσης του φακέλου, αναγάγουν το θέμα σε γραφειοκρατικής διαδικασίας πρόβλημα, αποστειρώνοντάς το από την ουσία. Κι η ουσία είναι πως στη "μεγάλη" κατηγορία πρέπει να αγωνίζονται οι "μεγάλες" (κατά τεκμήριο) ομάδες, αυτές που έχουν τις προϋποθέσεις, αυτές που κατέκτησαν στο γήπεδο τη συμμετοχή τους, αυτές που θα συνθέσουν ένα απολύτως ανταγωνιστικό πρωτάθλημα.

Αν ο Πανιώνιος δεν ανήκει σε αυτές, τότε το πρωτάθλημα έπρεπε να γίνεται με δύο ομάδες, τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό.

Η "δουλειά" για τον Ηλία Λιανό τέλειωσε. Ενδεχομένως τέλειωσε και η ενασχόλησή του με τον "ιστορικό". Παρότι προσωπικά σέβομαι την όποια απόφαση πάρει, για μένα θα είναι (αν είναι) πρώην πρόεδρος και όχι τέως πρόεδρος. Αντιλαμβάνεστε εύκολα τη διαφορά…

Εδώ που "τελειώνει" ο Ηλίας Λιανός, πρέπει να αρχίσει να δουλεύει ο κόσμος του Πανιωνίου. Αυτός που αποτελεί τον έναν (εκ των σημαντικότερων) από τους προφανείς λόγους, για τους οποίους ο "ιστορικός" ΠΡΕΠΕΙ να παίξει στην Α1. Κι ο κόσμος του Πανιωνίου είναι και μεγάλος σε όγκο, και ξεχωριστός. Αποτελεί ένα από τα πιο "μπασκετικά κοινά" της χώρας κι αυτό έχει την ιδιαίτερη αξία του για όλους εμάς.

Ο κόσμος του Πανιωνίου πρέπει να πάρει την υπόθεση στα χέρια του κι είναι πρόδηλο ότι δεν προτρέπω σε ασχήμιες και δημιουργία ασφυκτικής ατμόσφαιρας, ως μέσο πίεσης. Κι όποιος το υπονοήσει, παραπέμπεται στον αγγλικό θυρεό, που θέλει "να είναι ντροπιασμένος όποιος σκέφτεται βρώμικα".

Είναι διαφορετικό τη Δευτέρα το πρωί να πάει μόνος του ο Ηλίας Λιανός στην Επιτροπή και διαφορετικό να συνοδεύεται από πολυάριθμους φίλους του "ιστορικού".
Είναι διαφορετικό στο γήπεδο την επαύριον να υπάρχουν 500 άτομα και διαφορετικό να είναι "τίγκα", όπως έλεγε κι ένα παλιότερο σύνθημα των "πανθήρων" ("και το κλειστό του χρόνου θα 'ναι τίγκα, κι εμείς θα παίζουμε στην Ευρωλίγκα").

Είναι διαφορετικό να πουληθούν 100 διαρκείας και διαφορετικό να είναι τα 2/3 του γηπέδου με προπωλημένα διαρκείας.
Είναι διαφορετικό να έχει μια άδεια (από ρεκλάμες) φανέλα και διαφορετικό ένα γεμάτο από διαφημιστικές (έστω και μικρού κέρδους για τον σύλλογο) ταμπέλες γήπεδο.

Είναι σημαντικό, ακόμα κι αυτό το τριήμερο που ακολουθεί, ή που προηγείται -αν προτιμάτε- της απόφασης της ΕΕΑ, να υπάρχει διαρκής και κλιμακούμενη "διαδικτυακή παρουσία" στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης από τους φίλους του συλλόγου.

Γιατί ο Πανιώνιος δεν επαιτεί την παρουσία του στην Α1. Την ΑΠΑΙΤΕΙ. Δεν είναι ένα… στοίχημα, αλλά ένας όρκος τιμής όλων (ακόμα και την μη Πανιωνίων, όπως ο υπογράφων) απέναντι στα 124 χρόνια ύπαρξης του συλλόγου, απέναντι στις ιστορικές ρίζες του, απέναντι στον "ογκόλιθο" Φάνη Χριστοδούλου και τα άλλα παιδιά, που (ξανά) βγήκαν μπροστά, γιατί όπου κι αν πήγαν στην καριέρα τους, παρέμειναν Πανιώνιοι.
Πάνω απ' όλα είναι υποχρέωση απέναντι στα τμήματα υποδομής που γεννοβολούν ταλέντα, απέναντι στον οραματιστή Ανδρέα Βαρίκα, το όνομα του οποίου φέρει το γηπεδάκι, στο οποίο επωάζονται οι αυριανοί "ήρωες της πλατείας".

Τα όμορφα (μπασκετικά) χωριά, όμορφα… καίγονται και η Νέα Σμύρνη πρέπει να πάρει… φωτιά, για τη δικαίωση τη Δευτέρα, γιατί κάποιος πρέπει να μπορέσει να πει, χωρίς να σκύψει το κεφάλι από ντροπή, "Μπόμπαν, έμαθες τα νέα…".

Δείτε κι αυτό! Jordan: Αυτός είναι ο Θεός του μπάσκετ! (ΒΙΝΤΕΟ)