Προσπαθώ να καταλάβω τι εννοεί ο ποιητής, αλλά οι ποιητές του Βορρά είναι σιβυλλικοί και αινιγματικοί και διφορούμενοι, με μια τάση προς το επικό, όπως ο Μπρεχτ. Σηκώνω λοιπόν τα χέρια ψηλά και επιχειρώ αυθαίρετες ερμηνείες, μέχρι να με διαψεύσει η πραγματικότητα.

Οι εγκέφαλοι της FIBA Europe σκαρφίστηκαν την εξής ευρεσιτεχνία. «Λόγω των ειδικών συνθηκών» που διέπουν το Ευρωμπάσκετ του 2015, έκοψαν τη διοργάνωση σε 4 φέτες και τη μοίρασαν σε ισάριθμους οικοδεσπότες. Επειτα έβαλαν τους εκλεκτούς να βρουν συνδιοργανωτές, στους οποίους δόθηκε ο εσκεμμένα αόριστος όρο «συνεταίροι».

Οι τέσσερις φέτες έγιναν οχτώ, αλλά είναι άγνωστο πώς θα μοιραστούν οι αρμοδιότητες και τα προνόμια. «Θα σας ενημερώσουμε εν καιρώ», είπαν οι Φιμπαίοι. Κοπιάστε και θα τα βρούμε στην πορεία Μήπως κατά βάθος είναι Ελληνες και δεν το ξέρουν;

Οι πόλεις που ανέλαβαν τους 4 προκριματικούς Ομίλους είναι το Βερολίνο, το Ζάγκρεμπ, η Ρίγα και το Μονπελιέ. Οι τελικοί θα διεξαχθούν στο …ποδοσφαιρικό γήπεδο της Λιλ, στη Γαλλία.

Και η κλήρωση, όπως αρμόζει σε τέτοιο καραγκιοζιλίκι, θα γίνει στη Γιουροντίσνεϊ, από τα χεράκια του Μίκυ-Μάους. Οι κυνικοί θα πουν ότι ο Μίκυ είναι ένα από τα σοβαρότερα πρόσωπα που πέρασε ποτέ από υπεύθυνο πόστο του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Οι Κροάτες διάλεξαν για «παρτενέρ» τους Σλοβένους, που ακόμα μετράνε τα λογής λογής ωφελήματα από την προηγούμενη διοργάνωση. Οι Λεττονοί επέλεξαν τους Εσθονούς της διπλανής πόρτας, για να μη πληρώνουν αεροπορικά εισιτήρια. Οι Γερμανοί έδωσαν τα χέρια με τους Τούρκους, για προφανείς λόγους. Και οι Γάλλοι έδωσαν το 12άρι τους στη …γειτόνισσα Φινλανδία.

Οποιος απορεί για το τελευταίο, απλώς έχει χάσει τεύχη. Στον α’ γύρο Ευρωμπάσκετ του 2013 μαζεύτηκαν στο Κόπερ 2.000 Φινλανδοί, ενώ στο περυσινό Μουντομπάσκετ ο αριθμός τους τριπλασιάστηκε. Γιατί νομίζετε ότι τους έδωσε wild card η FIBA; Επειδή ο Κοπόνεν είναι πόλος έλξης για τους μπασκετόφιλους της Ισπανίας;

Θα μοιραστούν, λέει, τις ευθύνες, τα καθήκοντα και τις δουλειές οι 4+4 Ομοσπονδίες. Να καγχάσω τώρα ή να το αφήσω για αργότερα; Στην πραγματικότητα, είναι ένας εύσχημος τρόπος για να μετατρεπεί η κλήρωση των Ομίλων σε μίνι-ορισμό και να υπάρξει οικονομική επιτυχία.

Οι Τούρκοι ξέρουν από τώρα ότι η ομάδα τους θα παίξει στο Βερολίνο και μοιράζουν πανευτυχείς εισιτήρια στους χιλιάδες εμιγκρέδες της Γερμανίας. Οι Φινλανδοί ετοιμάζονται να ναυλώσουν τσάρτερ για το εξωτικό Μονπελιέ. Το Ζάγκρεμπ θα γεμίσει με πράσινα καραβάνια διψασμένων Σλοβένων, αφού η Λιουμπλιάνα απέχει 2 ώρες δρόμο. Η απόσταση ανάμεσα στο Ταλίν και τη Ρίγα είναι μικρότερη των 300 χιλιομέτρων.

Στις 4 διοργανώτριες πόλεις, τα εισιτήρια θα γίνουν ανάρπαστα και η μπύρα είδος εν ανεπαρκεία. Οι Τούρκοι θα μετατρέψουν το Βερολίνο σε μικρή (ή μάλλον μεγάλη) Αγκυρα και τα παιδιά του βορρά θα ψάχνουν τις αγορές του Μονπελιέ για φρέσκο μπακαλιάρο.

Σας έχω μιλήσει ποτέ για τον Φινλανδό δημοσιογράφο που έβγαλε από την τσάντα του ψάρι για κολατσιό; Μόλις το ξετύλιξε, άνθρωποι, ποντίκια και κατσαρίδες πήδηξαν έντρομα στο ποτάμι του Αλίτους για να γλιτώσουν από την κακοσμία.

Εμείς;

Εμείς δεν ασχολούμαστε με τέτοια. Τόσο το καλύτερο, δηλαδή. Τι να στέλναμε, τον Τσαγκρώνη για να πουλήσει οργανωτικό know-how ή τα παπαγαλάκια του Βασιλακόπουλου για επικοινωνιακή πολιτική; Ή μήπως να εξάγουμε συσκευασμένη τη φαιά ουσία του Σαρρή και του Διαθεσόπουλου;

Όχι. Θα πάμε στα τυφλά και όπου μας βγάλει ο δρόμος.

Προφανώς θα προτιμούσαμε τον Όμιλο του Βερολίνου για να γεμίσουμε την Ο2 Arena με Ελληνες, αλλά μας πρόλαβα οι Τουρκαλάδες και βράσε όρυζα. Στις υπόλοιπες πόλεις, η ομάδα θα έχει τη συμπαράσταση των γνωστών 50 ρομαντικών που την ακολουθούν παντού, αλλά και τη γκρίνια μερικών παικτών, που θα ξινίσουν μόλις ακούσουν Ρίγα και μετά Λιλ.

Και μόνη η βασική διαδρομή παικτών, προπονητών, φιλάθλων και δημοσιογράφων απαιτεί τουλάχιστον 6 αεροπλάνα και τρέχα γύρευε πόσα ευρώ. Εριξα μια ματιά στον πιθανό προϋπολογισμό και μ'έπιασε σύγκρυο.

Ας μαζευτούμε λοιπόν και βλέπουμε. Εάν η Εθνική εμφανιστεί πλήρης θα διεκδικήσει διάκριση πρώτης γραμμής, αλλά αυτό το «εάν» γράφεται με κεφαλαία γράμματα. Αφού έπεσε βαρύ σε μερικούς ολόκληρο Παγκόσμιο Κύπελλο, το Ευρωμπάσκετ της ταλαιπωρίας μπορεί να τους φανεί γολγοθάς.

Πηγή: gazzetta.gr