Αν υπήρχαν εγχειρίδια για το μπάσκετ, πρέπει να σκιστούν και να ξαναγραφτούν. Γιατί αυτό που κάνει ο Παναθηναϊκός είναι "αλλόκοτο". Και πείτε μου τώρα, με ειλικρίνεια: Αν πριν το ματς επισκεπτόμασταν έναν από τους τύπους που έχουν… γυάλινες σφαίρες και "βλέπουν" το μέλλον και μας έλεγε:
"Το βράδυ ο Παναθηναϊκός θα παίξει κόντρα στην Τουρόβ. Βλέπω τον Σλότερ να τελειώνει άποντος το ματς και τον Μπατίστα να πετυχαίνει με το ζόρι τέσσερις πόντους", γνωρίζοντας ότι ο Φώτσης έχει μείνει στην Αθήνα, θα ποντάρατε ότι ο Παναθηναϊκός θα "καθάριζε την μπουγάδα" από το ξεκίνημα του τετάρτου δεκαλέπτου;
Τη μία φορά ο Σλότερ (με τη Φενέρμπαχτσε) δεν χάνει σουτ. Τώρα είναι ο Μαυροκεφαλίδης, που και τα μάτια να έκλεινε και να πέταγε την μπάλα, "κλατς" θα ακούγονταν. Αύριο μπορεί να μπει να παίξει ο… Μανωλόπουλος και να κάνει 7/8 τρίποντα.
Προφανώς δεν πρόκειται για τύχη, προφανώς και υπάρχει πολύ δουλειά από πίσω, προφανώς και η ψυχολογία είναι στα ύψη, προφανώς και ο Παναθηναϊκός είναι πολύ καλύτερος απ' ό,τι (εγώ τουλάχιστον) περίμενα. Προφανώς κι έχει εξασφαλίσει την πρόκριση στο Top16, άρα η χρονιά έχει θετικό πρόσημο, παρότι έχει πολύ δρόμο μπροστά.
Η Τουρόβ δεν είναι το αντιπροσωπευτικότερο δείγμα, αλλά μήπως και απέναντι σε καλύτερους αντιπάλους δεν πήρε υψηλό βαθμό; Όσο το κάνει, χωρίς να καταλαβαίνω απόλυτα πώς το κάνει, μια χαρά το κάνει ο Παναθηναϊκός. Κι αν υπάρχει κάτι που μας "αναγκάζει" να λατρεύουμε τα σπορ, είναι πως ενίοτε τα βιβλία πετιούνται στα σκουπίδια, οι αναλύσεις γίνονται χαρτί για προσάναμμα κι η πράξη ξεπερνά τη θεωρία.
Νίκη για… σεμινάριο
Ο Ολυμπιακός διατήρησε το αήττητο στην Ευρωλίγκα, φυσικά δεν τίθεται (ούτε κι αν έχανε) θέμα πρόκρισης στους "16" κι η νίκη -στον πόντο- επί της Βαλένθια έχει πολλαπλές αναγνώσεις. Είναι από τα αποτελέσματα που "χτίζουν" τον χαρακτήρα μιας ομάδας κι αυτό είναι το θετικό.
Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, η match up ζώνη του Περάσοβιτς απέναντι στον Σπανούλη βρήκε μάλλον απροετοίμαστο τον Γιάννη Σφαιρόπουλο. Ο Έλληνας τεχνικός ηττήθηκε στη "μάχη των πάγκων" από τον συνάδελφό του, άρα είναι ευκαιρία να δει ξανά και ξανά το βίντεο, όχι μόνο για να είναι καλύτερος την επόμενη φορά (διαρκές ζητούμενο), αλλά γιατί αυτό το βίντεο θα το δουν κι άλλοι προπονητές του Top16.
Ο Περάσοβιτς περιόρισε δραστικά τον Βασίλη Σπανούλη, που όμως ήταν αυτός που καθόρισε το αποτέλεσμα, αυτός που πήρε την ομάδα πάνω του. Εμείς το είχαμε γράψει και σε προηγούμενο άρθρο μας, ότι αυτή είναι η ομάδα του Σπανούλη, άρα για τον διεθνή περιφερειακό ήταν… άλλη μια νύχτα στη δουλειά.
Ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλός, είχε μεγάλα διαγράμματα στην απόδοσή του μέσα στη διάρκεια του παιχνιδιού, όμως είναι πιο σκληρός στην άμυνα κι αυτό φαίνεται. Όπως φαίνονται και οι απουσίες βασικών του παικτών, άσχετα αν ο Δημήτρης Αγραβάνης είχε ενεργό συμμετοχή και την ώρα που η μπάλα "έκαιγε".
Ακόμα κι όταν οι αντίπαλοι του έδωσαν (λογικό ήταν) το σουτ, δεν "κώλωσε". Δεν είναι πάντα ασφαλής μέθοδος για να φτάσεις στη νίκη, το να μπορεί καθένας να επιτεθεί, είναι όμως διάπλαση αθλητικού χαρακτήρα.
Αν οι "ερυθρόλευκοι" πρέπει να σημειώσουν κάτι στο μπλοκάκι τους για τη συνέχεια, είναι να μην επιστρέψουν στα εύκολα -όχι πάντα εύστοχα- τρίποντα. Αυτό τους πρότεινε η Βαλένθια με την αμυντική της διάταξη και το πήραν χωρίς δεύτερη σκέψη. Μόνο που δεν ήταν -και δεν είναι-ασφαλής οδήγηση προς τα πάνω…
Υ.Γ. Φοβερό ματς έγινε στη Λιθουανία. Η Νεπτούνας νίκησε τη Λαμποράλ Κούτσα, αλλά αυτό που μου έμεινε είναι το πόσο εύκολα περνά ένας παίκτης από τον "Παράδεισο" στην "Κόλαση". Ο Ερτέλ τέλειωσε το ματς με 31 πόντους (και 8 τρίποντα), μέχρι το τελευταίο δίλεπτο είχε χάσει μόλις ένα σουτ και στο τέλος ήταν ο μοιραίος για την ομάδα του, καθώς αστόχησε σε τέσσερα συνεχόμενα (ανάμεσά τους και το τελευταίο και καθοριστικό).