Ιστορική απόφαση

Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε πως -γι’ άλλη μια φορά- μιλάμε με όρους “τελικής απόφασης“, ενώ εκκρεμεί η έφεση του Παναθηναϊκού. Και ποτέ, όταν αναφερόμαστε σε ζητήματα νομικού χαρακτήρα, δεν μπορούμε να προεξοφλούμε την απόφαση. Τόσο ξέρουμε από νομικά, τόσο λέμε, αλλά στην ουσία…

Δικαιώθηκε ο Ολυμπιακός. Ο Παναθηναϊκός φωνάζει πως υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας. Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει κάτι χαλασμένο. Ενδεχομένως πρέπει να το αναζητήσουμε στους αναχρονιστικούς κανονισμούς της ΕΟΚ (με αυτό το δίκαιο δίκασε ο Αθλητικός Δικαστής), για τους οποίους ουδέποτε διαμαρτυρήθηκαν οι “πράσινοι“.

Ναι, δεν είναι παράγοντας του αγώνα ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ναι δεν επηρεάζει το αποτέλεσμα, αλλά όπως εκείνος μετρούσε έναν προς έναν τα μέλη της “ερυθρόλευκης” αποστολής στο ΟΑΚΑ (και καλά έκανε), έτσι βρίσκεται αντιμέτωπος με το δικό του λάθος, της εμφάνισης στο γήπεδο ενώ (αν κι εφόσον, γιατί αυτό αμφισβητείται από την πλευρά του Παναθηναϊκού) ήταν τιμωρημένος.

Είναι σκληρός νόμος, είναι -κατά τη γνώμη μου- λάθος να τιμωρείται με αφαίρεση της νίκης, που πανάξια κατακτήθηκε στο παρκέ, αλλά αυτός είναι ο νόμος. Κι αντί να ασχολούνται “πράσινοι“, “κόκκινοι” και λοιποί, ποιον θα αναδείξουν πρόεδρο, ή σε ποια αυλή θα προσκολλήσουν, ας βάλουν τα νομικά τους επιτελεία να ξεσκονίσουν τους νόμους και να βρουν τις χοντροκομμένες (όπου υπάρχουν) ατέλειές τους.

Ο Ολυμπιακός κέρδισε μια υπόθεση γοήτρου. Ανέπτυξε τη δική του άποψη στο θέμα “η φιλοσοφία της αθλιότητας” (δανείζομαι τον τίτλο έργου του θεμελιωτή του κομμουνισμού, Καρλ Μαρξ) κι αν ο λόγος του Δικαστή είναι αυτός που (προσωρινά) είναι ο τελευταίος (και με τη μεγαλύτερη βαρύτητα και αξία), δικαιώθηκε απόλυτα. Αν επιχειρήσει να διεκδικήσει το κύπελλο (δικαίωμά του, αναφαίρετο) θα μπει στην “αθλιότητας της φιλοσοφίας” (δανείζομαι τον τίτλο έργου του αναρχικού Πιερ Ζοζέφ Προυντον) και θα βρεθεί ηττημένος μέσα στη νίκη του.

Ο Ολυμπιακός οφείλει, για να δώσει αξία στη νίκη του, να μην διεκδικήσει το Κύπελλο. Και μην ακούω χαζά, του στυλ “δεν μπορούμε να κατεβούμε με εφήβους γιατί θα τιμωρηθούμε“. Ας πάει με όλα του τα αστέρια, χωρίς τον Σπανούλη (για παράδειγμα) κι ας παίξει 40 λεπτά με τον Καββαδά, τον Χριστοδούλου, τον Κατσίβελη, τον Μουράτο κι όποιον άλλο θέλει πέμπτο.

Δεν είναι δύσκολο να χάσεις, το δύσκολο είναι να κερδίσεις. Κι είναι εμφανές πότε μια ομάδα παίζει για να κερδίσει. Η διοίκηση του Ολυμπιακού, λοιπόν, καλείται να απαντήσει έμπρακτα: Ήθελε να τιμωρήσει -όπως κατά κόρο έλεγαν προς κάθε κατεύθυνση οι ιδιοκτήτες της- την ασυδοσία του προέδρου του Παναθηναϊκού, ή ήθελε ένα Κύπελλο, που αγωνιστικά έχασε καθαρά;

Όπως και να ‘χει, η συγκεκριμένη απόφαση είναι ιστορική. Κι η ιστορία θα καταγράψει τη διαχείριση από την πλευρά των “αιωνίων“. Σαφέστατα υπάρχουν εκ διαμέτρου διαφορετικές απόψεις και αντιλήψεις επί του θέματος. Η δική μου άποψη συνοψίζεται σε μία πρόταση: Να τιμωρηθεί ο Παναθηναϊκός, χωρίς να ευνοηθεί αγωνιστικά ο Ολυμπιακός. Θαρρώ είναι το πιο δίκαιο, αλλά μπορεί να κάνω και λάθος…

Πηγή: ebasket.gr