Εάν ο Γκάρι Λίνεκερ δεν είχε εξαντλήσει το γνωστό και μη εξαιρετέο απόφθεγμά του στο ποδόσφαιρο και στη Γερμανία, τότε χθες το βράδυ θα μπορούσε κάλλιστα να το αναβαθμίσει...

Τα ντέρμπι «αιωνίων» του μπάσκετ (στη σεζόν 2014-15) είναι αγώνες στους οποίους δέκα παίκτες κυνηγούν την μπάλα επί σαράντα λεπτά και στο τέλος βγαίνει πάντοτε ΜVP ο Ντάρντεν!

Βεβαίως του Λίνεκερ θα του έπαιρνε λίγο παραπάνω χρόνο για να ολοκληρώσει τον συλλογισμό του, όπως και του Ντάρντεν του πήρε λίγο παραπάνω χρόνο για να ολοκληρώσει το δεύτερο επίτευγμά του, αλλά ας όψεται ο Σπανούλης που έγινε ζηλωτής της δόξας του... Ρονάλντο!

Ασφαλώς ο αρχηγός του Ολυμπιακού (ανεξαρτήτως του πού έβγαλε περισσότερα εκατομμύρια) δεν είναι ούτε τιποτένιος ούτε ελεεινός, όπως τον κατηγόρησε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ο οποίος μάλιστα ζήτησε την παρέμβαση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, ώστε να τιμωρηθεί παραδειγματικά ο λεγάμενος, ως ηθικός αυτουργός της διακοπής του ντέρμπι, ένα λεπτό και 26 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του...

Οντως η αυτουργία του Σπανούλη συνιστά έκπληξη πρώτου μεγέθους, διότι αυτά τα πέντε χρόνια, που ο (παροιμιωδώς ψύχραιμος και τέρας αυτοσυγκέντρωσης, ακόμη και σε ατμόσφαιρα κολαστηρίου) «V-Span» επιστρέφει ως «persona non grata» στο ΟΑΚΑ, ουδέποτε εξετράπη σε χειρονομίες σαν αυτήν η οποία προκάλεσε την (εξ ορισμού αδικαιολόγητη, αλλά αναμενόμενη στο πλαίσιο της αλληλουχίας δράση-αντίδραση) επίθεση των οπαδών του Παναθηναϊκού στον πάγκο του Ολυμπιακού.

Το να πιάνει ένας οποιοσδήποτε παίκτης οποιασδήποτε ομάδας σε οποιοδήποτε ματς που διεξάγεται σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη τα αυτιά του, υπονοώντας ότι «δεν σας ακούω», είναι σύνηθες και μπορεί να θεωρηθεί ανεκτό, απλώς η συγκεκριμένη αντίδραση του συγκεκριμένου παίκτη στο συγκεκριμένο ματς και στο συγκεκριμένο γήπεδο εξελήφθη ως έγκλημα καθοσιώσεως!

Μ' αυτά και μ' αυτά, από την κακή δράση του Σπανούλη και από την κακή αντίδραση του κόσμου χάλασε η μόστρα ενός αγώνα, στον οποίον ο Ολυμπιακός πέτυχε μια καθαρή και απολύτως δίκαιη νίκη πολλαπλών διαστάσεων. Οι «ερυθρόλευκοι» έπαιξαν με καθαρό μυαλό, κυκλοφόρησαν πολύ καλά την μπάλα στο σκοπούμενο σετ παιχνίδι, υλοποίησαν απολύτως το σχέδιο του Σφαιρόπουλου στην άμυνα, στον έλεγχο του ρυθμού και στην επίθεση, παρουσιάστηκαν κυριαρχικοί, επέδειξαν καίρια ανακλαστικά στις κρίσιμες στιγμές, δεν επέτρεψαν σε κανένα σημείο του αγώνα στους οικοδεσπότες να κυνηγήσουν το +7 και στο τέλος της βραδιάς έφυγαν από το ΟΑΚΑ με τη μεγαλύτερη διαφορά στη σύγχρονη εποχή, συν την πρώτη θέση στην κανονική περίοδο και το εξ αυτής παρελκόμενο πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ...

Ε, δεν είναι και λίγα όλα αυτά που αποκόμισαν οι «ερυθρόλευκοι» από ένα ματς το οποίο μάλιστα ολοκληρώθηκε σε «ειδικές συνθήκες», απλώς εκτός από την αποτίναξη του συνδρόμου του ΟΑΚΑ κουβάλησαν στο σπίτι τους και την ανάφλεξη της βεντέτας του αρχηγού τους με τον Παναθηναϊκό...

Κουβάλησαν επίσης την παράδοση που δημιουργεί κόντρα στους «πράσινους» ο Τρεμέλ Ντάρντεν, ο οποίος βαδίζει στα χνάρια του Πέρο Αντιτς και διεκδικεί τον εξόχως κολακευτικό τίτλο του «παίκτη των μεγάλων αγώνων»: όπως και στον αγώνα της 27ης Δεκεμβρίου, ομοίως και χθες ο Αμερικανός γκαρντ αναδείχθηκε σε «clutch player» του ντέρμπι, τόσο για τη λυσσασμένη άμυνά του πάνω στον Διαμαντίδη (ο οποίος σκόραρε τους μόνους πόντους του από τρεις βολές στο τελευταίο πεντάλεπτο) όσο και για τα καθοριστικά καλάθια που πέτυχε, με αποκορύφωμα την εν ψυχρώ εκτέλεση στο τρίποντο από τη γωνία (60-72) και το... γενναίο κάρφωμά του (64-74) δυο λεπτά πριν από τη λήξη.

Η έκρηξη του Ντάρντεν και ο υπερδιπλασιασμός του μέσου όρου πόντων του στα δυο εφετινά ντέρμπι δεν οφείλονται στην τύχη, αλλά έχουν λογικό υπόβαθρο: ο πρώην παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης εκμεταλλεύεται ιδανικά το γεγονός ότι η άμυνα του Παναθηναϊκού εστιάζει κατά βάσιν στο μαρκάρισμα του Σπανούλη και βρίσκει τις ευκαιρίες να χτυπήσει στο ψαχνό, είτε με σουτ από τις γωνίες είτε με φάσεις μέσα στη ρακέτα.

Χθες ο Ολυμπιακός, σε αντίθεση με ό,τι έχει συμβεί στο παρελθόν, δεν φοβήθηκε να νικήσει! Κατάφερε να ελέγξει την κατάσταση σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, επέβαλε το στυλ παιχνιδιού που τον βόλευε κυρίως με τις επιθέσεις πέντε εναντίον πέντε, δεν άφησε τον Διαμαντίδη να εξελιχθεί σε παράγοντα του ματς και ανάγκασε τον Παναθηναϊκό αφενός να κυνηγάει χίμαιρες από τη γραμμή των 6μ.75 (5/30 τρίποντα) και αφετέρου να συμβιβαστεί με την κυνική παραδοχή ότι «η εγχείρηση (με τον Μπατίστα στο inside game) πέτυχε, αλλά ο ασθενής τα κακάρωσε»!

Πηγή: Goal

Α1 Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός