Το 2007 στο ΟΑΚΑ παίχτηκε ο καλύτερος τελικός όλων των εποχών, αλλά στη (χτισμένη δίπλα στο Τείχος του Βερολίνου) 02 Arena εκτυλίχθηκε ο μακράν συγκλονιστικότερος ημιτελικός: ο «εμφύλιος» ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και στον Ολυμπιακό, που επανεμφανίστηκε σε Φάιναλ Φορ μετά από δέκα χρόνια (εξ ου και η συμβολική παρουσία του Εντι Τζόνσον, του Ντέιβιντ Ρίβερς, του Αργύρη Καμπούρη και του Αλέκου Σπανουδάκη) και στην κορύφωση του δράματος είδε τη μεγάλη ευκαιρία να γλιστράει από τα χέρια του Μπουρούση!

Σαράντα οκτώ ώρες αργότερα στο τρίτο θρίλερ ο Παναθηναϊκός νίκησε την ΤΣΣΚΑ σπάζοντας μια καταραμένη παράδοση, υπό την έννοια ότι μέχρι τότε σε οκτώ περιπτώσεις, καμιά ομάδα από αυτές που επέζησαν ενός εμφύλιου ημιτελικού δεν είχε καταφέρει να ανέβει στον θρόνο!

Ο Παναθηναϊκός στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης με διαφορά τεσσάρων πόντων και μετά από δύο άστοχα σουτ των αντιπάλων του στην εκπνοή, θέμα που υπήρξε αντικείμενο ερώτησης προς τον (ήδη αρπαγμένο ελέω διαιτησίας) Ομπράντοβιτς ο οποίος απάντησε με έντονο τρόπο: «Εάν, φίλε μου, μετά από έντεκα Φάιναλ Φορ και επτά τρόπαια, πιστεύεις ακόμη ότι είμαι τυχερός, κανένα πρόβλημα. Το λέω από μόνος μου κιόλας για να σε διευκολύνω: Ναι, είμαι πολύ τυχερός ή μάλλον είμαι πολύ... Γκαστόνε»!

Ο ημιτελικός ανάμεσα στους «αιωνίους» υπήρξε μια μπασκετική έκσταση, με τις δύο ομάδες να βγάζουν τον καλύτερο εαυτό τους επί σαράντα λεπτά και τον Σάρας να βάζει (και) την υπογραφή του, καθώς από το δικό του χέρι πέρασε η μπάλα (για να σκοράρει ο ίδιος ή να δώσει ασίστ) στα 13 από τα τελευταία 14 καλάθια του Παναθηναϊκού. Οι «πράσινοι» προηγήθηκαν με 81-74, αλλά ο Ολυμπιακός ισοφάρισε σε 82-82, διά χειρός Μπουρούση (2/2 βολές).

Στο pick 'n' roll o Σάρας σημάδεψε τον Πέκοβιτς για το 84-82, ακολούθησαν τα άστοχα σουτ του Βούιτσιτς και του Πέκοβιτς και το θρίλερ κορυφώθηκε στην τελευταία επίθεση του Ολυμπιακού, όταν ο Μπουρούσης σούταρε «και ο Θεός άκουσε τις προσευχές μας για να μην μπει το καλάθι» όπως εξομολογήθηκε αργότερα ο τότε «πράσινος» Περπέρογλου!

Για την επιλογή του (να μη σουτάρει ο ίδιος, αλλά) να πασάρει στον Μπουρούση ο Λιν Γκριρ είπε ότι «εάν έμπαινε το καλάθι, κανείς δεν θα το συζητούσε», ενώ ο ίδιος ο Γιάννης εξήγησε ότι «αφού ήδη είχα κόψει μέσα στη ρακέτα, έπρεπε να σουτάρω».

Ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ο οποίος επέστρεψε μετά από δεκατρία χρόνια στο έκτο Φάιναλ Φορ της καριέρας του, χρησιμοποίησε μια ζώνη προσαρμογής 2-1-2 με τον Πρίντεζη στο κέντρο και τον Παπαλουκά χαμηλά, για να αναχαιτίσει τα pick 'n' roll των ψηλών του Παναθηναϊκού, ενώ μετά τη δεύτερη πάσα η ζώνη μετατρεπόταν σε man to man και αυτή η τακτική βοήθησε τον Ολυμπιακό να γυρίσει στο ματς.

Ο Βασίλης Σπανούλης ανακηρύχθηκε MVP του Φάιναλ Φορ και δικαιώθηκε για την πρεμούρα που τον είχε καταλάβει να εγκαταλείψει το... αφιλόξενο ΝΒΑ και να παλιννοστήσει στα πάτρια εδάφη. Εκείνη η χρονιά ήταν όντως συγκλονιστική για τον V-Span, καθότι κατέκτησε το triple crown, αλλά και το χάλκινο μετάλλιο με την Εθνική ομάδα στο Ευρωμπάσκετ του Κατοβίτσε, ενώ έγινε και πατέρας για πρώτη φορά! «Είναι το πρώτο Φάιναλ Φορ μου και το περιμένω με ανυπομονησία» δήλωνε προτού φύγει, ενώ απάντησε με μια έκφραση που δεν γράφεται (sic) όταν ο Νίκος Ζήσης τον... απείλησε πριν από τον τελικό με το μήνυμα «φιλαράκι, θα μαρτυρήσεις»!

Στη δίνη του κυκλώνα εκείνου του Φάιναλ Φορ βρέθηκαν δύο μελλοντικοί συμπαίκτες του Σπανούλη στον Ολυμπιακό.

Δύο λεπτά πριν από τη λήξη του μικρού τελικού ο Γιάννης Μπουρούσης γύρισε προς την εξέδρα των οπαδών του Παναθηναϊκού, έκανε μια χειρονομία με τα δέκα δάχτυλα και είπε «σε δέκα μέρες θα τα πούμε» (εννοώντας τη σειρά των τελικών), ωστόσο δεν δικαιώθηκε, εξ ου και το επιγενόμενο ειρωνικό σύνθημα «ρε Μπουρούση, δέκα μέρες έλεγες»! Στη συνέχεια ο διεθνής σέντερ κατευθυνόμενος προς τα αποδυτήρια, δέχτηκε φραστική επίθεση από έναν άγνωστο τον οποίο έπιασε από τον γιακά και του είπε «Εάν είσαι τόσο μάγκας, έλα στα αποδυτήρια να τα πούμε!».

Στο στόχαστρο των «πρασίνων» ξαναβρέθηκε και ο Παπαλουκάς, αυτήν τη φορά για τη δήλωσή του «στον τελικό θα υποστηρίζω την ΤΣΣΚΑ» την οποία δικαιολόγησε ως εξής: «Ημουν ειλικρινής και δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι με παρεξήγησαν. Επαιξα έξι χρόνια στην ΤΣΣΚΑ, πήγα μαζί της σε έξι Φάιναλ Φορ, κατέκτησα δύο τίτλους, πήρα ένα σωρό λεφτά και η προτίμησή μου είναι φυσιολογική. Οσοι δεν το καταλαβαίνουν, πρόβλημά τους. Τελικά, η δυστυχία δεν είναι να είσαι Ελληνας, αλλά να είσαι Ελληνας, να ζεις στην Ελλάδα και να παίζεις σε ελληνική ομάδα»!

Πηγή: Goal