Δεν ξέρω ποιαν άποψη έχουν ο Δημήτρης Διαμαντίδης και ο Βασίλης Σπανούλης για τον Στεφ Κάρι και για τον Λεμπρόν Τζέιμς, αλλά είμαι σίγουρος πως αμφότεροι θα ήθελαν να βαδίσουν στα χνάρια τους και να οδηγήσουν τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό όπως το έχουν διαπράξει μέχρι στιγμής οι λεγάμενοι...
Βεβαίως, ενώ το 3-0 επί των Ρόκετς και επί των Χοκς δεν φτάνει στους Γουόριορς και στους Καβαλίερς για να δώσουν από τώρα ραντεβού στους τελικούς του ΝΒΑ, του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού αυτό το σκορ θα τους έφτανε και θα τους περίσσευε κιόλας κόντρα στον ΠΑΟΚ και στον Αρη!
Με το γαϊτανάκι των ημιτελικών σειρών της Basket League να ξεδιπλώνεται από σήμερα (Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ) και αύριο (Ολυμπιακός - Αρης στο ΣΕΦ), θαρρώ πως οι δυο πρεσβευτές της Θεσσαλονίκης έχουν τη δυνατότητα να ανατρέξουν στο... πεντάγραμμο για να αντλήσουν κουράγιο και οίστρο, ώστε να διεκδικήσουν τη μεγάλη υπέρβαση: δεν ξέρω εάν τους δίνω ιδέες, αλλά ο Σούλης Μαρκόπουλος και ο Δημήτρης Πρίφτης μπορούν, καθ' οδόν προς το ΟΑΚΑ και το ΣΕΦ, να βάλουν στις σιντιέρες των λεωφορείων μια φωνή από το παρελθόν...
Ή μάλλον μια φωνάρα από το παρελθόν: τον Στράτο Διονυσίου στην αυθεντική εκτέλεση του «άιντε, κάντε όλοι στην μπάντα, να βγει να χορέψει ο Σαλονικιός, άιντε, κάντε του λεζάντα, τη βραδιά να κλέψει ο Σαλονικιός»!
Αυτή είναι όντως μια φωνάρα από το παρελθόν και δεν εννοώ τόσο το γεγονός ότι ο εκ Νιγρίτας Σερρών ορμώμενος λαϊκός αοιδός έφυγε από τη ζωή πριν από 25 χρόνια, όσο το ότι οι Σαλονικιοί του μπάσκετ έχουν να χορέψουν χρόνια και ζαμάνια στις ξένες πίστες!
Ο Αρης άλωσε για τελευταία φορά το ΣΕΦ -και μάλιστα κεκλεισμένων των θυρών- στις 26 Νοεμβρίου του 2006 με σκορ 76-70, ενώ τέσσερις μήνες αργότερα ( 23 Μαρτίου 2007) στον τρίτο ημιτελικό των πλέι οφ, στο Αλεξάνδρειο, προεξάρχοντος του Τζερεμάια Μάσεϊ, επιβλήθηκε με 81-71 και basta cosi: έκτοτε ο Ολυμπιακός έχει νικήσει και στους 25 μεταξύ τους αγώνες, είτε στον Πειραιά είτε στη Θεσσαλονίκη!
Σε αντίθεση με τον Αρη, που παρά το 0-25 δεν έχει ρίξει την τελευταία νίκη του επί του Ολυμπιακού στη λήθη, ο ΠΑΟΚ υποφέρει από βαριά και ανήκεστο βλάβη της «πράσινης» μνήμης του!
Κυριολεκτώ, διότι ναι μεν ο Δικέφαλος του Βορρά φροντίζει από καιρού εις καιρόν (όπως, επί παραδείγματι, στον πρώτο γύρο του εφετινού πρωταθλήματος, σκορ 71-54) να υπογραμμίζει στην Πυλαία την παρουσία του κόντρα στον Παναθηναϊκό, αλλά η Αθήνα παραμένει μια terra incognita, εδώ και 17 χρόνια!
Την τελευταία φορά που ο ΠΑΟΚ έφυγε όρθιος από το κάστρο του Παναθηναϊκού (σκορ 65-66, εξ ανατροπής από το 57-44) το ημερολόγιο έδειχνε 21 Μαρτίου του 1998 και ο χρόνος έχει σταματήσει εκεί και τότε. Μάλιστα, η υπόθεση κατέληξε να γίνει θλιβερή και μακάβρια στις 10 Ιουλίου του 2000, όταν ο δράστης του «εγκλήματος», Κόνραντ Μακρέι, πέθανε από καρδιακή προσβολή ενώ έπαιζε μπάσκετ!
Τον θυμάμαι πολύ καλά τον επίλογο εκείνου του θρίλερ, που κρίθηκε στα τελευταία δευτερόλεπτα, όταν ο Πέτζα Στογιάκοβιτς τράβηξε πάνω του όλη την άμυνα και με μια μαγική ασίστ έκανε ήρωα τον Αμερικανό σέντερ: τη φάση αυτήν τη θυμάται πολύ καλά, όπως και το τρίποντο της επόμενης χρονιάς, στον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ, όχι μονάχα ο Πέτζα αλλά και ο τζένεραλ μάνατζερ των Κινγκς, Τζεφ Πίτρι, που εκείνη την εποχή είχε πάρει στο κατόπι τον φόργουορντ του ΠΑΟΚ και εάν ήταν δυνατόν, θα τον έβαζε στη βαλίτσα του και θα τον απήγαγε στο Σακραμέντο.
Στα 17 χρόνια που πέρασαν από τότε ο Παναθηναϊκός πήρε παραμάζωμα τον ΠΑΟΚ, μετρώντας 25 νίκες σε ισάριθμους αγώνες, στους οποίους τον υποδέχτηκε είτε στο ΟΑΚΑ είτε στα Πατήσια!
Στο «25άρι» που τρέχει ως γηπεδούχος ο Παναθηναϊκός με τον ΠΑΟΚ συμπεριλαμβάνονται και έξι σειρές πλέι οφ: οι τελικοί του 1998 (2-0), οι ημιτελικοί του 1999 (1-0), οι τελικοί του 2000 (2-0), οι προημιτελικοί του 2009 (1-0), οι ημιτελικοί του 2011 (2-0) και οι ημιτελικοί του 2014 (2-0).
Στο αντίστοιχο (εντός και εκτός έδρας) «25άρι» του Ολυμπιακού συμπεριλαμβάνονται τέσσερις σειρές πλέι οφ: οι τελευταίοι δυο ημιτελικοί του 2007 (2-0), οι προημιτελικοί του 2010 (2-0), οι ημιτελικοί του 2011 (3-0) και οι προημιτελικοί του 2014 (2-0).
Μ' αυτά και μ' αυτά, ο ΠΑΟΚ και ο Αρης δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μονάχα την ισχύ και το πλεονέκτημα έδρας (και μάλιστα με τη διάταξη 2-2-1) των αιωνίων αλλά και την παράδοση, που είναι μαύρη κι άραχλη, ενώ -για να μην παρεκκλίνω κιόλας από το πνεύμα του προλόγου μου- την ίδια στιγμή ο Σπανούλης και ο Διαμαντίδης πολύ θα ήθελαν να φορέσουν τις «λεοντές» του Κάρι και του Τζέιμς και να καθαρίσουν στο πι και φι τις μπουγάδες!
Πηγή: Goal