H 6η Ιουνίου 2015 είναι η… Μικρασιατική Καταστροφή της καριέρας του πολυνίκη Σέρβου προπονητή. Σε όλα τα σπορ η νίκη και η ήττα είναι μέσα στο πρόγραμμα και δεν υπάρχει φυσικό πρόσωπο ή ομάδα που να έχει αποκλειστικό συμβόλαιο με τις επιτυχίες. Η εικόνα της Ούλκερ/Φενέρμπαχτσε, στο τελευταίο της παιχνίδι με την παρούσα ονομασία λόγω αποχώρηση του χορηγού, στον τέταρτο ημιτελικό με την Πίναρ Καρσίγιακα ήταν το λιγότερο αποκρουστική.
Η ομάδα της Σμύρνης του μαχητή κόουτς Ουφούκ Σαρίτσα, του πρώην φόργουορντ του Ρεθύμνου Γκάμπριελ, του πρώην σούτινγκ γκαρντ του Πανιώνιου Ντίμπλερ, του 32χρονου Ντίξον (του οποίου η αξία εσχάτως αναγνωρίζεται), του παντελώς άγνωστου Στρόουμπερι, του φιλότιμου Κολομβιανού Παλάσιος και ορισμένων καλών Τούρκων παικτών διέσυρε έναν αντίπαλο πολλαπλάσιου μπάτζετ, αποκλείοντάς τον με εμφατικό τρόπο από τους τελικούς των πλέι οφ της TBL.
Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς που, μόλις λίγες εβδομάδες πίσω, οδήγησε την ομάδα της Κωνσταντινούπολης στο πρώτο Final 4 της ιστορίας της έμεινε για πρώτη φορά τις δύο τελευταίες δεκαετίες χωρίς τίτλο, έχοντας χάσει φέτος και το εγχώριο Κύπελλο. Τις δύο τελευταίες σεζόν τα χρήματα που διαχειρίστηκε ο Σέρβος τεχνικός μαζί με τον πρόεδρο Αζίζ Γιλντιρίμ ξεπερνούν τα εβδομήντα εκατομμύρια ευρώ. Ο 55χρονος, εκ πρώτης, φαίνεται πώς πληρώνει την ανυπαρξία του τούρκικου μπάσκετ σε τεχνοκρατικό υπόβαθρο.
Χρήματα ατελείωτα, πεταμένα στον κάλαθο των σκουπιδιών, επενδύσεις που δεν συνοδεύτηκαν την τελευταία (και πλέον) δεκαετία από την πολυπόθητη ευρωπαϊκή κούπα. Υπερκοστολόγηση παικτών, οι οποίοι εκ των υστέρων αποδεικνύεται πώς πηγαίνουν για την… αρπαχτή, με συνέπεια το απόλυτο μηδέν. Ο αποκλεισμός της Φενέρ από τον τελικό δεν θα έπρεπε να συνιστά είδηση. Αποτελεί, όμως, τέτοια και μάλιστα πρώτης γραμμής η εικόνα παράδοσης των «καναρινιών» και του προπονητή τους!
Ομάδα χωρίς ψηλό της προκοπής, ξαφνικά δίχως πρόγραμμα στο παιχνίδι της, με τον τεχνικό της παραδομένο στον πάγκο να μην φωνάζει καν και να καλεί τάιμ άουτ στο -20, δύο λεπτά πριν το τέλος, με παίκτες που είχαν περισσότερο στο μυαλό τους τις διακοπές και την επόμενη σεζόν στο ΝΒΑ παρά να σώσουν τα προσχήματα. Σε γενικές γραμμές τούτη υπήρξε η εικόνα της Φενέρμπαχτσε, στο 3-1 από την Πίναρ. Ο Ομπράντοβιτς έχει ανανεώσει για δύο ακόμη χρόνια, ενώ η Ούλκερ αποχωρεί οριστικά και μαζί της ένα σημαντικό μέρος του μπάτζετ της νέας σεζόν.
Χορηγός αναζητείται και πιθανώς να βρεθεί ισοϋψής του τούρκικου κολοσσού στον τομέα του φαγητού. Ο Σέρβος πιθανότατα θα παραμείνει, επιχειρώντας να επαναφέρει το κλαμπ στο μονοπάτι των επιτυχιών κι επιτέλους να οδηγήσει την κούπα της Ευρωλίγκας στην Τουρκία! Αν είναι η σωστή απόφαση αυτή θα το κρίνει ο ίδιος. Μετά το τέλος του 82-64 της Σμύρνης, οι μη… καλλιεργημένοι στο σπορ Τούρκοι τον πέρασαν γενεές δεκατέσσερις στα social media. Στην Ελλάδα η Καρσίγιακα ξαφνικά απέκτησε οπαδικό πυρήνα, στο πλαίσιο της συντριπτικής επιτυχίας του Ομπράντοβιτς στη χώρα με τον Παναθηναϊκό!
Ήταν, άλλωστε, μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να πιστωθούν αποκλειστικά στη διαιτησία τα, μεταξύ άλλων, έντεκα πρωταθλήματα κι επτά Κύπελλα τα οποία σήκωσε με το «τριφύλλι». Η είδηση είναι αλλού… Ανήμερα του πολυδιαφημισμένου τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ μεταξύ της μοδάτης Μπαρτσελόνα και της σημαντικότατης Γιουβέντους, παραμονές των μεγάλων «μαχών» ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό στην Basket League, για αρκετή ώρα πρώτη είδηση ήταν ο αποκλεισμός της Φενέρμπαχτσε από την Καρσίγιακα!
Ο Ομπράντοβιτς είναι προσωπικότητα συνυφασμένη με την μπασκετική Ελλάδα. Όπως όλοι οι κορυφαίοι στο χώρο τους, έχει θαυμαστές κι αντίμαχους. Όπως όλοι οι άνθρωποι, έχει κάνει λάθη και σωστά. Για παράδειγμα, αποτελεί μία πραγματικότητα πώς έφυγε από τους «πράσινους», βλέποντας το μπάτζετ να χαμηλώνει και μη θέλοντας να ρισκάρει το όνομά του. Είναι μία οδυνηρή αλήθεια πώς στον Παναθηναϊκό άφησε προίκα κούπες, μα και ρόστερ δύο παικτών με τη φυγή του!
Δεν μπορεί να μην χρεωθεί στα πλην πώς ένα μέρος του ελληνικότατου κορμού του Ολυμπιακού (πχ Σλούκας, Μάντζαρης, στο πρόσφατο παρελθόν Παπανικολάου) θα μπορούσαν να φορούν πράσινα και να μην συμβεί, για παράδειγμα, το ίδιο με τον Τέπιτς. Μετά από αυτά, όμως, οι «πράσινοι» εξακολουθούν να συλλέγουν εγχώριους τίτλους – έχοντας «πέντε στους πέντε» δίχως τον ίδιο – με τον Σέρβο να ψάχνεται ακόμη για το επόμενο… σπίτι του!
Η πραγματικότητα είναι μία: Το σπίτι του Ομπράντοβιτς είναι στην Ελλάδα και λέγεται Παναθηναϊκός. Έχει κατακτήσει τόσους τίτλους, όσους δεν έχουν σύλλογοι ολόκληροι στο παλμαρέ τους. Θα έπρεπε ο επόμενος στόχους του είναι η ανάδειξη του νέου Διαμαντίδη, του νέου Σπανούλη και η δουλειά με τον Μποχωρίδη, τον Παπαγιάννη, τον Κόνιαρη, τον Χαραλαμπόπουλο. Μία ρομαντική εκδοχή των πραγμάτων είναι η παραπάνω, η οποία δεν προκρίνεται για την υλοποίησή της.
Ο Παναθηναϊκός ψάχνει προπονητή για τη νέα περίοδο κι ο Ομπράντοβιτς έχει συμβόλαιο σ΄ ένα περιβάλλον, όμως, στο οποίο δεν θα βρει ποτέ τη στήριξη των αδελφών Γιαννακόπουλων και του μπασκετόκοσμου του Παναθηναϊκού. Πιθανή επιστροφή του είναι ικανή, υπό προϋποθέσεις, να καταστήσει το «τριφύλλι» μεγαλύτερο κυρίαρχο στο σπορ απ΄ ό,τι ήδη είναι. Λογικά κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί, όσο κι αν υφίσταται η πιθανότητα η… φωνή μέσα του να τον καλεί πίσω στο σπίτι!
Άγνωστη, σε τέτοιο ενδεχόμενο, είναι και η αντιμετώπιση που θα έχει η διοίκηση του Παναθηναϊκού. Για τον κόσμο δεν τον συζητάμε: Τον φέρνει και στα χέρια από την Πόλη… Τα παραπάνω αποτελούν μία ουτοπική προέκταση ενός τεράστιου πισωγυρίσματος στην καριέρα ενός εκ των καλύτερων προπονητών στην ιστορία του μπάσκετ. Η όποια απόφασή του δεν θ΄ αλλάξει, δυστυχώς για πολύ κόσμο, την πορεία του και την τροπαιοθήκη του Παναθηναϊκού. Ούτε θα σταματήσει την πρόοδό του. Απλά η προοπτική πιθανής επιστροφής, κάποια στιγμή στο μέλλον, και τα όσα μπορεί να επακολουθήσουν αποτελούν ένα σενάριο που στριφογυρίζει πίσω από πάρα πολλά μυαλά και διόλου άδικα…
Πηγή: sport-fm.gr