Αναλυτικά η συνέντευξη του Ζοτς:

Πως αισθάνεστε μετά τον όγδοο σας Ευρωπαϊκό τίτλο; Σας εκπλήσσει καθόλου που έχετε κερδίσει τους διπλάσιους τίτλους από οποιονδήποτε άλλο προπονητή;

«Η αλήθεια είναι ότι αυτό που σκέφτομαι περισσότερο είναι το πως ο Παναθηναϊκός θα πάρει ένα ακόμη τίτλο. Οι προσωπικοί στόχοι, δεν είναι σημαντικοί για μένα. Είμαι χαρούμενος για τον Παναθηναϊκό όσο και για τους παίκτες μου. Εργάστηκαν πολύ σκληρά για αυτό και ήταν μια δύσκολη χρονιά, ειδικά μετά από όλα όσα συνέβησαν μέσα στην σεζόν. Όταν φτιάχναμε την ομάδα, τους είπαμε ότι θα πρέπει να παλέψουμε για όλα. Τώρα, όσον αφορά την προσωπική πλευρά, οι οκτώ τίτλοι, όπως είπα και πριν, δεν ήρθαν από μόνο δική μου δουλειά. Η δουλειά μου γίνεται με τους παίκτες, το τεχνικό επιτελείο μου και όλους τους άλλους στο Παναθηναϊκό, κυρίως με τους ιδιοκτήτες, τους αδελφούς Γιαννακόπουλους.

Είμαστε όλοι εδώ χάρη σε αυτούς. Για έναν προπονητή για να έχει επιτυχία, χρειάζεται τη βοήθεια όλων αυτών των ανθρώπων, και η σταθερότητα του συλλόγου και του προσωπικού που έχει σημειωθεί είναι σημαντική. Οι παίκτες, στο τέλος, πρέπει να ολοκληρώσουν το έργο, και πιστεύω ότι αυτό που ο Παναθηναϊκός κάνει καλύτερα είναι να δημιουργήσει ένα περιβάλλον στο οποίο ο καθένας καταλαβαίνει τι πρέπει να κάνει. Χάρις σε αυτό, είμαστε σε θέση να κερδίζουμε τίτλους»

Πότε και πώς γνωρίζατε ότι είχατε ταλέντο σας προπονητής;

«Όταν ήμουν πολύ νέος και έπαιζα στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, το Τσάτσακ. Ήμουν στην ομάδα μου, Μπόρατς, στην πρώτη κατηγορία στην πρώην Ενωμένη Γιουγκοσλαβία και από την εποχή που ήμουν 21, ήμουν επίσης προπονητής σε παιδιά που ήταν 12 και 13. Έτσι κατάλαβα ότι με ενδιαφέρει η προπονητική και στο μέλλον θα ήθελα να προσπαθήσω να γίνω προπονητής. Ξόδεψα τότε πολύ χρόνο δουλεύοντας με τους παίκτες και προπονητές σε ένα ελίτ επίπεδο, παίζοντας για την Παρτιζάν και την Εθνική Γιουγκοσλαβίας, και αυτό με βοήθησε πολύ να μάθω. Κάθε μέρα, έγραφα κάτω μετά την προπόνηση τι κάναμε, πώς είχαμε δουλέψει. Το έκανα αυτό από τα 18 μου. Από τότε ήξερα ότι ήθελα να γίνω προπονητής κάποια μέρα. Αλλά δεν είχα ιδέα ότι θα ήταν σε επίπεδο όπως αυτό τώρα!»

Ένας διάσημος Αμερικανός προπονητής ποδοσφαίρου πίστευε ότι τα Super Bowls κερδίζονται πριν καν αρχίσει το παιχνίδι, από την προετοιμασία νωρίτερα. Πότε καταλαβαίνεις ότι έχεις κερδίσει ένα Final Four;

«Το Final Four είναι μία διοργάνωση μοναδική. Κάνεις κανονικά την προετοιμασία σου για τον ημιτελικό αρχικά και κυρίως. Έχεις πολύ χρόνο για να επικεντρωθείς σε αυτό και είναι το πιο σημαντικό. Αλλά πρέπει να μελετήσεις και τις άλλες δύο ομάδες στον ημιτελικό γιατί θα παίξεις με την μία είτε με την άλλη στον τελικό ή στο παιχνίδι για την τρίτη θέση. Στη συνέχεια, μετά τον ημιτελικό, θα συγκρίνεις τι ξέρεις για το επόμενο αντίπαλό σου με ό, τι έκαναν το βράδυ της Παρασκευής. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί να αλλάξει πολύ από την Παρασκευή μέχρι την Κυριακή. Δεν μπορούν και δεν μπορείς και εσύ. Πρέπει να ξεχάσεις τον ημιτελικός και να αντιδράσεις για τον τελικό, σε μια ημέρα, οπότε δεν υπάρχει χρόνος για να κάνεις όλη τη δουλειά Θα πρέπει να είναι έτοιμο από πριν. Γι 'αυτό είναι πολύ σημαντικό να φτάσουμε προετοιμασμένοι»

Τι είναι πιο σημαντικό για σας να ολοκληρώσετε την προετοιμασία πριν φτάσετε στο Final Four;

«Αυτό που θέλω να πετύχω περισσότερο είναι ότι οι παίκτες μου να έχουν ένα υψηλό επίπεδο συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια της προπόνησης , παρακολουθώντας βίντεο και δουλεύοντας στις μικρές λεπτομέρειες που θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε στα παιχνίδια. Αυτό είναι το πιο σημαντικό πριν το Final Four, να καταλαβαίνουν ότι οι ιδέες μας είναι καλές αποτελούν τον καλύτερο τρόπο για μας, για να κερδίσουμε το παιχνίδι. Αν το δουν αυτό και συγκεντρωθούν και δουλέψουν ομαδικά, διασκεδάζοντας παράλληλα, είναι το πιο σημαντικό»

Μετά ημιτελικό και τη νίκη σας, οι παίκτες της Montepaschi Siena είπαν ότι έχασαν από χαμένα ελεύθερα σουτ. Ποια ήταν η διαφορά σε εκείνο το παιχνίδι για σας;

«Είναι αλήθεια ότι έχασαν πολύ εύκολα σουτ. Αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι τα επιθετικά τους ριμπάουντ ήταν η δύναμη τους στο πρώτο ημίχρονο. Επομένως, υπάρχουν πολλά θέματα να συζητήσουμε. Μόλις αρχίσαμε να ελέγχουμε τα ριμπάουντ έγινε πιο εύκολο για μας. Πολλά πράγματα συμβαίνουν σε ένα παιχνίδι. Επίσης, εξαρτάται από το πώς αισθάνεται ο κάθε παίκτης, την ταχύτητα του παιχνιδιού και την ικανότητα των παικτών για να διαβάζουν τις καταστάσεις που δημιουργούνται. Φυσικά, τα ποσοστά μετράνε, αλλά ένα παιχνίδι Final Four εξαρτάται από πολλά πράγματα. Προσπαθούμε να πούμε στους παίκτες μας, ότι δεν έχει σημασία πόσο σημαντικό είναι το Final Four, είναι ένα ακόμα παιχνίδι, και πρέπει να κάνουμε αυτό που κάνουμε πάντα».

Ποια είναι η γνώμη σας για αυτό που είπε ο προπονητή; της Μακάμπι Ντέιβιντ Μπλατ, μια ημέρα πριν από τον τελικό, ότι θα ήθελε ο γιος τους να παίξει υπό τις οδηγίες σας κάποια μέρα;

«Με κάνει υπερήφανο για να ακούω ένα συνάδελφο, που σέβομαι ως μεγάλο προπονητή και σπουδαίο άνθρωπο να λέει κάτι τέτοιο. Αν πετύχω" το γιο του θα σημαίνει επίσης ότι θα είμαι προπονητής για πολύ καιρό ακόμα, και ότι θα επίσης σπουδαίο για μένα!».

Τι σας ανησύχησε περισσότερο στον αγώνα με την Μακάμπι;

«Η ένταση με την οποία παίζουν. Επίσης, η άμυνά τους. Βρίσκουν πάντα τρόπους να αλλάξουν την άμυνα. Κάνουν διάφορα πράγματα για την άμυνα. Μετά, στην επίθεση, είναι μια ομάδα με πολλούς καλούς παίκτες. Κέρδισαν πολλά παιχνίδια εκμεταλλευόμενοι τις ευκαιρίες που τους δόθηκαν για να τρέξουν και να σκοράρουν γρήγορα. Έπρεπε να προετοιμαστούμε για αυτό. Εμείς εστιάσαμε στους παίκτες μας, να διαβάζουν τις διαφορετικές άμυνες της Μακάμπι καλά και για να μην αφήσουν κανένα από τους παίκτες της να σουτάρουν άνετα. Φυσικά, αυτό είναι ευκολότερο στα λόγια παρά στην πράξη».

Εκτός από τη νίκη στο τέλος, ποιες είναι σημαντικότερες στιγμές του τελικού που θα θυμάστε;

«Το κλειδί για μένα ήταν κατά το δεύτερο ημίχρονο, όταν αρχίσαμε να παίζουμε καλή άμυνα. Όταν προηγηθήκαμε με 7, 8, 9 και τελικά 13 πόντους, ήταν βασικό για εμάς ώστε να παίξουμε πιο ήρεμα. Έμεινε έτσι εκτός από κάποιες στιγμές στο τέλος, όταν μας πίεσαν και χάσαμε κάποια σουτ. Αυτές ήταν μερικές δύσκολες στιγμές, αλλά εμείς αξίζαμε να κερδίσουμε το παιχνίδι»

Κοιτάζοντας πίσω, ποιο ήταν το πιο δύσκολο τρόπαιο από τα 8 που κατακτήσατε;

«Νομίζω ότι κάθε τίτλος είναι πολύ διαφορετικός και πολύ δύσκολος. Κανένας από αυτούς δεν έχει έρθει εύκολα. Από τον πρώτο το 1992 με την Παρτιζάν, όταν ήμουν πρωτάρης προπονητής και είχα την νεαρότερη ομάδα στην Ευρωλίγκα, μέχρι το τελευταίο στη Βαρκελώνη, πάντα πρέπει να προσπαθούμε πολύ. Αυτό που ξέρω πως είναι αλήθεια είναι πως για όλα αυτά θα πρέπει έχεις το 100%τοις εκατό από όλους στην ομάδα για να κερδίσεις την Ευρωλίγκα».

Δεν έχετε ποτέ κάνει το repeat ως πρωταθλητής Ευρωλίγκα με την ίδια ομάδα. Είναι ο επόμενος στόχος;

«Θα είναι πολύ δύσκολα για εμάς. Κατ 'αρχάς, πρέπει να δούμε τι είδους ομάδα θα έχουμε. Στο τέλος αυτής της σεζόν, πολλά συμβόλαια θα τελειώσουν. Υπάρχει επίσης πολλή συζήτηση για ένα lockout στο ΝΒΑ. Θα δούμε ποιοι από τους Ευρωπαίους και Αμερικανούς παίκτες εκεί μπορεί να θέλουν να έρθουν εδώ. Θα είναι ένα ενδιαφέρον καλοκαίρι. Όπως και να 'ναι εγώ θα σκεφτούν θετικά για τώρα, και στη συνέχεια, μετά το καλοκαίρι, θα δούμε. Είναι πολύ νωρίς για να πούμε το οτιδήποτε για τις πιθανότητές μιας... επανάληψης».

Ο Παναθηναϊκός είναι δύο τίτλους Ευρωλίγκα μακριά από το να ισοφαρίσει το ρεκόρ της Ρεάλ Μαδρίτης που έχει οκτώ. Θεωρείτε ότι αυτός είναι ένας νέος στόχος;

«Μιλώντας για τον εαυτό μου, θα ήθελα πολύ να είναι σε θέση να κάνω κάτι τέτοιο. Αυτό είναι μια πρόκληση, ωστόσο, για όλους τους ανθρώπους στον Παναθηναϊκό, όχι μόνο για μένα. Πρέπει να δούμε αν είμαστε όλοι έτοιμοι μέχρι αυτήν την πρόκληση. Η επιθυμία μου είναι νω δω τον Παναθηναϊκό να γίνεται η καλύτερη ομάδα στην Ευρωπαϊκή ιστορία. Έχουμε ισοφαρίσει την ΤΣΣΚΑ Μόσχας τώρα με έξι τίτλους. Έχουμε μόνο την Ρεάλ Μαδρίτης μπροστά μας. Αυτός είναι ένας μεγάλος στόχος για μας.

Ελπίζω πως όλοι οι άνθρωποι στον Παναθηναϊκό σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο. Όσον αφορά εμένα, σίγουρα, αυτό είναι κάτι που θα ήθελα πολύ να κάνω. Αλλά, όπως είπα, δεν εξαρτάται μόνο από μένα, αλλά από πολλά πράγματα. Καμία επιτυχία που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τους οπαδούς μας. Τους χρειαζόμαστε στο πλευρό μας τις δύσκολες ώρες, όπως κάνουν πάντα. Γι 'αυτό εξαρτάται και από αυτούς».