Για να πω και του στραβού το δίκιο, δεν είδα κανένα μέλος της Εθνικής να πανηγυρίζει εξάλλως για τη χθεσινή νίκη επί της ούτως ή άλλως χαμηλοτάβανης Τσεχίας: δεν σκοτώσαμε δα και κανένα θηρίο και μάλιστα στο δικό μας... κλουβί, ωστόσο στην παρούσα φάση αυτό που μετρά είναι ό,τι ακριβώς επισήμαναν ο Κατσικάρης και ο Κουφός στον επίλογο της αναμέτρησης...
Ενα βήμα κάθε μέρα, ή όπως λένε και στο χωριό του Κουφού (ο οποίος ωστόσο ομίλησε στη μητρική γλώσσα του), «one game at a time»!
Τα `χει ακόμη τα θέματά της η Εθνική, είτε ατομικής είτε ομαδικής φύσεως: είναι προφανές, για παράδειγμα, ότι δεν βρίσκονται ακόμη όλοι οι παίκτες στην ίδια σελίδα του βιβλίου και κάποιοι εξ αυτών αναζητούν εναγωνίως τον ρόλο τους και τον... χωροχρόνο της οργανικής λειτουργίας τους. Για παράδειγμα, ο Σπανούλης, ο οποίος επέστρεψε για να (συνεχίσει να) είναι ο ηγέτης της, ψάχνει τα γερά πατήματα και τα καλά σουτ, ενώ ο Παπανικολάου ψάχνεται γενικώς και αδιακρίτως, πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που νιώθει ότι η θέση του είναι επισφαλής.
Σκυλιάζει βεβαίως στην άμυνα, βουτάει για να σώσει κάθε μπάλα και δείχνει αποφασισμένος (όχι για να σώσει το τομάρι του, αλλά για να στηρίξει τη συνολική προσπάθεια) ακόμη και να πάρει μια σκούπα για να καθαρίσει το παρκέ από τον ιδρώτα!
Στα κάμποσα καλά νέα από τη χθεσινή εμφάνιση της Εθνικής ξεχωρίζουν η εξαιρετική αμυντική επίδοση (μέσω της οποίας βρήκε ρυθμό στην επίθεση και συρρίκνωσε το σκοράρισμα των Τσέχων), η βελτίωση στον κρίσιμο τομέα των ριμπάουντ (με αιχμή του δόρατος τα δέκα του Πρίντεζη), η πρόοδος στις συνεργασίες και στους αυτοματισμούς, η προσαρμοστικότητα στα διάφορα και διαφορετικά σχήματα που δοκίμασε ο Κατσικάρης και -σε ατομικό επίπεδο- η επιθετική ευχέρεια του Κουφού, το διάβασμα των φάσεων, ο πλουραλισμός του Αντετοκούνμπο και το ξεπέταγμα του Γιάνκοβιτς.
Στον αντίποδα, τα κακά -που ωστόσο είναι αναστρέψιμα- νέα αφορούν το χαμηλό ποσοστό στα σουτ τριών πόντων (3/22), τα «νεκρά» διαστήματα (και όχι σώνει και καλά η «σφιγμένη» εκκίνηση) και κάποια αβίαστα λάθη που δεν της επέτρεψαν να πατήσει ακόμη περισσότερο το γκάζι, όταν προηγήθηκε με 63-42.
Πάταξον μεν, άκουσον δε, όμως: ο χθεσινός ήταν ο τέταρτος από τους εννέα φιλικούς αγώνες, απομένουν άλλες δύο εβδομάδες μέχρι την πρεμιέρα του Ευρωμπάσκετ και η Εθνική με κριτήρια τον χρόνο, την ποιότητα και την προφανή επιθυμία της έχει περιθώρια να «λυθεί», να ανεβάσει την ταχύτητα, να αυξήσει τον ρυθμό και να μεγαλώσει τα διαστήματα της υπεροχής της.
Πηγή: sentragoal.gr