Πάλι ο Ομπράντοβιτς!

Σε όσους μου ζητούσαν προγνωστικά πριν από το πρώτο τελικό του μπάσκετ επαναλαμβάνω μόνο τούτα: Πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός εξακολουθεί να είναι καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό, αλλά αυτό δεν σημαίνει θα κερδίσει είτε ότι θα πάρει το πρωτάθλημα. Θα δούμε...

Στην πραγματικότητα δεν μπορούσα να διακινδυνεύσω κανένα προγνωστικό γιατί είχαν προηγηθεί πολλά. Τα περισσότερα από τα οποία επιδέχονταν διπλή ανάγνωση! Όπως οι τρεις νίκες του Ολυμπιακού στα ισάριθμα προηγούμενα ματς, που από τη μία του έδιναν ψυχολογικό προβάδισμα, αλλά από την άλλη λειτούργησε ως πρόκληση και κίνητρο για μια ομάδα με το χαρακτήρα του Παναθηναϊκού.

Μετά ενώ ο Ολυμπιακός είχε ξανασταθεί δυνατά στα πόδια του παρά το ευρωπαϊκό του στραπάτσο από τη Σιένα, ο θριαμβευτής της Ευρωλίγκας Παναθηναϊκός, έδειχνε άδειος σε δυνάμεις και αγωνιστικό φρόνημα, οπότε τα πράγματα μπερδεύονταν ακόμα περισσότερο.

Γιατί ποιος μπορούσε να υπολογίσει πόσο θα κρατούσε αυτό; Πολύ περισσότερο μάλιστα καθώς ο Ολυμπιακός είχε χάσει τον Νεστέροβιτς και ο Σπανούλης έκανε αγώνα να ξεπεράσει τον τραυματισμό που τον βασάνιζε εδώ και καιρό.

Αλλά μήπως ο Παναθηναϊκός δεν έχει και αυτός προβλήματα με τον τραυματία Περπέρογλου και τον εκτός φόρμας Νίκολας; Είχε, και επί πλέον θα έπρεπε να επιβιώσει μέσα στην έδρα του αντιπάλου του. Μπορούσε λοιπόν, να το κάνει; Τώρα την απάντηση την ξέρουμε όλοι, αλλά το σημαντικότερο είναι ο τρόπος με τον οποίο την έδωσε ο Ομπράντοβιτς επιστρατεύοντας τους τελευταίους παίκτες του πάγκου του για να γυρίσουν ένα ματς που έγερνε προς το αντίπαλο στρατόπεδο.

Με βάση τα τρία προηγούμενα παιχνίδια πολλοί (ανάμεσα στους οποίους και η αφεντιά μου) είχαν υποθέσει ότι απέναντι στον μέντορα του Ιβκοβιτς, δεν περνάνε μαγκιές που έκανε στον Μεσίνα, τον Πιανιτζιάνι, τον Μπλατ και τους άλλους... Αλλά ο φοβερός και ο τρομερός Ζέλικο βάλθηκε να μας διαψεύσει! Όχι μόνο με τον τρόπο που χρησιμοποίησε το βάθος του πάγκου του, αλλά και με την ετοιμότητα του Μάριτς, του Καϊμακόγλου στο χαμηλό ποστ να χτυπάει τον αδύναμο Παπαλουκά και τόσα άλλα κόλπα.

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι τελικά ο Παναθηναϊκός κέρδισε χωρίς εξωτερικό σουτ και χάνοντας τη μάχη των ριμπάουντ στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. Ενας από τους λόγους που τα κατάφερε ήταν ότι εκμεταλλεύτηκε σχεδόν όλα τα "μις-ματς" που βρήκε στην επίθεση. Και ένας ακόμα οι άμυνες που έπαιξε ειδικά μετά το πρώτο 5λεπτο.

Και ο Ολυμπιακός; Οσο δούλεψε ο άξονας Τεόντοσιτς - Μπουρούση, όλα ήταν καλά. Αλλά μόλις η άμυνα του Παναθηναϊκού κατάφερε να "αποσυνδέσει" αυτούς τους δύο, οι "ερυθρόλευκοι" έπιασαν την κατηφόρα... Λίγο ο Παπαλουκάς και κάπως περισσότερο ο Σπανούλης, προσπάθησαν να αντιστρέψουν την πορεία των πραγμάτων, αλλά εν τέλει ήταν φανερό ότι κάτι έλλειπε και από τους δύο. Οσο για τους υπόλοιπους, με εξαίρεση τον Γκόρντον και τον Μαυροκεφαλίδη, ήταν "ψιλή βροχή" που έλεγε κάποτε ο Κόκκοτας.

Αυτός που στάθηκε σε πολύ υψηλό επίπεδο ήταν η φιλοξενία που επιφυλάχθηκε στους "πράσινους" οι οποίοι έχουν τώρα την υποχρέωση να ανταποδώσουν.

Θα τα καταφέρουν; Οι δύο κουμπάροι πάντως, Ιβκοβιτς και Ομπράντοβιτς, δίνουν με κάθε ευκαιρία το καλό παράδειγμα.
Μπράβο τους και τους ευχαριστούμε. 

Πηγή: Novasports.gr