Aν ήμουν ο Δημήτρης Διαμαντίδης, θα επανεξέταζα, σήμερα κιόλας, τη «δέσμευση» για αποστρατεία στο τέλος της σεζόν. Ή θα την απέδιδα σε παρερμηνεία και σε διαστρέβλωση.

Ο κουρασμένος Διαμαντίδης του 2014-5 είχε, πράγματι, έναν χρόνο μπασκετικής ζωής. Ο Διαμαντίδης που εμφανίστηκε στο παρκέ στο ξεκίνημα της περιόδου 2015-6 μοιάζει ικανός να συνεχίσει για μία τριετία…

Στο live του χθεσινού αγώνα, κάποιος πρότεινε τη διεξαγωγή καθιστικής διαμαρτυρίας έξω από το σπίτι του Διαμαντίδη, μέχρι να αλλάξει γνώμη ο αρχηγός του Παναθηναϊκού.

Στην περίπτωση της Εθνικής ομάδας, το κεφάλι του αποδείχθηκε αγύριστο. Ο «Μίμης» από την Καστοριά δεν είναι από εκείνους που λένε και ξελένε.

Αυτή τη φορά, όμως, υπάρχει ένα επιχείρημα που μοιάζει με ελιξήριο της νιότης. Το επιχείρημα έχει ονοματεπώνυμο: «Νικ Καλάθης».

Η αμαχητί απώλεια του Καλάθη το μαρτυρικό για τον Παναθηναϊκό καλοκαίρι του 2012 (όταν τον Ομπράντοβιτς ακολούθησαν στην έξοδο 4-5 πρωτοκλασάτοι παίκτες και ο Ιτούδης) ήταν η μεγαλύτερη νίλα που μπορούσε να συμβεί στην ομάδα. Oυσιαστικά, την καταδίκασε σε τρία χρόνια στασιμότητας, αν όχι οπισθοχώρησης.

Εκτοτε, ο Διαμαντίδης τράβηξε το κουπί σχεδόν αβοήθητος, με το βάρος των 32, 33, 34 ετών φορτωμένο στις πλάτες του. Δεν είχε πια δίπλα του τον Σάρας ούτε τον Σπανούλη ούτε τον Καλάθη. Εστω κι έτσι, οδήγησε τον Παναθηναϊκό σε μεγάλες στιγμές, αν και όχι ανάλογες με εκείνες της εξαετίας που προηγήθηκε.


Έμελλε, τελικά, να επιστρέψει ο Νικ στο ΟΑΚΑ, στολισμένος με γαλόνια που κέρδισε στη Ρωσία, στο Μέμφις, ακόμα και στους αγώνες της Εθνικής ομάδας την τελευταία διετία. Απελευθερωμένος από τις περιττές υποχρεώσεις, ο 35άχρονος Διαμαντίδης έγινε άλλος άνθρωπος – ένας άνθρωπος πιο νέος, πιο φρέσκος, πιο ορεξάτος.

Πιο Διαμαντίδης.

Δεν χρειάζεται να κουβαλάει τη μπάλα και να τρώει ξύλο σε κάθε επίθεση, δεν χρειάζεται να σκοτίζει το κεφάλι του για να αποκρυπτογραφήσει κάθε φάση, δεν χρειάζεται να σκίζεται σε κάθε άμυνα, δεν χρειάζεται να ανεβοκατεβαίνει στο παρκέ επί 35 λεπτά.

Η εμφάνισή του στον χθεσινό αγώνα με την επικίνδυνη και αθλητική Καρσίγιακα ήταν από τις καλύτερες της καριέρας του: 12 πόντοι με 4/8 σουτ, 8 ασίστ, 3 φαρμακερά τρίποντα, μόλις 1 λάθος, 28 σκάρτα λεπτά. Οι Τούρκοι θα νόμιζαν ότι κάποια αόρατη χρονομηχανή τους έβγαλε στο 2007.

Ωστόσο, το πραγματικό χαϊλάιτ της ως τώρα σεζόν ήταν για τον Διαμαντίδη η τελική ευθεία του αγώνα με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο, όταν έπαιξε φοβερές άμυνες απέναντι στον καταπονημένο Σπανούλη (και όχι μόνο), με ενεργητικότητα εφήβου. Ισως επειδή είχε αντάξιους συνοδοιπόρους στα 30 λεπτά της σκυλομαχίας…

Ο Τζέιμς Γκιστ πέτυχε χθες ρεκόρ καριέρας με 27 πόντους, εύστοχος στα 11 από τα 13 σουτ που επιχείρησε. Ο Κούζμιτς, ο Πάβλοβιτς και ο Φώτσης έβγαιναν συνεχώς ανενόχλητοι και γέμισαν το τουρκικό καλάθι. Το πρώτο καλάθι του Χαραλαμπόπουλου στη φετινή διοργάνωση συνοδευόταν από θαυμαστικό.

Η απόδοση του Παναθηναϊκού στην επίθεση πλησίασε το τέλειο και ο Σάσα Τζόρτζεβιτς χαμογελούσε ξέγνοιαστος, δικαιωμένος για την επιλογή του να φέρει την ομάδα σε φόρμα με το ξεκίνημα κιόλας της περιόδου και να την εμπιστευτεί σε παίκτες με έντονη προσωπικότητα.

Στις πλάτες του Ραντούλιτσα και του Γκιστ, οι δύο ηγέτες των «πρασίνων» αντάλλαξαν ένα high-five και βάλθηκαν να σχεδιάζουν την επιστροφή στη Βαρκελώνη, όπου πέτυχαν μαζί περισσότερα από ένα θαύματα.

Ο Νικ Καλάθης, πρώτος πασέρ (11) αλλά και πρώτος ριμπάουντερ (6) του χθεσινού Παναθηναϊκού, είναι πια το τυχερό φυλακτό της ομάδας. Ο Διαμαντίδης του οφείλει την όψιμη νιότη του.

Πηγή: gazzetta.gr