Tην (προπέρσινη) σεζόν, που ο Ολυμπιακός παρέμενε επί μακρόν αήττητος και διεύρυνε διαρκώς το σερί του, ο Γιώργος Μπαρτζώκας είχε πει μια πολύ σωστή κουβέντα...

«Τα ρεκόρ και τα σερί απασχολούν μονάχα τους δημοσιογράφους. Στο τέλος της σεζόν κανείς δεν τα θυμάται και τα μόνα που μετρούν τότε είναι τα τρόπαια...».

Φαίνεται πως αυτή η κουβέντα δεν διέλαθε της προσοχής του Γιάννη Σφαιρόπουλου, που (σαν να την είχε αποστηθίσει από τότε) την επανέλαβε με ακρίβεια, απλώς στους ενδιαφερόμενους για τα ρεκόρ πρόσθεσε και τον κόσμο...

Δεν έχει άδικο, διότι ο κόσμος ασφαλώς εντυπωσιάζεται, ου μην και σοκάρεται στη θέα ενός σκορ σαν το 108-39, με το οποίο ο ασυγκράτητος Ολυμπιακός συνέτριψε το Λαύριο και ανάγκασε τους απανταχού της ελληνικής μπασκετικής επικράτειας στατιστικολόγους να ξεσκονίζουν τα κιτάπια τους πρώτα για να εντοπίσουν και εν συνεχεία να καταχωρήσουν τα μαζεμένα ρεκόρ που προέκυψαν χθες το μεσημεράκι στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας...

Αυτή μάλιστα είναι η μόνη (προφανώς δυσάρεστη) ευκαιρία που είχαν οι νεοφώτιστοι να υποδηλώσουν την παρουσία τους στο συγκεκριμένο ματς, στο οποίο έγιναν ο σάκος του πυγμάχου και αδίκησαν κατάφωρα τους εαυτούς τους: κυριολεκτώ διότι στα πρώτα τέσσερα ματς το Λαύριο είχε -12 πόντους στον συντελεστή της επίθεσης με την άμυνα και χθες μονομιάς «έφαγε» 69 στο κεφάλι!

Πλάκα πλάκα ούτε παραγγελία να είχε κάνει αυτήν τη διαφορά ο Τζέρι Εβανς που (όπως και ο Κρις Γουόρεν της ΑΕΚ) φορά τη φανέλα με το Νο 69, αποδεικνύοντας ότι σε σχέση με τον πουριτανισμό που διέπει το ΝΒΑ, το ελληνικό πρωτάθλημα ρέπει περισσότερο προς τα ελευθέρια ήθη!!!

Κλείνω εδώ αυτήν τη... σεξιστική παρένθεση και επιστρέφω στο προκείμενο: περισσότερο από τους 108 πόντους τους οποίους έβαλε, ο Ολυμπιακός δικαιούται να κάνει λάβαρο τους 39 που έφαγε στην άμυνα και του ήρθαν κουτί μετά τους 44 από τον Αρκαδικό πριν από δυο εβδομάδες και τους 49 από τη Λιμόζ το βράδυ της περασμένης Πέμπτης!

Σε αυτά τα τρία ματς οι φιναλίστ της περυσινής Ευρωλίγκας ανάγκασαν τους αντιπάλους τους να βαράνε στον... γάμο του Καραγκιόζη: συνολικά οι τρεις ομάδες είχαν 46 στα 182 σουτ εντός παιδιάς (ποσοστό 25,2%) και επέτρεψαν στον Ολυμπιακό να εμπλουτίσει το άλμπουμ των ρεκόρ του!

Η διαφορά των 69 πόντων δεν είναι η μεγαλύτερη στην ιστορία των «ερυθρολεύκων»: βεβαίως ξεπέρασαν το +65 της σεζόν 1994-95 με το Παγκράτι (123-58), αλλά έμειναν μακριά από το +86 της σεζόν 1972-73 με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς (128-42) και απλώς πλησίασαν το +72 της ίδιας περιόδου με τη Νίκη Βόλου (122-50).

Παρεμπιπτόντως η αμέσως προηγούμενη διαφορά-μαμούθ στο πρωτάθλημα της Α1 ήταν το +70 (112-42) του Παναθηναϊκού εις βάρος του Πανελληνίου στις 20 Απριλίου του 2011, ενώ το απόλυτο ρεκόρ στα χρονικά κατέχει ο Αρης με το +91 (153-62) επί της Νήαρ Ηστ τη σεζόν 1985-86.

Τότε βεβαίως οι αγώνες είχαν δυο ημίχρονα (αντί των τεσσάρων δεκαλέπτων) ενώ η επίθεση διαρκούσε τριάντα δευτερόλεπτα, άρα οι κατοχές και οι τελικές προσπάθειες θεωρητικώς ήταν λιγότερες απ' ό,τι τώρα...

Ο Ολυμπιακός ενέγραψε τη μεγαλύτερη σε έκταση νίκη της ιστορίας του πριν από σαράντα ένα χρόνια στο Αλεξάνδρειο, όπου κονιορτοποίησε τον Απόλλωνα Καλαμαριάς με διαφορά 82 πόντων: στο ματς που διεξήχθη στις 12 Ιανουαρίου του 1974 οι «ερυθρόλευκοι», που εκείνη τη σεζόν τερμάτισαν στην έκτη θέση, επικράτησαν με 128-42 των γηπεδούχων, οι οποίοι υποβιβάσθηκαν γνωρίζοντας 22 ήττες σε ισάριθμα ματς!

Στον πάγκο των Πειραιωτών εκείνη τη σεζόν καθόταν ο Βαγγέλης Σεβδίνογλου, ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον Φαίδωνα Ματθαίου, ενώ οι σκόρερ σε αυτόν ιστορικό αγώνα ήταν για μεν τον Ολυμπιακό οι Κατσαφάδος 9, Καστρινάκης 14, Γιατζόγλου 9, Διάκουλας 10, Ράμμος 4, Κοκορόγιανης 23, Κωστόπουλος 13, Ευστρατίου 28, Ζέρβας 18, για δε τον Απόλλωνα (προπονητής Γραμματικόπουλος) οι Χατζηιωάννου 14, Χωλόπουλος 2, Ντέλος 8, Καλπίδης 16, Δημητριάδης 2.

Το +86 του Ολυμπιακού παρέμεινε στο Νο 1 των μεγαλύτερων διαφορών της Α' Εθνικής μέχρι τις 29 Μαρτίου του 1986, όταν ο Αρης αιχμαλώτισε τη Νήαρ Ηστ στο Αλεξάνδρειο με 153-62 (+91), αλλά ως γνωστόν-και για να μην παρεκκλίνω από το πνεύμα του προλόγου μου- αυτά τα ρεκόρ είναι περισσότερο για (δημοσιογραφική και γενικότερα) λαϊκή κατανάλωση!

Πηγή: Goal