Πρέλεβιτς για τα... πάντα!

Για την πρόκριση του ΠΑΟΚ στο Eurocup: «Αυτό σημαίνει περισσότερα έξοδα. Ακόμα περισσότερα έξοδα. Μεγάλη επιτυχία για την ομάδα, τους παίκτες και τον προπονητή. Αλλά εγώ είμαι σε θέση που πρέπει να βλέπω λίγο διαφορετικά τα πράγματα».
Για την αλλαγή της Euroleague και την διοργάνωση της FIBA: «Θα το οργανώσει η FIBA; Δεν είναι σίγουρο… Έτσι όπως το πάει η Euroleague με τα εγγυημένα συμβόλαιο στην ουσία το εγχώριο πρωτάθλημα χάνει την ουσία του, δεν υπάρχει λόγος να παίζεται. Μία ομάδα με φιλοδοξίες έχει πάρα πολύ λίγες πιθανότητες να πάει στην Euroleague».
Για τον Άρη και την Θεσσαλονίκη: «Ο Άρης φέτος φαίνεται ότι έχει οργανωθεί με την παρουσία του νέου ιδιοκτήτη. Η ομάδα κυνηγάει όλους τους στόχους. Εμείς είμαστε σε ένα πολύ μεγάλο επίπεδο εδώ και χρόνια. Δεν το αναγνωρίζει κανένανς αλλά δεν έχει σημασία. Πιστεύω πως σύντομα θα φτάσουμε στο επίπεδο να κρίνεται ο πρωταθλητής από εμάς. Η Θεσσαλονίκη είναι μπασκετική πόλη, θα βοηθήσει το ελληνικό μπάσκετ η παρουσία του Άρη και του ΠΑΟΚ σε ένα υψηλό επίπεδο».
Για τις άδειες εξέδρες στην Πυλαία: «Μήπως ο ΠΑΟΚ δεν είναι μπασκετική ομάδα; Το έχουμε συζητήσει τόσες φορές και όλοι με ρωτάνε. Δεν μπορώ να γνωρίζω…».
Για το άρθρο 99 και την παρουσία του στη διοίκηση:«Να το πάω λίγο πίσω; Εγώ είμαι πέντε χρόνια στη διοίκηση. Δεν είχαμε καμία στήριξη στην αρχή, είχαμε μπει στο άρθρο 99. Στόχος μας από την πρώτη μέρα ήταν η επιβίωση. Κινδυνεύαμε να πτωχεύσουμε κάθε μήνα. Δεύτερος στόχος μας ήταν να προσεγγίσουμε κάποιον μεγαλομέτοχο. Αυτός ήταν ο στόχος της διοίκησης. Προς το παρόν έχει επιτευχθεί. Βγαίνει και η πενταετία του άρθρου 99».
Για το Κύπελλο: «Είναι μία ευκαιρία για την ομάδα να παίξει έναν τελικό ύστερα από πολλά χρόνια. Η αγωνιστική δόξα ανήκει πάντα στους παίκτες και τους προπονητές».
Για τους λόγους που ήρθε η Ελλάδα: «Δεν θυμάμαι, είμαι πλέον σχεδόν 50 ετών! Σαν παίκτης είχα δεχθεί μία καλή πρόταση για την εποχή, μία πρόκληση. Δικαιώθηκα, μου άρεσε πάρα πολύ όλο το περιββάλον του ΠΑΟΚ. Στις αποφάσεις που έχω πάρει στην καριέρα μου βλέπω πιο πολύ την πρόκληση».
Για το τι σημαίνει ΠΑΟΚ για εκείνον: «Μισή ζωή. Πάντα ήταν μεγάλη πρόκληση».
Για το παρελθόν: «Στιγμές μεγάλης χαράς. Όταν ένας παίκτης φτάνει στο επίπεδο να κερδίζει τίτλο, τότε είναι ό,τι καλύτερο. Ειδικά εκείνες τις εποχές. Από εκείνες τις εποχές και μετά πολλές ομάδες έχουν πάρει ευρωπαϊκούς τίτλους. Τότε όμως ήταν αλλιώς. Παίζαμε αντίπαλοι με παίκτες όπως ο Τόνι Κούκοτς. Τότε δεν ήταν της μόδας να πάνε οι καλοί Ευρωπαίοι στο ΝΒΑ. Από τότε και μετά ξεκίνησε αυτό».
Για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο και τον Ντούσαν Ίβκοβιτς:«Ο Γιάννης φαινόταν ότι έχει ένα στόχο στην προπονητική του καριέρα και τον έχει πετύχει. Όταν είσαι προπονητής πρέπει να θυσιάσεις πάρα πολλά πράγματα, είναι δύσκολη καριέρα. Ο Ίβκοβιτς εκείνες τις εποχές ήταν πολύ πιο μπροστά απ’ όλους και έβαλε βάσεις στον ΠΑΟΚ, αγωνιστικές και εξωαγωνιστικές, που βοηθούν ακόμα την ομάδα».
Για το ’93 στο ΣΕΦ: «Ένα Final Four κρίνεται σε πολλές λεπτομέρειες. Σε εκείνο το ματς ήταν ένα σουτ αν θα μπει ή όχι. Η Μπενετόν τα έβαλε με εκείνους που δεν περιμέναμε να τα βάλει. Ήταν, βέβαια, το μεγαλείο του Κούκοτς σε εκείνο το ματς».
Για το ’98 στη Βαρκελώνη: «Εκείνη η ομάδα της ΑΕΚ έχει κάνει απίστευτη πορεία. Ήταν μεγάλη επιτυχία ότι πήγε στον τελικό, δεν ήταν αποτυχία που δεν το πήρε, είχε αντίπαλό της την Κίντερ, που διέθετε πολλούς αστέρες».