Τα χρονικά περιθώρια στένευαν, οι λύσεις στην ευρωπαϊκή αγορά ήταν από ελάχιστες ως μηδαμινές και ο Παναθηναϊκός κατέφυγε στο... πηγάδι λύσεων του NBDL για να ολοκληρώσει την μεταγραφική ενίσχυση του Φλεβάρη.
Ο Χάντερ λοιπόν αποτελεί μια ενδιαφέρουσα περίπτωση με αρκετό ρίσκο για τον Παναθηναϊκό. Μόλις 22 ετών με κίνητρο να αποδείξει όσα δεν απέδειξε στο ΝΒΑ, με καλές συστάσεις να τον συνοδεύουν και χαρακτηριστικά που ταιριάζουν σ' αυτό που αναζητούσε ο Τζόρτζεβιτς.
Σύμφωνα με το DraftExpress, τότε που ο Χάντερ προσπαθούσε να ανοίξει την πόρτα του ΝΒΑ, πρόκειται για ένα παιδί που θα μπορούσε με σκληρή δουλειά να γίνει παίκτης τριών θέσεων (3,4,5) και γι αυτό και μόνο χαρακτηρίζεται «ενδιαφέρουσα περίπτωση».
Ελάχιστοι βεβαίως είναι αυτοί που μπορούν να έχουν ολοκληρωμένη άποψη για ένα παιδί που αποφοίτησε πέρυσι από το ΝCAA και η πρώτη του σεζόν είναι στο NBDL.
Αρα, μοιραία η συλλογή πληροφοριών προέρχεται από τους Αμερικανούς και κυρίως από την εποχή που ο μικρός ήθελε να δοκιμάσει την τύχη του στο ΝΒΑ.
Σύμφωνα λοιπόν με τους Αμερικανούς πρόκειται για έναν παίκτη που είναι περισσότερο «4» και λιγότερο «5», χαρακτηρίζεται από ταχύτητα και εκρηκτικότητα, κινείται πολύ καλά χωρίς την μπάλα και διαθέτει ένστικτο στο ριμπάουντ και στο σκοράρισμα.
Στα συν του ο τρόπος που αξιοποιεί τις τελικές πάσες των συμπαικτών του, η ικανότητα να παίζει πάνω από το στεφάνι και το μεγάλο άνοιγμα χεριών του (φτάνει στα 2.10μ.) που τον βοηθά στο κομμάτι της άμυνας και του ριμπάουντ.
Τα αρνητικά δεν χρειάζεται να μας τα πουν οι Αμερικάνοι, τα αντιλαμβανόμαστε και μόνοι μας. Αν είχε εξελίξει τα προσόντα του θα είχε κερδίσει μια θέση στο ΝΒΑ, στερείται εμπειρίας και βεβαίως δεν έχει την παραμικρή ιδέα από ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Αυτό άλλωστε είναι και το μεγάλο «αγκάθι» για τον Τζόρτζεβιτς. Να καταφέρει δύο παίκτες που προέρχονται από το NBDL και που δεν έχουν την παραμικρή εμπειρία από Ευρώπη, να μπουν στα δικά του καλούπια μέσα σε διάστημα 10 ημερών.
Είναι πολύ δύσκολο για έναν Αμερικανό, πόσο μάλιστα όταν αυτός είναι 22 ετών, να προσαρμοστεί «εδώ και τώρα» στο μπάσκετ τακτικής και εξυπνάδας, το οποίο βεβαίως δεν έχει την παραμικρή σχέση με το NBDL.
Η αλήθεια είναι ότι τα νούμερά του ακούγονται εντυπωσιακά, όπως εντυπωσιακά είναι και τα 20 double – double, ωστόσο το συγκεκριμένο στοιχείο δεν βοηθά ιδιαίτερα στην εξαγωγή συμπερασμάτων, γιατί απλούστατα μιλάμε για άλλο μπάσκετ, άλλες συνθήκες, άλλους ρόλους.
Τι θα δώσει πλέον ο Χάντερ στον Παναθηναϊκό; Στροφή στον ρεαλιασμό!
Είναι σαφές πως με τις τρεις κινήσεις που έκαναν οι «πράσινοι» επιχειρούν να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του σύγχρονου μπάσκετ που βασίζεται στην ταχύτητα, τη δύναμη, την έκρηξη και την άμυνα.
Τα πρώτα δείγματα της διάθεσης του Παναθηναϊκού φάνηκαν στον αγώνα με τον Αρκαδικό. Πίεση στα 4/4 του γηπέδου με τον Χέινς και τον Ουίλιαμς να είναι οι... μπαμπούλες από τη μία άκρη του γηπέδου μέχρι και μετά το κέντρο.
Είναι σαφέστατη η προσπάθεια του Παναθηναϊκού να ανεβάσει ταχύτητα στην άμυνα και να προσθέσει αθλητικότητα.
Το ποσοστό επιτυχίας του θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την ετοιμότητα που θα δείξει ο Χάντερ και από το κατά πόσο οι τρεις νέοι παίκτες θα καταφέρουν να συνδυάσουν τα δικά τους χαρακτηριστικά με το μπάσκετ τακτικής που απαιτείται σε υψηλό επίπεδο.
Οσον αφορά στο ντεμπούτο του Ουίλιαμς, δύο πράγματα μου έκαναν θετική εντύπωση.
Πρώτον, είχε το μυαλό του στην πάσα κι όχι το σουτ, δεύτερον, έδειξε μεγαλύτερο βαθμό προσαρμογής απ' αυτό που περίμενα.
Ο Αμερικανός δούλεψε εξαιρετικά την έξτρα πάσα, τη δημιουργία και την πάσα στον ελεύθερο συμπαίκτη και με εξαίρεση τα γρήγορα φάουλ, σ' όλα τα υπόλοιπα σημεία έδειξε να πατάει καλά στο παρκέ, σα να βρίσκεται ένα μήνα στην Ευρώπη.
Πηγή: gazzetta.gr