Τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα: Ο Παναθηναϊκός με τη νίκη επί της Λοκομοτίβ Κουμπάν «κλείδωσε» την πρόκριση στα play-offs της Ευρωλίγκας, αφού σε άλλη περίπτωση θα κινδύνευε ακόμη και με αποκλεισμό. Το γεγονός ότι μέχρι το 35’ τα έκανε σχεδόν όλα λάθος και έβλεπε κατάφατσα την ήττα (67-74) και στο τέλος έμεινε με την πίκρα γιατί δεν κατάφερε να φτάσει στο +10, λέει πολλά. Το απίστευτο σερί 17-5 στο τελευταίο πεντάλεπτο με μπροστάρη τον Δημήτρη Διαμαντίδη, αφενός δείχνει το μέγεθος της φανέλας με τα έξι αστέρια, αφετέρου το μεγαλείου του αρχηγού. ΑΥΤΟΥ, που συνεχίζει να κρίνει μεγάλα παιχνίδια στην τελευταία του χρονιά στα παρκέ, ενάμισι μήνα πριν κλείσει τα 36 του χρόνια.

Αυτά τα ολίγα για το αγωνιστικό. Το ζητούμενο, που ήταν αρχικά η νίκη, επετεύχθη και πλέον ο Παναθηναϊκός θα κοιτάξει για το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα. Θεωρώ ότι είναι νωρίς και κυρίως λάθος να μπει ο προπονητής και οι παίκτες στο «τρυπάκι» για το ποιος είναι ο «καταλληλότερος» αντίπαλος στα νοκ άουτ. Οι περισσότεροι θεωρούν καλύτερο ένα σταύρωμα με τη Λαμποράλ Κούτσα, ακόμη και με μειονέκτημα έδρας, παρά ένα με Ρεάλ Μαδρίτης ή Μπαρτσελόνα, έχοντας το πλεονέκτημα. Μοιάζει λογικό λόγω… φανέλας, αλλά καμία πρόκριση δεν κρίθηκε πριν τα παιχνίδια. Επομένως, χαμηλά η μπάλα…

Στο δικό μου μυαλό, τα αποτελέσματα των Βάσκων θα καθορίσουν εν πολλοίς, πέρα από τη δική τους θέση και αυτή του Ολυμπιακού, αν αυτός κάνει το καθήκον του, έστω και στο τέλος. Κι αυτό γιατί αν κερδίσουν τα δύο «κολλητά» εντός έδρας παιχνίδια με Μπαρτσελόνα και Ρεάλ, αφενός «κλειδώνουν» το πλεονέκτημα έδρας, αφετέρου βοηθούν την προσπάθεια των ερυθρόλευκων. Αν, όμως, χάσουν, δεν αποκλείεται να πέσουν κάτω από την δεύτερη θέση και στον Παναθηναϊκό, αν τελικά τερματίσει τρίτος, να τύχει ένας από τους «αιώνιους» της Ισπανίας στο δρόμο για το Βερολίνο. Μύλος… Μπορεί να απομένουν τρεις αγωνιστικές μέχρι το τέλος της διαδρομής του Top 16, αλλά ο δρόμος μοιάζει να είναι ακόμη μακρύς.

Για να επανέλθω στο κεφάλαιο Δημήτρης Διαμαντίδης. Αυτά που έκανε στο κλειστό του ΟΑΚΑ, αποτελούν την επιτομή της φράσης: «Αρνούμαι να χάσω ξανά από την ίδια ομάδα». Και για μια ακόμη φορά αποδεικνύουν την επιρροή που έχει ο εμβληματικός αρχηγός στο παιχνίδι της ομάδας του, ακόμη και τώρα. Χωρίς αυτόν, πιθανότατα να μην γινόταν η ανατροπή και ο Παναθηναϊκός να έχανε για τέταρτη φορά φέτος από την Λοκομοτίβ Κουμπάν, αλλά με τα «ΑΝ» δεν γράφεται η ιστορία.

Η ιστορία λέει ότι ο «3D» έχει άλλους 2,5 μήνες μπροστά του μέχρι να πέσουν οι τίτλοι τέλους και ο ίδιος δείχνει με πράξεις ότι απολαμβάνει, χαίρεται και «ρουφάει» κάθε μια από τις τελευταίες στιγμές της μεγάλης του καριέρας. Βλέποντας και την χθεσινή… παράσταση, οι φίλαθλοι του «τριφυλλιού» μοιραία σκέφτονται την επόμενη σεζόν χωρίς αυτόν και μελαγχολούν, αλλά προτιμότερο είναι να απολαύσουν, όπως κάνει εκείνος, την κάθε στιγμή μέχρι το τέλος, βοηθώντας με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο τον Μήτσο και την ομάδα να πετύχουν τους στόχους τους.

Γιατί σε αυτόν τον ΤΕΡΑΣΤΙΟ αθλητή αξίζει να τελειώσει την καριέρα του, φτάνοντας στο τέλος της διαδρομής και των δύο μεγάλων στόχων που απομένουν μέχρι το φινάλε της σεζόν. Κι αν ο ίδιος, που παραμένει ταπεινός μέχρι το φινάλε και δηλώνει: «θέλω να σταματήσω με αξιοπρέπεια», για τους υπόλοιπους μοιάζει κάπως με… τρολάρισμα, για να χρησιμοποιήσω μια λέξη της εποχής. Γιατί αυτά που κάνει στο παρκέ, δεν δείχνουν απλώς αξιοπρέπεια, αλλά έναν αθλητή, που μοιάζει με έφηβο στα πρώτα χρόνια και όχι στο φινάλε της καριέρας του.

Πηγή: sport-fm.gr

Διαμαντίδης Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS