Αν υπάρχει Ελληνας προπονητής που να ενσαρκώνει με απόλυτο τρόπο το ουδείς προφήτη στον τόπο του αυτός δεν είναι άλλος από τον Γιώργο Μπαρτζώκα.
Ο τρόπος με τον οποίο λοιδορήθηκε, χλευάστηκε, απαξιώθηκε και εν τέλει πετάχθηκε στην απομόνωση ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ Ελληνας κόουτς που έχει κατακτήσει ποτέ την Ευρωλίγκα αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή αλλά και τροφή για σκέψη για νεότερους συναδέλφους του που σέβονται τον εαυτό τους.
Μέχρι να αναλάβει τον Ολυμπιακό, ο Μπαρτζώκας απολάμβανε κάποιον σεβασμό. Η δουλειά του, ως χεντ κόουτς στην Ολύμπια, στο Μαρούσι και στον Πανιώνιο εκτιμήθηκε δεόντως, άλλωστε γι' αυτό το λόγο του προσφέρθηκε και η θέση στον Ολυμπιακό μετά τη σεζόν-ορόσημο του 2011-2012.
Από εκείνη τη στιγμή και μετά θα έλεγε κανείς ότι άρχισε μία αργή αλλά αποτελεσματική και επώδυνη διαδικασία απαξίωσής του σχεδόν από όλες τις πιθανές πλευρές.
Για τους οπαδούς του Ολυμπιακού ήταν απλά ο άνθρωπος που κλήθηκε να διαχειριστεί την ομάδα του Ντούσαν Ιβκοβιτς. Ο προπονητής που απλώς πάτησε πάνω στον ένδοξο δρόμο που άνοιξε ο... πολύς προκάτοχός του, ο κόουτς που απλώς έπαιξε το ρόλο του διεκπαιρεωτή. Περίπου ως τέτοιος αντιμετωπίστηκε και μετά το θρίαμβο του Λονδίνου το 2013. Το ότι τον Ολυμπιακό τον περίμεναν τότε οι πάντες και ότι πλέον η ομάδα κουβαλούσε στην πλάτη της το βαρύ τίτλο του φαβορί κανέναν δεν απασχόλησε. Το Κύπελλο το πήρε η ομάδα του Ιβκοβιτς με προπονητή τον Μπαρτζώκα.
Οταν δε ήρθε και το σκούπισμα από τον Παναθηναϊκό στους τελικούς της ίδιας σεζόν ο Μπαρτζώκας άρχισε να μετατρέπεται σ' έναν μαθητευόμενο μάγο που δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες (ακούστηκαν και γράφτηκαν αυτά τα πράγματα).
Στο βούρκο του κιτρινισμού
Για τους οπαδούς του Παναθηναϊκού ο κόουτς Μπαρτζώκας έγινε σύντομα παιχνίδι για να παίζει ο πράσινος οπαδικός Τύπος. Η κριτική σύντομα ξέφυγε από το αμιγώς μπασκετικό-αθλητικό επίπεδο και κύλησε στο βούρκο της προσωπικής συκοφαντίας και εξόντωσης. Σεξιστικά υπονοούμενα, "φθηνό" χιούμορ, σάτιρα (ο Θεός να την κάνει), όλα τα μέσα επιστρατεύτηκαν για να "μειωθεί" ο Ελληνας προπονητής.
Στο τέλος δε, όταν η ήττα από τον Παναθηναϊκό στο Κύπελλο στην "ανατολή" της περσινής σεζόν στο Κύπελλο τον στρίμωξε στα σχονιά ο Ολυμπιακός-δυστυχώς- τον άδειασε μεγαλοπρεπώς. Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι ουσιαστικά δεν τον προστάτεψαν, ο κόουτς θυσιάστηκε στο βωμό της οργής των οργανωμένων που διψούσαν για αίμα. Και έτσι ο θριαμβευτής του Λονδίνου το 2013 πετάχθηκε στον κάλαθο των αχρήστων 17 μήνες αργότερα.
Εκτοτε και μέχρι το περσινό καλοκαίρι ο Μπαρτζώκας σώπασε. Οπως κάνουν όλοι οι σοβαροί άνθρωποι σ' αυτή τη Γη όταν δεν έχουν κάτι σημαντικό να πουν. Σώπασε και ταυτόχρονα προετοίμασε το μέλλον. Βελτίωσε τα αγγλικά του, επιμορφώθηκε πάνω στο αντικείμενό του, παρακολούθησε μπάσκετ και τον Ιούνιο είπε το ναι στην πρόταση της Λοκομοτίβ Κούμπαν.
ΤΟ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ
Απρίλη του 2016 ο Ελληνας κόουτς συγκαταλέγεται, όχι άδικα, σ' αυτούς που θα μπορούσαν να διεκδικήσουν τον τίτλο του καλύτερου προπονητή της σεζόν στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Οχι διαχειριζόμενος κάποιο πολύ ακριβό ρόστερ και κρυπτόμενος πίσω από την ισχύ ενός μεγάλου οργανισμού αλλά δουλεύοντας στο... ταπεινό Κράσνονταρ που βρίσκεται μακριά από τα κέντρα αποφάσεων με παίκτες σίγουρα όχι σταρ.
Ολα αυτά αποτελούν τίτλους τιμής. Εστω και αν αυτοί δεν συνοδευτούν από χειροπιαστούς τίτλους, έστω ούτε καν από την πρόκριση στο φάιναλ φορ, ο Μπαρτζώκας έχει κερδίσει το στοίχημα. Χωρίς να προδώσει τις αρχές του, χωρίς να κάνει βήμα πίσω από τα πιστεύω και χωρίς να πέσει στο επίπεδο να απαντήσει στους υβριστές του. Κύριος με το Κ κεφαλαίο.
Θα μας επιτρέψετε έναν προσωπικό τόνο για το τέλος. Κόουτς, μην κάνεις ποτέ το λάθος να επιστρέψεις για δουλειά στην Ελλάδα. Η ηθική ακεραιότητα σ' αυτό το κομμάτι γης δεν εκτιμάται ή, για να μιλήσουμε με όρους αγοράς, δεν πουλάει. Μακριά και αγαπημένοι λοιπόν.
Πηγή: contra.gr