Το ζήτημα στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι να σταθούμε στο γεγονός και να κάνουμε τους ντεντέκτιβ για να ανακαλύψουμε ποιος φταίει περισσότερο και ποιος προκάλεσε πρώτος. Το φετινό παράδειγμα της ΑΕΚ, τα συμβάντα στον πάγκο, θα πρέπει να βάζουν σε πιο βαθιές σκέψεις τους διοικούντες και βεβαίως τον κόσμο της ομάδας.
Το σωστό ερώτημα λοιπόν, όταν μάλιστα έχουν προηγηθεί άλλα τρία παρόμοια περιστατικά, δεν είναι τι συνέβη στην προκειμένη περίπτωση, αλλά με ποιον τρόπο και ποιο σκεπτικό η ΑΕΚ προχώρησε στις συγκεκριμένες επιλογές παικτών.
Από 'κει ξεκινάει το κουβάρι των ευθυνών, από 'κει θα πρέπει να αναζητήσουμε τι το πήγε λάθος. Εχω βαρεθεί να ακούω ατάκες «είναι παικταράς», «κάνει τη διαφορά», «μας αλλάζει επίπεδο», κρίνοντας αποκλειστικά και μόνο απ' αυτό που βλέπουμε στο παρκέ.
Αναμφισβήτητα δεν είναι δουλειά του φιλάθλου να ψάξει το παρελθόν του κάθε παίκτη, αλλά είναι δουλειά του κάθε Ζντοβτς να ιεραρχήσει τις προτεραιότητές του, όταν μπαίνει στη διαδικασία να αναζητήσει έναν παίκτη. Οταν η σειρά είναι «καλός παίκτης» κι όχι το «δεν έχει δημιουργήσει ποτέ πρόβλημα», τότε μοιραία αυξάνουμε τις πιθανότητες να έχουμε περιστατικά σαν αυτό με τον Γκριν.
Μια ομάδα, ένας προπονητής σε υψηλό επίπεδο, σκεπτόμενος πρώτα την ομάδα, τα αποδυτήρια του, τις ισορροπίες, οφείλει να ψάξει τον παίκτη που πρώτα θα κολλάει στο κλίμα και μετά να ταιριάζει στην αγωνιστική φιλοσοφία.
Ακουγα προ ημερών τον Ομπράντοβιτς στο καταπληκτικό αφιέρωμα της Euroleague και σκεφτόμουν πόσες φορές στο παρελθόν τον έχω ακούσει να μιλάει για τον «παίκτη που θα κολλάει στην ομάδα», για τη νοοτροπία που πρέπει να έχει, για τον χαρακτήρα που έχει επιδείξει και να μην αναφέρει λέξη για τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά.
Είναι σαφές πως η ΑΕΚ φέτος δεν ιεράρχησε σωστά τις προτεραιότητες αυτές. Οταν για παράδειγμα επέλεξε τον Κούπερ ήταν προφανές πως δεν έψαξε τις βαθύτερες αιτίες στο ερώτημα «γιατί δεν έπαιξε ποτέ σε υψηλό επίπεδο;».
Θα πει κάποιος «είναι και θέμα τύχης» και η απάντηση είναι πως προφανώς πολλές φορές είναι και θέμα τύχης, ωστόσο ο κάθε προπονητής που προσπαθεί να «χτίσει» μια ομάδα οφείλει να εξαντλεί κάθε περιθώριο, να συγκεντρώσει κάθε πληροφορία προτού εισηγηθεί την απόκτηση ενός παίκτη.
Αλλωστε ο προπονητής δεν πληρώνεται για να κρίνει όπως ο φίλαθλος που λέει «φέρε τον παικταρά», κρίνεται για να ψάξει πολύ πιο βαθιά, να δει πράγματα που δεν τα βλέπει ο κόσμος, να κρίνει και να μάθει για παράδειγμα αν το κίνητρο του συγκεκριμένου «παικταρά» είναι να βάζει 30 πόντους για να παίρνει μπόνους με τον πόντο στο συμβόλαιο ή αν τον ενδιαφέρει να σηκώσει καμιά κούπα κι ας τελειώνει με μηδέν.
Από 'κει και πέρα, ανεξάρτητα του ποιος φταίει στο συγκεκριμένο περιστατικό, να δεχτώ μάλιστα πως η ευθύνη βαραίνει στο 100% τον Γκριν, είναι σαφές πως ο Ζντοβτς δεν το αντιμετώπισε καθόλου μα καθόλου ψύχραιμα.
Σημαντική η σημερινή συγγνώμη του, αλλά όσο κι αν θες να προστατεύσεις την ΑΕΚ με κάθε τρόπο, όπως χαρακτηριστικά είπε, δεν το κάνεις την ώρα του παιχνιδιού με το σκορ στον πόντο και τις κάμερες στραμμένες πάνω σου. Είσαι ο προπονητής, εσύ οφείλεις να διαχειριστείς την κρίση, εσύ οφείλεις να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου την συγκεκριμένη χρονική στιγμή και με την άνεσή σου να λύσεις το ζήτημα την επομένη του αγώνα.
Πιστεύει άραγε κανείς πως άλλοι προπονητές δεν έχουν ακούσει «f... you» από τον πάγκο τους; Φυσικά κι έχουν ακούσει, ίσως και χειρότερα, αλλά φρόντισαν είτε σιωπηρά (σ.σ. αφήνοντας τον παίκτη στον πάγκο σ' όλη την υπόλοιπη διάρκεια) είτε μετά το ματς να ξεκαθαρίσουν την κατάσταση, χωρίς να παίξουν μπουνιές με το παιχνίδι να παίζεται. Δεν είναι απόδειξη επιβολής μια τέτοια συμπεριφορά στη διάρκεια του αγώνα. Είναι απόδειξη έλλειψης ψυχραιμίας και μη καθαρού μυαλού.
Για να διευκρινίσω κάτι, περιστατικά σαν κι αυτά στην ΑΕΚ δεν είναι πρωτόγνωρα. Πρωτόγνωρα είναι επειδή γίνονται μπροστά στους τηλεοπτικούς δέκτες, γιατί διαφορετικά υπήρξαν και υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά γεγονότα και σε άλλες ομάδες που πολλές φορές δεν τα μαθαίνουμε.
Μπορεί ο απλός φίλαθλος να λέει «μα τι κατάσταση είναι αυτή;», αλλά επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Στην οικογένειά μας, στη δουλειά πλακωνόμαστε μια φορά την εβδομάδα, σκεφτείτε τι γίνεται σε μια προπόνηση επαγγελματικής ομάδας που οι σφυγμοί είναι στο κόκκινο και η... λαιμητόμος του αποτελέσματοις συνεχώς πάνω από το κεφάλι των αθλητών.
Θεωρώ μάλιστα πιο άσχημο, πιο οδυνηρό για μια ομάδα, όταν ένας άνθρωπος για ίδιον όφελος, αποφασίζει να διαρρεύσει στον Τύπο (έστω κι αν αυτό είναι εναντίον του επαγγέλματός μου) το περιστατικό, παρά το γεγονός αυτό καθεαυτό που μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε.
Από 'κει και πέρα, η συγγνώμη του Ζντοβτς αποκαθιστά την τάξη και την ηρεμία και βάζει σε έναν βαθμό τα πράγματα στη θέση τους στην ΑΕΚ. Προσωπικά θεωρώ ότι για να κρίνουμε τον Σλοβένο θα πρέπει να του δοθεί μια ευκαιρία από την αρχή της σεζόν και νομίζω ότι η επόμενη χρονιά θα τον βρει στον «κιτρινόμαυρο» πάγκο με ρόστερ που θα επιλέξει εξ ολοκλήρου.
Αυτό άλλωστε είναι κατά την ταπεινή μου κρίση το σωστό, όχι επειδή ο Ζντοβτς έχει να επιδείξει έργο αυτή την στιγμή, αλλά επειδή μια ομάδα που προσπαθεί να μπει «σφήνα» στους δύο μεγάλους δεν μπορεί να αλλάζει προπονητές, φιλοσοφία και παίκτες κάθε έξι μήνες!
Πηγή: gazzetta.gr