Γράφει ο Ρήγας Δάρδαλης...

Αφ' ης στιγμής ο Δημήτρης Διαμαντίδης είναι μια κατηγορία μόνος του και ο Σάσα Τζόρτζεβιτς κούνησε μαντίλι, το πιο πολυσυζητημένο πρόσωπο της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου για τον Παναθηναϊκό είναι ο Νικ Καλάθης.

Το ηγεμονικό συμβόλαιο των έξι εκατομμυρίων ευρώ που υπέγραψε το προηγούμενο καλοκαίρι, τον καθιστά έναν από τους πιο ακριβοπληρωμένους παίκτες της Ευρώπης και συνάμα προκαλεί ανά τακτά χρονικά διαστήματα την ίδια κουβέντα. "Αξίζει να παίρνει τόσα λεφτά;", είναι η απορία που σε σταθερή βάση εκφράζεται από τους φίλους του μπάσκετ και η δική μας απάντηση είναι καταφατική. Πολύ απλά διότι αυτό το ποσό ορίσθηκε από την αξία του στην αγορά.

Η κίνηση του Μέμφις και οι προεκτάσεις της
Ας ξεκινήσουμε από το γεγονός πως ο ομογενής γκαρντ, ενώ προερχόταν από μια δεύτερη σεζόν που ήταν χειρότερη της πρώτης, είχε ζήτηση στο ΝΒΑ. Αυτό αποδεικνύεται από την ενέργεια των Γκρίζλις στο άνοιγμα της free agency να του προσφέρουν την qualifying offer του 1,1 εκατομμυρίου δολαρίων.

Ας εξηγήσουμε τι σημαίνει αυτό: Το Μέμφις, με τη συγκεκριμένη κίνηση, φρόντισε να κάνει τον Καλάθη restricted free agent, ώστε σε περίπτωση που είχε προσφορά από άλλη ομάδα, να έχει το δικαίωμα να την ισοφαρίσει. Αν δεν του είχε προσφέρει την qualifying offer, τότε θα ήταν ελεύθερος να υπογράψει οπουδήποτε αλλού, δίχως οι Γκρίζλις να έχουν την παραμικρή δυνατότητα αντίδρασης.

Παράλληλα, πρέπει να προσθέσουμε ότι η συγκεκριμένη κίνηση, έχει το δικό της "κόστος". Έστω κι αν ο Καλάθης δεν υπέγραψε, το ποσό του 1,1 εκατομμυρίου δολαρίων που του πρόσφεραν, ήταν "δεσμευμένο" από αυτόν, μέχρι τη λήξη της qualifying offer την 1η Οκτωβρίου. Δηλαδή οι "αρκούδες" είχαν 1,1 εκατομμύριο λιγότερο στο salary cup τους κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, καθώς έτσι ορίζουν οι κανονισμοί της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας ανάμεσα σε ομάδες και παίκτες.

Άρα, είναι ξεκάθαρο ότι προτιμούσαν να "θυσιάσουν" αυτό το ποσό, ώστε να έχουν τον τελευταίο λόγο, καθώς περίμεναν ότι θα έχει προσφορές.

Ο ΚΟΛΛΗΤΟΣ, Ο ΑΤΖΕΝΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΕΥ ΡΙΣΚΟΥ "ΤΖΟΓΟΣ"
Κι όντως υπήρχαν franchises που τον ήθελαν. Η πρώτη και ίσως η μοναδική που θα μπορούσε να τον κάνει να απαρνηθεί τα "πράσινα" ευρώ ήταν οι Ντάλας Μάβερικς, η ομάδα που τον είχε επιλέξει στο ντραφτ του 2009.

Οι Τεξανοί ήξεραν καλά τις ικανότητές του και το προηγούμενο καλοκαίρι βρίσκονταν σε αναζήτηση ενός αναπληρωματικού πλέι-μέικερ. Μέσα σ' όλα, ο Νικ είχε έναν... φανερό "άσο" στη συγκεκριμένη ομάδα: τον "κολλητό" του από τα γυμνασιακά χρόνια, Τσάντλερ Πάρσονς, o οποίος είχε τη δύναμη να επηρεάσει καταστάσεις στους Μαβς, ως βασικό στέλεχος της διαδικασίας προσέγγισης (recruiting process) των ελευθέρων παικτών. Μην ξεχνάτε ότι πρωτοστάτησε στην προσπάθεια απόκτησης του Ντε Άντρε Τζόρνταν, ο οποίος αρχικά συμφώνησε να μετακινηθεί στο Ντάλας, πλην όμως στην πορεία το μετάνιωσε.

Επιπροσθέτως, ένα κοινό σημείο ανάμεσα σε Καλάθη, Πάρσονς και Μάβερικς ήταν ο Νταν Φέγκαν. Ο συγκεκριμένος ατζέντης έχει άριστη (ή προνομιακή, όπως τον κατηγορούν οι αντίπαλοί του) σχέση με τον Μαρκ Κιούμπαν, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν μπόρεσε να την εκμεταλλευτεί.

Κι αυτό διότι η αξίωση για ετήσιο μισθό 3,5 εκατομμυρίων δολαρίων κρίθηκε υπερβολική. Φυσικά ήταν ένας "τζόγος" χωρίς ρίσκο, καθώς από το καλοκαίρι του 2014, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είχε καταστήσει σαφές πως θα πρόσφερε καθαρές απολαβές δύο εκατομμυρίων ευρώ, που "μικτά" ξεπερνούσαν τα 3,5 εκατομμύρια δολάρια. Το νούμερο δηλαδή, που έθεσε η πλευρά του Καλάθη ως τιμή εκκίνησης στο ΝΒΑ.

Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ ΛΟΚΟ
Μπορεί στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού οι απαιτήσεις του να κρίθηκαν μεγάλες, στην Ευρώπη υπήρχε τουλάχιστον ένας σύλλογος που ήταν έτοιμος να τις ικανοποιήσει. Ήταν η Λοκομοτίβ Κουμπάν του Γιώργου Μπαρτζώκα. Η συνεργασία τους τη σεζόν 2012-13 ήταν απολύτως πετυχημένη, καθώς ο μεν Καλάθης είχε εισπράξει 1,5 εκατομμύριο δολάρια και είχε αναδειχθεί MVP του Eurocup, η δε Λόκο είχε κατακτήσει το τρόπαιο της διοργάνωσης.

Η Μπαρτσελόνα, όπως και καμία ισπανική ομάδα, δεν θα έφθανε ποτέ στα δύο εκατομμύρια λόγω της "βαριάς" φορολογίας (που θυμίζουμε ότι είναι πολύ μικρότερη μόνο στις πόλεις της Βασκονίας), ενώ για το ενδιαφέρον της Φενέρ δεν έχουν γίνει γνωστές οικονομικές λεπτομέρειες.

Ωστόσο, με δεδομένο ότι η Κουμπάν ήταν διατεθειμένη να προσφέρει κοντά στα δύο εκατομμύρια ευρώ και ότι ο Καλάθης δεν είχε πρόβλημα να γίνει κάτοικος Κράσνονταρ (καθώς ήδη είχε κινήσει προς τα εκεί από την Αθήνα το 2012), ο Παναθηναϊκός ήταν αναγκασμένος να τινάξει την μπάνκα στον αέρα.

Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΠΟΥ... ΠΛΗΡΟΙ ΤΙΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ
Και πολύ καλά έπραξε, καθώς από την ελληνική αγορά δεν υπήρχε άλλος που να έχει τις προδιαγραφές για να γίνει ο επόμενος ηγέτης του "τριφυλλιού". Ο σπουδαίος Νίκος Ζήσης είναι επτά χρόνια μεγαλύτερος από τον Καλάθη και ο Σλούκας δεν ήθελε να φορέσει τα πράσινα.

Ασφαλώς, στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν, ο ομογενής από την Φλόριντα και τη... Λήμνο (όπου είχε γεννηθεί ο προπάππους του) απέδωσε κάτω των απολαβών του. Δεν πρέπει, όμως, να ξεχνάμε πως έπαιξε αρκετές φορές τραυματίας (δίχως ποτέ να το επικαλεστεί ως δικαιολογία), αλλά και ότι η κατάσταση στους "πράσινους" εξελίχθηκε λίγο... ανώμαλα, ένεκα των θεμάτων που προέκυψαν με τον Παππά, τις αλλαγές παικτών και φυσικά την απόλυση του Τζόρτζεβιτς.

Στον πρώτο τελικό έδειξε το πραγματικό πρόσωπό του, αλλά στην παρούσα φάση κανείς δεν μπορεί να κρίνει την επένδυση που έγινε γι' αυτόν. Σε πρώτη φάση, όπως αναλύσαμε, κρίνεται ορθή η υπεραξία που πλήρωσε ο Παναθηναϊκός για να τον αποκτήσει, βάσει της ζήτησής του στην αγορά. Από κει και πέρα, το 2018, θα είμαστε σε θέση να ξέρουμε, αν έκανε απόσβεση των έξι εκατομμυρίων ευρώ...

Πηγή: contra.gr

Καλάθης Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS