Αν το πρώτο "σετ" είχε πάει στον Αργύρη Πεδουλάκη, τότε ο Γιάννης Σφαιρόπουλος μπορεί να πιστωθεί την κατάκτηση του δεύτερου, στην φετινή μονομαχία των αιωνίων. Ο προπονητής του Ολυμπιακού προχώρησε σε αρκετές διορθωτικές κινήσεις, κατάφερε να ελέγξει τον ρυθμό κι εν τέλει να κερδίσει το ματς.

Η ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟΝ ΚΑΛΑΘΗ ΚΑΙ ΣΤΑ PNR
Το πρώτο πράγμα που άλλαξε ήταν η άμυνά του. Στο πρώτο, ο Νικ Καλάθης έκανε τη διαφορά, καθώς με τον Βασίλη Σπανούλη να του δίνει πολύ χώρο, μένοντας πίσω από τα σκριν, βρήκε την ευκαιρία να πετύχει ελεύθερα περιφερειακά σουτ και να βρει μεγάλη αυτοπεποίθηση. Στο ΟΑΚΑ, ο Βαγγέλης Μάντζαρης ήταν αυτός που ξεκίνησε πάνω του και ο αρχηγός των "ερυθρόλευκων" ανέλαβε τον Τζέιμς Φέλντιν.

Παράλληλα, ήταν διαφορετική η αντιμετώπιση των PNR, με αλλαγές στα σκριν των "πρασίνων". Ασφαλώς υπήρξαν φάσεις που αυτό δεν βγήκε, τόσο στις κεντρικές, όσο και στις πλαϊνές συνεργασίες κοντού-ψηλού, γι’ αυτό και σε κάποιες περιπτώσεις, ο Μιλουτίνοφ είτε έμεινε μέσα στην ρακέτα είτε έπαιξε παράλληλα με το σκριν, το λεγόμενο flat.

Αυτό που κέρδισε η ομάδα του Πειραιά, ήταν πως μπόρεσε να περιορίσει τους αντιπάλους της στο μισό γήπεδο και να μην τους δώσει ανοιχτά σουτ. Είτε μεμονωμένα στον Καλάθη είτε συνολικά σε καταστάσεις αιφνιδιασμού.

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΠΛΑΤΗ ΚΑΙ ΤΑ "ΚΟΨΙΜΑΤΑ"
Στον έλεγχο του ρυθμού έπαιξε ρόλο κι η ορθή στόχευση της επίθεσης στο λόου ποστ. Ο Γιώργος Πρίντεζης είναι απλά ασταμάτητος και οι συμπαίκτες του προσπαθούν με ένα διαγώνιο σκριν να του δώσουν τον χώρο να κινηθεί σε ένα από τα δύο μπλοκ, για να πάρει την μπάλα και να παίξει με πλάτη. Παράλληλα, δημιουργήθηκαν φάσεις μέσα στη ρακέτα και για τους υπόλοιπους, έστω και υπό διαφορετικές προϋποθέσεις. Για παράδειγμα, ο Χάντερ πόσταρε μια φορά μετά από επιθετικό ριμπάουντ κι ο Αγραβάνης άλλη μια μετά από πικ εν ρολ.

Βέβαια, στο πρώτο ματς, οι "ερυθρόλευκοι" είχαν ακόμα περισσότερες φάσεις μέσα στα δύο μπλοκ, αλλά στο δεύτερο παρέσυραν και τους αντιπάλους τους να παίξουν με τον ίδιο τρόπο. Ωστόσο, ο Γκιστ κατά πρώτο λόγο και ο Ραντούλιτσα κατά δεύτερο, δεν αξιοποίησαν τις ευκαιρίες που είχαν.

Αυτό που έκαναν οι παίκτες του Σφαιρόπουλου πολύ καλύτερα, σε σχέση με τον εναρκτήριο αγώνα, ήταν να κινούνται χωρίς την μπάλα. Αυτός που πρωτοστάτησε ήταν (και πάλι) ο Πρίντεζης, αλλά και ο... μετρ του είδους Κώστας Παπανικολάου. Και τα δύο δίποντά του προήρθαν από εξαιρετικά κοψίματα, τα οποία δεν έγιναν αντιληπτά από την "πράσινη" άμυνα.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ, "ΦΡΕΣΚΑ" ΠΟΔΙΑ Ο ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ
Ίσως το στοιχείο που έπαιξε τον σημαντικότερο ρόλο, ήταν η ενεργοποίηση περισσοτέρων παικτών και η μείωση του χρόνου συμμετοχής του Βασίλη Σπανούλη. Τα αθλητικά σχήματα της δεύτερης περιόδου (με Χάκετ, Λοτζέσκι, Παπαπέτρου και είτε Πρίντεζη-Χάντερ είτε Παπανικολάου-Αγραβάνη) και της τρίτης με Μάντζαρη, Χάκετ, Λοτζέσκι, Παπαπέτρου, Χάντερ, βοήθησαν τον Ολυμπιακό να έχει μεγάλη ενέργεια και στις δύο άκρες του παρκέ.

Μάλιστα, στο δεύτερο δεκάλεπτο, θα μπορούσε να είχε πάρει διαφορά σε διψήφιο νούμερο, αν είχε ευστοχήσει σε δύο-τρία από τα οκτώ (!) "ανοιχτά" τρίποντα που είχε.

Θεωρούμε, δε, πως ο Σφαιρόπουλος θα μπορούσε να είχε αφήσει τον Σπανούλη ακόμα ένα δίλεπτο στον πάγκο, στο ξεκίνημα της τελευταίας περιόδου.

Το σίγουρο είναι πως το διάστημα που ξεκουράστηκε στην τρίτη τον βοήθησε να είναι "φρέσκος" στο κρίσιμο σημείο. Γιατί πέραν του νικητήριου τριπόντου, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είχε πετύχει ένα σημαντικό "γκολ-φάουλ", με αντίπαλο τον άπειρο μεν αθλητικό δε Βινς Χάντερ, "νικώντας" τον στα πόδια.

Μένει τώρα, να δούμε ποιες θα είναι οι "απαντήσεις" του Πεδουλάκη μέσα στο ΣΕΦ...

Όρεξη να έχετε και είναι βέβαιο πως οι παίκτες και οι προπονητές των δύο αιωνίων αντιπάλων, θα μας αποζημιώσουν.

Πηγή: contra.gr

Σπανούλης Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS Ολυμπιακός