Με αφορμή την επέτειο των 29 χρόνων από την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ ΄87, ο πρόεδρος και το Δ.Σ. της ΕΟΚ θα παραθέσουν δείπνο στα μέλη εκείνης της "χρυσής" ομάδας. Με αφορμή την επέτειο των 29 χρόνων από τον θάνατο της Τζένης Γκάλη, έγινε ολόκληρο αφιέρωμα και θυμηθήκαμε ανατριχιαστικά άσχημες στιγμές.

Θα ήθελα -επί προσωπικού- να ζητήσω συγνώμη απ΄ όσους δεν θυμήθηκα την 29η επέτειο. Είτε επρόκειτο για γενέθλια, είτε για γάμο, είτε δεν ξέρω τι. Δεν είχα αντιληφθεί μέχρι σήμερα πόσο σημαντική είναι η 29η επέτειος. Γνώριζα για τα 50, για τα 100 χρόνια, για τα 10 ή τα 30, αλλά το 29 δεν θεωρούσα ότι είναι τόσο σημαντικό νούμερο.

Ούτε εσείς το γνωρίζατε; Φαίνεται πως οι άλλοι ξέρουν πράγματα που διαφεύγουν από εμάς τους αδαείς. Και πριν συνεχίσω τη σκέψη μου να ξεκαθαρίσουμε πως δικαίωμα καθενός είναι να τιμά τα 19, τα 29 κι όλα τα χρόνια του εννιά, αν αυτό τον κάνει να νιώθει πιο όμορφα.

Συμπτωματικά όλα αυτά συμβαίνουν μετά την απόφαση της Κυβέρνησης να δώσει το όνομα του Νίκου Γκάλη στο ΟΑΚΑ και την επίσκεψή του στο Μέγαρο Μαξίμου. Δεν είμαι από τους ανθρώπους που πιστεύουν στις συμπτώσεις, άρα ευθέως σημειώνω ότι κατά την ταπεινή μου άποψη και τα δύο συνδέονται με τον τεράστιο Νίκο Γκάλη.

Φαίνεται πως ακόμα κι όταν δεν κάνει τίποτα, ακόμα κι όταν δεν συμμετέχει στα κοινά, ακόμα κι όταν παρακολουθεί από μακριά τα δρώμενα στο ελληνικό μπάσκετ, φτάνει μια αναφορά στο όνομά του για να εμφανιστούν τα… φαντάσματα και να σκιαχτούν όσοι τον θεωρούν (δικαίως) επικίνδυνο αντίπαλο. Δεν χρειάζεται να κάνει κάτι, αρκεί που υπάρχει και στοιχειώνει τα όνειρα πολλών, τα μετατρέπει σε εφιάλτες.

Είχα γράψει παλιότερα Γκάλης for president. Φάνηκε ποιος είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής. Ποιος είναι αυτός που μπορεί να αλλάξει την εικόνα του μπάσκετ. Ποιος μπορεί να δημιουργήσει άλλη εικόνα για το άθλημα. Το είδαμε όταν συναντήθηκε με τον Πρωθυπουργό της χώρας. Το βλέπουμε από τον πανικό που έχει δημιουργήσει.

Ακόμα κι αν η… επανεμφάνισή του έχει ως αποτέλεσμα την πομπώδη ανακοίνωση για το δείπνο στην Εθνική του ΄87, για να υποχρεωθεί η ΕΟΚ να θυμηθεί την ιστορία του ελληνικού μπάσκετ, έχουμε κέρδος. Γι΄ αυτό κι ο Νίκος Γκάλης έχει θέση. Κι η θέση είναι μία: στην κορυφή της πυραμίδας του μπάσκετ.

Αν η… σκιά του αρκεί για να γίνουν όλα αυτά (καλά και άσχημα), τότε φανταστείτε τι μπορεί να κάνει η δυναμική του παρουσία.

Νίκος Γκάλης Γιώργος Κογκαλίδης Μπάσκετ SPORTS