Γράφει ο Βασίλης Σκουντής

Ε, προχθές το βράδυ στο Τορίνο αποδείχθηκε ότι αυτή η ρήση ισχύει και ανάποδα, διότι όντως η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα Εθνική του μπάσκετ είχε πρόθυμη τη σάρκα της, αλλά ασθενές το πνεύμα!

Αυτό όντως είναι κακό, αλλά υπάρχει και κάτι ακόμη χειρότερο, και μάλιστα εις διπλούν: αφενός δεν ήταν η πρώτη φορά που η ελληνική ομάδα παρουσιάστηκε ευάλωτη στον πνευματικό τομέα και αφετέρου ο κίνδυνος να υποτροπιάσει είχε επισημανθεί μερικές ώρες νωρίτερα!

Σαν τα θέματα SOS στις εξετάσεις των μαθητών, ένα πράγμα!

Αναφέρω αυτολεξεί τι ακριβώς είχε δηλώσει ο Φώτης Κατσικάρης την Πέμπτη το απόγευμα, όταν ρωτήθηκε για το δέον γενέσθαι στον ημιτελικό με την Κροατία: «Πρέπει να είμαστε σκληροί από πνευματικής πλευράς και να αντιδράσουμε σωστά στα λάθη που θα κάνουμε και στα νεκρά διαστήματα τα οποία θα έχουμε»...

Βουλωμένο γράμμα (φαίνεται ότι) διάβαζε ο πιθανότατα πρώην προπονητής της Εθνικής, διότι αυτή η πνευματική σκληράδα που είναι εκ των ων ουκ άνευ σε αγώνες ζωής και θανάτου (όπως ο προχθεσινός) έμεινε κλειδαμπαρωμένη στα αποδυτήρια του «PalaOlimpico» και απέβη μια μάταιη φιλολογία!

Το ίδιο έλλειμμα είχε κοστίσει ακριβά στην Εθνική και στις προηγούμενες δύο επιχειρήσεις της: τόσο στον αγώνα της φάσης των «16» του Μουντομπάσκετ του 2014 με τη Σερβία στη Μαδρίτη, όσο και στον περσινό προημιτελικό του Ευρωμπάσκετ με την Ισπανία στη Λιλ, οπότε τώρα τρίτωσε το κακό...

Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου, λοιπόν, με αποτέλεσμα τον εξοστρακισμό από την κούρσα που οδηγεί στο Ρίο ντε Τζανέιρο και από την ελίτ του μπάσκετ, όπως αυτή προσδιορίζεται από τη συνέχεια και τη συνέπεια των ομάδων, οι οποίες την αποτελούν: ήδη συμπληρώθηκαν επτά χρόνια φαγούρας (από το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 2009 στο Κατοβίτσε και εντεύθεν) και η καταμέτρησις των αποτυχιών ή ?επί το κομψότερον? των μη επιτυχιών συνεχίζεται...

Οι περιπτώσεις έχουν κοινά σημεία αλλά και διαφορές: πέρυσι η Εθνική είχε όλους τους δυνητικούς σταρ του ελληνικού μπάσκετ και εξοβελίσθηκε από τους κακούς δαίμονές της και μετέπειτα πρωταθλητές Ευρώπης, Ισπανούς, ενώ εφέτος παρουσιάσθηκε σε ένα τουρνουά μικρής διάρκειας με σύνθεση εκτάκτου ανάγκης και αποκλείσθηκε από μια ομάδα που εδώ και δεκαπέντε χρόνια θεωρείται ?και στ’ αλήθεια ήταν? του χεριού μας.

Τι ήταν αυτό που πρωτίστως έλειψε προχθές από την Εθνική και φανέρωσε τη διολίσθηση της πνευματικής δύναμης; Αφενός η κάκιστη εκκίνηση στον αγώνα που επέτρεψε στους Κροάτες να προηγηθούν με διαφορά 24 πόντων και αφετέρου το χαρακίρι στο οποίο επιδόθηκε η ελληνική ομάδα, όταν νεκραναστήθηκε και προηγήθηκε με 48-46. Τότε λιγότερο από την υπερπροσπάθεια που απαιτήθηκε για το come back και περισσότερο από κακή εκτίμηση, λανθασμένους χειρισμούς και έλλειψη αυτοπεποίθησης και καθαρού μυαλού ξεπούλησε όσο όσο την ηρωική επιστροφή της και πάπαλα!

Υ.Γ.: Το τι θα συμβεί από εδώ και πέρα και πώς ξημερώνει η επόμενη μέρα είναι μια υπόθεση που απαιτεί καθαρή σκέψη και ψυχραιμία. Μοιάζει πολύ εύκολο να εκτοξευθούν αναθέματα και να στηθούν ικριώματα (που αποτελούν κιόλας ελληνικό... χόμπι), αλλά είναι πολύ δύσκολο να γίνει η σωστή διαχείριση της παρατεταμένης κρίσης.

Εχει σημασία ποιος θα αναλάβει την τεχνική ηγεσία, αλλά είναι ακόμη σημαντικότερο και πρέπει να τεθεί σε πρώτη προτεραιότητα η χάραξη μιας νέας στρατηγικής για την Εθνική ομάδα, τόσο από πλευράς λειτουργίας, νοοτροπίας και αρχών, όσο και σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο, ώστε στην επόμενη επιχείρηση (Ευρωμπάσκετ 2017) να είναι και η σάρκα πρόθυμη και το πνεύμα ισχυρό!

εφημερίδα "Goal News"

Σκουντής Εθνική Ελλάδα Μπάσκετ SPORTS