Αναλυτικά οι δηλώσεις του στον Real FM:

«Είμαι ένας άνθρωπος που αγαπά το παιχνίδι, έχω υπηρετήσει την Εθνική όσο το δυνατόν καλύτερα. Δεν θέλω να φέρνω σε δύσκολη θέση κανέναν. Καθένας έχει το ρόλο του στο χώρο. Για να συμμετάσχει κανείς στην Εθνική πρέπει να κληθεί να συμμετάσχει. Κι αυτή είναι δουλειά ανθρώπων που ξέρουν πολύ καλύτερα ποιο είναι το καλό της Εθνικής. Η ομοσπονδία έχει κάνει μεγάλη προσπάθεια για το καλό της Εθνικής, ελπίζουμε να συνεχίσει η ομάδα να βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο».

Η ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών έχει να χάσει από το 2006 από την Εθνική Ελλάδας του Γιαννάκη κι ο “Δράκος” θυμάται: «Οι ΗΠΑ τότε διέθεταν μία από τις καλύτερες ομάδες που έχουν παρατάξει ποτέ. Σε αντίθεση με αυτήν την τελευταία, που θα μπορούσε να έχει χάσει. Δεν ήταν η καλύτερη δυνατή. Μπορεί στον τελικό να νίκησαν εύκολα, όμως στη διάρκεια του τουρνουά είχαν σκαμπανεβάσματα. Έπαιζαν πολύ ατομικά, αλλά παρ’ όλα αυτά οι ομάδες με ταλέντο, όπως η Ισπανία, η Γαλλία, η Σερβία κι η Αυστραλία, δεν κατάφεραν να τους δημιουργήσουν πρόβλημα. Δεν είχαν την πίστη ότι θα τα κατάφερναν, γι’ αυτό δεν τα κατάφεραν. Εμείς σε εκείνο τον ημιτελικό δείξαμε υπομονή, επιμονή και τεράστια συγκέντρωση. Παίζαμε με 11 παίκτες, γιατί ο Ζήσης ήταν τραυματίας, και όλοι είχαν ρόλο στην ομάδα. Όλοι έδωσαν πολύ σημαντικά στοιχεία».

Τι έφταιξε όμως και η Εθνική μας απέτυχε στο πρόσφατο προολυμπιακό τουρνουά; «Κάποιες στιγμές χάνουμε λίγο τον προσανατολισμό μας και δεν καταλαβαίνουμε πόσο μεγάλη σημασία έχει να έχουμε ένα σταθερό τρόπο να παίζει η ομάδα. Έχουμε ταλέντο. Με υπομονή κι επιμονή μπορούμε να φτάσουμε πάλι ψηλά. Θα μπορούσαμε να είμαστε στους Ολυμπιακούς Αγώνες και να έχουμε καλή παρουσία. Η Κροατία δεν υπερτερούσε έναντι μας. Οι άνθρωποι που δουλεύουν με την ομάδα ξέρουν περισσότερα για το τι δεν πήγε καλά. Πολλές φορές πάντως βρεθήκαμε με άγχος και ανέτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες».

Όσο για το φλέγον ζήτημα των “ορίων” αποχώρησης από την Εθνική ομάδα, ο Γιαννάκης που σταμάτησε στα 36 του, είπε: «Στην Εθνική παίζεις εφόσον θεωρούν κάποιοι ότι μπορείς να παίξεις. Εγώ πάντα πίστευα ότι πρέπει να παίζεις στην Εθνική όποτε σε καλούν. Είναι ιδιαίτερη τιμή και το ξέρουν όλοι. Από εκεί και πέρα δεν μπορεί κανείς να ξέρει σε ποια κατάσταση είναι το σώμα ή το μυαλό του καθενός. Πρέπει πάντως να εκτιμάμε αυτό που έχουμε πάρει από όλα αυτά τα παιδιά».