Ο Ντεμέτρις Νίκολς είναι ο παίκτης που συμπληρώνει το "πράσινο παζλ". Είναι η τελευταία επιλογή, αλλά σε καμία περίπτωση έσχατη. Κι αν δεν ήταν ο πρώτος στόχος, μόνο λύση ανάγκης δεν είναι, καθώς διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία, που θέλει ο Αργύρης Πεδουλάκης. Και πάνω απ' όλα ξέρει να κάνει κάθε φορά αυτό που ζητά η ομάδα του.

Είναι αρκετοί αυτοί που λένε (κι ενδεχομένως δεν έχουν άδικο) ότι ακόμα και… συμπληρωματικός παίκτης στο ρόστερ της ΤΣΣΚΑ δεν μπορεί να είναι κακός. Κάτι έχει, για να επιλεχθεί μεταξύ των 12. Μόνο που ο Νίκολς ήταν κατά συνθήκη συμπληρωματικός. Βλέπετε, στη Ρωσία πρέπει να παίζουν και Ρώσοι παίκτες και μπροστά του ήταν ο Βορόντσεβιτς.

Θα είχε μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής, αν απέναντί του δεν ήταν κι ο Κριάπα. Ο Δημήτρης Ιτούδης έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον Νίκολς, άμα τη κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Όχι άδικα, γιατί ο Αμερικανός ήταν ο πιο αδικημένος παίκτης του ρόστερ. Ο Ιτούδης είναι έξυπνος άνθρωπος και γνωρίζει να κρατά ισορροπίες. Στοιχείο απαραίτητο σε κάθε μεγάλη ομάδα, ιδιαιτέρως στην ΤΣΣΚΑ.

Ο Κριάπα είναι… μύθος για τους Ρώσους και κολλητός του Κιριλένκο. Ακόμα κι αν άξιζε να παίζει λίγο περισσότερο ο Νίκολς, έπρεπε να δοθεί χώρος και χρόνος στον Ρώσο κι ας μην είναι στην πρώτη νιότη. Αυτονόητα πράγματα. Ο Ιτούδης έπλεξε το εγκώμιο του Νίκολς γιατί παρότι δεν πήρε τον χρόνο που του αναλογούσε, βάσει αξίας και προσπάθειας, όχι μόνο δεν γκρίνιαξε, όχι μόνο δεν δημιούργησε πρόβλημα στην ομάδα, αλλά στις προπονήσεις ήταν γεμάτος ενέργεια και κέφι.

Παίκτης που παίζει άμυνα (στις προπονήσεις έριχνε απίστευτο ξύλο στους συμπαίκτες του), που μπορεί να σουτάρει με πρόσωπο, που έχει βγει από πολύ καλό προπονητικό κολεγιακό πρόγραμμα, που πηγαίνει στα ριμπάουντ και παίζει δύο θέσεις, παίκτης που έρχεται από την "ομάδα του λαού", είναι βέβαιο ότι θα δώσει σημαντικές λύσεις.

Ο Αργύρης Πεδουλάκης πήρε παίκτες από ομάδες που πρωταγωνιστούν στην Ευρωλίγκα. Άπαντες έχουν περγαμηνές και συμμετοχές σε φάιναλ φορ. Παίκτες που παίζουν άμυνα, που τρέχουν καλά το γήπεδο, που μπορούν να σουτάρουν από μακριά. Υπάρχει, δε, το οξύμωρο να είναι πιο αξιόπιστοι σουτέρ οι ψηλοί από τους… κοντούς, που όμως έχουν εξαιρετική ικανότητα στο ντράιβ.

Για όσους γνωρίζουν τη διαδρομή του Αργύρη Πεδουλάκη, ίσως αυτό να θυμίζει κάτι από τις καλύτερες στιγμές του Περιστερίου. Όμως, επειδή το μπάσκετ αλλάζει, οι "πράσινοι" θα επενδύσουν στην ταχυδύναμη, θα απειλούν και οι πέντε που θα πατάνε στο παρκέ και θα παίζουν όλοι άμυνα.

Ένα επιπλέον στοιχείο είναι πως οι περισσότεροι από τους παίκτες (και δεδομένα όσοι αποκτήθηκαν φέτος) παίζουν περισσότερες από μία θέσεις. Άρα, η ομάδα μπορεί να καλύψει κάθε ενδεχόμενο κενό, αλλά και να διαφοροποιεί την εικόνα της, ανάλογα με τις ανάγκες κάθε αναμέτρησης, καθώς έχει την ικανότητα να προσαρμόζεται απέναντι σε κάθε αντίπαλο.

Ο Παναθηναϊκός μοιάζει να είναι καλοστημένος, γεμάτος, με παίκτες που -στη θεωρία του πράγματος- δημιουργούν ρόστερ παντός καιρού και συνθήκης. Μπορούν να κερδίσουν από την άμυνα, μπορούν να κερδίσουν από την επίθεση, μπορούν να βάλουν "μούσκουλα" απέναντι στη δύναμη του αντιπάλου, μπορούν να αντιπαραθέσουν το ταλέντο τους. Οι "πράσινοι" ξεκινούν χωρίς πολλά ερωτηματικά, αν και εξ αρχής έχουν ένα ζητούμενο: Να απογαλακτιστούν από τον Δημήτρη Διαμαντίδη, κάτι διόλου εύκολο. Ουδείς αναντικατάστατος, αλλά Διαμαντίδης δεν εμφανίζεται κάθε τρεις και λίγο.

Νίκολς Γιώργος Κογκαλίδης Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS