Στην αρχή της συνέντευξης ο Διαμαντίδης ανέφερε: «Ευχαριστώ την ΚΑΕ Παναθηναϊκός για την τιμή που μου κάνει με αυτό το τουρνουά, όπως και τις ομάδες που βρίσκονται εδώ. Είναι ένα δυνατό τουρνουά, με ομάδες που έχουν κατακτήσει ευρωπαϊκά τρόπαια.

Μέσα από αυτό το τουρνουά θα κατατεθεί μέρος των εσόδων σε δύο ιδρύματα δικής μου επιλογής, στην Καστοριά, και αυτό είναι το πιο σημαντικό που θα βγει από αυτό όλο αυτό.

Για μένα θα είναι κάτι δύσκολο αυτό, και έχω εισπράξει πολλή αγάπη από τον κόσμο του Παναθηναϊκού και με τη βράβευση το Σάββατο θα είναι μια ευλογία για εμένα να το ζήσω αυτό. Δε θέλω να μακρηγορήσω και θέλω να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους που με έχουν βοηθήσει στην καριέρα μου
».

Αν σκέφτηκε να αλλάξει την απόφασή του και τι σκέφτεται να κάνει στο μέλλον: «Η αλήθεια είναι ότι στη διάρκεια του καλοκαιριού, επειδή χρειαζόμουν και ξεκούραση δε το σκεφτόμουν αυτό. Τώρα που γύρισα το καταλαβαίνω. Είναι απολύτως φυσιολογικό να το σκέφτεσαι όταν βρίσκεσαι τόσα χρόνια μέσα στα γήπεδα. Ασχολούμαι με πολύ σημαντικά θέματα πλέον, όπως με την οικογένειά μου, με την οποία περνάω περισσότερο χρόνο και νομίζω θα βρω κάτι άλλο να με γεμίζει και θα συνεχίσω».

Αν θα μείνει στο χώρο του μπάσκετ: «Έχω κάτι πράγματα στο μυαλό μου, αλλά το καλοκαίρι δεν μπήκα στη διαδικασία να δω τι θα κάνω. Δεν μπορώ να πω κάτι ακόμα. Περιμένω να δω τι θα με γεμίζει και θα έχει σίγουρα σχέση με το μπάσκετ».

Το πρώτο πράγμα που θα κάνει, όταν μπει στο παρκέ του ΟΑΚΑ: «Θα χαιρετίσω τον κόσμο (γέλια). Δεν ξέρω. Θα δω εκείνη την στιγμή».

Πως νιώθει που εισπράττει ακόμα σεβασμό από όλους: «Σίγουρα νιώθω όμορφα και είμαι χαρούμενος και ευγνώμων για ό,τι έχω περάσει όλα αυτά τα χρόνια. Φυσικά δεν μπορείς να τους «κερδίζεις» όλους και να έχεις αναγνώριση από αντιπάλους. Προσπαθείς δίνεις τα πάντα, κι από εκεί και πέρα ο αντίπαλος έχει καταλάβει ότι υπάρχει η νίκη και η ήττα και προσπαθούμε για το καλύτερο. Είναι μεγάλη τιμή για μένα που άνθρωποι σέβονται τον τρόπο που παίζω και τον χαρακτήρα μου».

Αν έπιασε μπάλα στα χέρια του, μετά το πρωτάθλημα: «Όχι, τίποτα (γέλια)».

Ένα τρίποντο που είναι το αγαπημένο του: «Με τη Μάλαγα και την Μπαρτσελόνα. Δε θυμάμαι ακριβώς. Αλλά ναι αυτά τα δύο (γέλια)».

Για την κληρονομιά που αφήνει και τα ρεκόρ του στην Ευρωλίγκα: «Οι παίκτες παίζουν και προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο δυνατό, δεν σκέφτονται πως θα ξεπεράσουν εμένα στο παρκέ. Δεν νομίζω ότι είναι κάποια κληρονομιά που αφήνω εγώ. Οι σκέψεις τους δεν είναι αυτές, είναι να ακολουθούν το πλάνο τους. Αυτά έρχονται μετά από εσάς τους δημοσιογράφους, και ίσως πολλοί αθλητές να τα μαθαίνουν από εσάς».

Η σιγουριά που δημιουργούσε, πως όταν έχει την μπάλα στα χέρια θα ευστοχήσει: «Σίγουρος εγώ δεν ένιωθα. (γέλια) Όταν σουτάρεις θέλει μια προεργασία. Είναι αποτέλεσμα πολλών ωρών προπόνησης. Κάποια μπήκαν, κάποια όχι. Έτσι είναι ο αθλητισμός».

Αν ένα παιδί του πει ότι θέλει να γίνει σαν αυτόν: «Είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή να είμαι πρότυπο για τα παιδιά. Δεν χρειάζεται να γίνει κάποιος σαν εμένα ή σαν κάποιον άλλον. Να κάνει αυτό που αγαπάει και τον κάνει να νιώθει ευχάριστα σε οποιοδήποτε άθλημα. Να γίνουν καλοί άνθρωποι πάνω από όλα και να συμπεριφέρονται σωστά σε όλα. Σε ένα ομαδικό άθλημα πρέπει να συνεργάζεσαι και δεν είναι εύκολο. Πρέπει να δουλέψεις καιρό πάνω σε αυτό. Κάθε παιδί πρέπει να κάνει αυτό που χαίρεται και να κάνει τη δική του καριέρα».

Για το τι θα πει στα παιδιά του όταν μεγαλώσουν και τον ρωτήσουν τι έκανε: «Θα τους πω ότι ο μπαμπάς έπαιζε μπάσκετ απλά (γέλια)».