Κερδίζει το στοίχημα

Είναι πολύ νωρίς για να αποκωδικοποιήσει κανείς με ασφάλεια την εικόνα του Παναθηναϊκού. Θα χρειαστούν αγώνες -και δη επίσημοι- για να βγάλουμε πιο ασφαλή συμπεράσματα, από την άλλη όμως όποιος έχει μάτια βλέπει. Και το θέαμα είναι εντυπωσιακό, δείγμα του ότι οι "πράσινοι" του Αργύρη Πεδουλάκη κερδίζουν το πρώτο μεγάλο στοίχημα της χρονιάς.

Είναι πρόδηλο ότι ο Παναθηναϊκός θέλει να πρωταγωνιστήσει και στις τρεις διοργανώσεις. Πότε δεν ήθελε; Θέλει, όμως, να φέρει και κόσμο στο γήπεδο και για να το πετύχει αυτό πρέπει να παίξει ποιοτικό μπάσκετ, να είναι θεαματικός και στις δύο πλευρές του γηπέδου, όχι μόνο στην επίθεση.

Αν κρίνουμε από το ως τώρα μικρό δείγμα, δύο φιλικών απέναντι σε "μεγαθήρια", μπορούμε με σιγουριά να πούμε ότι οι "πράσινοι" θα σηκώσουν πολλές φορές τους φίλους τους από τις θέσεις τους στο "Νίκος Γκάλης".

Ο Τζέιμς λες κι έχει ελατήρια στα πόδια, κάρφωσε στη μούρη του Ζίμπρες, ο Παππάς έκανε το ίδιο κόντρα στην ΤΣΣΚΑ. Υπάρχουν στιγμές που χάνεται η μπάλα, όπως στο κάρφωμα του Μπουρούση στο πρώτο δεκάλεπτο. Όλα αυτά χωρίς ακόμα να λειτουργούν οι επιθετικοί αυτοματισμοί. Απόλυτα λογικό για τη χρονική στιγμή που είμαστε. Αλίμονο…

Στην άμυνα υπάρχουν στιγμές που νιώθεις ότι ο αντίπαλος πνίγεται. Κι αν κόντρα στη Μακάμπι (δεν είναι, δα, κι η… Κύμη) το θεωρήσαμε λογικό, έγινε και κόντρα στην ΤΣΣΚΑ. Όταν πιέζουν την μπάλα Καλάθης και Τζέιμς και στην πεντάδα βρίσκονται παίκτες με έφεση στην άμυνα, όπως ο Κέι Σι Ρίβερς, ο Νίκολς, ή ο Γκιστ, οι αντίπαλοι αγκομαχούν να περάσουν το κέντρο.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι περισσότερο ενθουσίασαν τον κόσμο οι άμυνες, παρά οι επιθέσεις του Παναθηναϊκού. Από την αποτελεσματική άμυνα ξεκινά η καλή επίθεση κι αυτό μπορεί να το διδάξει όσο λίγοι ο Αργύρης Πεδουλάκης. Έχει τους παίκτες, που μπορούν να μετατρέψουν τις οδηγίες του σε… καλάθια.

Αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός είναι μέσα στις τρεις πιο γρήγορες ομάδες της Ευρώπης. Στο… ανοιχτό γήπεδο θα βγάλει γούστα. Στο "πέντε εναντίον πέντε" χρειάζεται δουλειά (όπως όλοι) και κυρίως χρειάζεται τον πλέι μέικερ ρακέτας (Γιάννη Μπουρούση).

Είναι όλα καλά; Έγινε υπερομάδα το "τριφύλλι"; Όποιος το σκεφτεί απλά δεν ξέρει μπάσκετ. Άλλωστε, μιλάμε για μια σεζόν, που θα κινηθούμε όλοι σε αγεωγράφητα νερά, σε νέες πορτοκαλί πολιτείες. Ήδη μοιάζει να είναι ένα "κλικ" πίσω ο Φελντέιν, ίσως να χρειάζεται άλλος ένας περιφερειακός, όμως όλα αυτά θα αναλυθούν (κυρίως από το τεχνικό επιτελείο και δευτερευόντως από εμάς) όταν θα έχουμε κι άλλα στατιστικά αποτελέσματα.

Υ.Γ.: Είναι πασιφανές ότι αδιαφορώ για το σκορ.