Αναλυτικά, ο Αργύρης Πεδουλάκης μίλησε στον ΣΠΟΡ FM 94,6 στους Βασίλη Βέργη και Σάββα Λιβάνιο:
-Για το αν είναι άνθρωπος ειδικών αποστολών: «Είναι υπερβολικό. Το 2012 ήταν μια ειδική κατάσταση, η χώρα ήταν σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση και οι ομάδες είναι μέρος της κοινωνίας. Ο κόσμος δεν μπορούσε τότε να το καταλάβει ότι θα πάμε με διαφορετικά δεδομένα να αντιμετωπίσουμε τις υπόλοιπες ομάδες. Τότε δεν είχαμε τη δυνατότητα να πάρουμε παιδιά από το πάνω ράφι και είχαμε μια έλλειψη από Έλληνες παίκτες. Παρ’ όλα αυτά φτιάξαμε μια σφυρηλατημένη ομάδα, που πήρε τίτλους και έφτασε δύο φορές στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας παραμένοντας σε υψηλό επίπεδο παρά τις πολλές αλλαγές».
-Για τα όσα του χρέωσαν στην πρώτη του θητεία: «Ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος κριτής των πάντων. Στην Κρήτη μού είπαν πως αν θες, μπορείς να φωτίσεις μια αδύναμη πλευρά των πάντων. Σαν την ιστορία του ζευγαριού με το γαϊδούρι. Ό,τι κι αν συμβεί, θα έχουν κάτι να πουν. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος αποφάσισε να κρατήσει την ομάδα βάζοντας χρήματα και ειδικά την τελευταία διετία βάζει μόνο ο ίδιος χρήματα. Ήταν μια δύσκολη εποχή, όλοι πηδάγανε από το καράβι, αλλά εκείνος την κράτησε. Αποφασίσαμε να κάνουμε μια στρατηγική, ώστε ο Παναθηναϊκός να είναι ανταγωνιστικός».
-Για τον Παππά: «Όταν επέστρεψα βρήκα ένα παιδί πεταμένο, με λιγότερο χρόνο από ό,τι όταν ήμουν στην πρώτη μου θητεία, αλλά και τον Χαραλαμπόπουλο, που ήταν απογοητευμένος».
-Για την έλλειψη υπομονής: «Στην Ελλάδα κανείς δεν έχει υπομονή. Όταν ακούνε τη λέξη πρόγραμμα νομίζουν ότι είναι υπερβατικό στοιχείο. Υπάρχουν δύο ειδών προπονητές, αυτοί που έχουν απολυθεί και αυτοί που έπρεπε να απολυθούν».
-Για το λόγο που επέστρεψε: «Με πήρε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος και με επιστράτευσε. Ο Παναθηναϊκός μού έμαθε να βλέπω τη ζωή διαφορετικά. Ένιωσα πως χρωστούσα. Είδα την ομάδα να έχει εκτροχιαστεί. Αναφέρατε τους λόγους (σ.σ. αναφερόμενος στα ρεπορτάζ για ξενύχτια παικτών). Είπαμε πως η ομάδα θα ξαναγίνει ομάδα με οποιοδήποτε κόστος και με όλες τις προεκτάσεις».
-Για το αν είναι πιο ώριμος ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος: «Έχει ωριμάσει, όπως κάθε άνθρωπος μεγαλώνοντας. Δείχνει πρώτα απ’ όλα πως είναι φίλαθλος της ομάδας και μετά πρόεδρος. Θέλει η ομάδα να διακριθεί και πολλές φορές κάνει κακό στον εαυτό του. Τον τελευταίο χρόνο αυτό έχει αλλάξει τελείως. Παλαιότερα ήταν όλη η οικογένεια, τώρα είναι μόνος του και αυτό δείχνει μεγαλύτερη επιβάρυνση».
-Για την ομάδα που παρέλαβε όταν επέστρεψε: «Η ομάδα κλυδωνιζόταν. Είχε στοιχεία που έδειχνε πως ξέφευγαν από το DNA του. Έχανε με 30 πόντους στο ημίχρονο στο ΣΕΦ, δυσκολευόταν να κερδίσει εκτός έδρας».
-Για τους στόχους: «Οι στόχοι του Παναθηναϊκού είναι δεδομένοι: να πάρουμε τους εγχώριους τίτλους και να πάμε όσο πιο μακριά γίνεται στην Ευρωλίγκα. Θα έρθουν ήττες, αλλά το θέμα είναι πώς θα τις διαχειριστείς. Χρειάζεται χρόνος. Όλες οι ομάδες στην Ευρωλίγκα είναι κατά 33% καλύτερες, γιατί οι ομάδες από 24 έγιναν 16 και συμπυκνώθηκαν όλοι οι καλοί παίκτες σε αυτές. Δεν μπορώ να υποσχεθώ ότι θα φέρουμε θάλασσα στην Ομόνοια. Το πιο σημαντικό είναι να γίνουμε ομάδα και τότε θα διεκδικήσουμε τα αυτονόητα. Θέλω ο Παππάς να πάρει το τελευταίο σουτ, ο Χαραλαμπόπουλος να παίξει στα 19 του, που ούτε ο Διαμαντίδης δεν έπαιζε στον Ηρακλή».
-Για τη ζωή χωρίς τον Διαμαντίδη: «Ήταν πιστός στην ομάδα, αλτρουιστής. Το πιο ωραίο για τον Διαμαντίδη το έχει πει κάποιος ξένος, ότι είναι περίεργο που είναι Έλληνας. Για τον Δημήτρη ο εγωισμός έχει πεθάνει, αυτό το έβλεπε ο άλλος και βοηθούσε. Δεν θα είναι όμως φέτος στα αποδυτήρια φέτος. Διαμαντίδης δεν θα υπάρξει. Αν κάνουμε το λάθος και συγκρίνουμε τον Παππά ή τον Καλάθη με τον Διαμαντίδη θα είναι άδικο για τα παιδιά και καταστροφικό για μας. Ο Μπουρούσης και ο Φώτσης ως παλαιότεροι μπορούν να παίξουν το ρόλο του ηγέτη στην ομάδα».
-Για το ποιος θα πάρει την ευθύνη στο τελευταίο σουτ: «Υπάρχουν παιδιά, όπως ο Μπουρούσης και ο Καλάθης. Θέλω να πάρει την ευθύνη και ο Παππάς, κι ας αποτύχει. Περιμένω να αποτύχει για να φτάσει στο υψηλό επίπεδο. Ο Τζόρνταν έχει πει ότι μέσα από τις αποτυχίες έγινε αυτός που έγινε. Το ίδιο και για τον Χαραλαμπόπουλο».
-Για τον ελληνικό κορμό: Ο Παναθηναϊκός έχει τεράστιο πρόβλημα στον ελληνικό κορμό, γιατί από το 2007/08 δεν ασχολήθηκε σοβαρά, σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό. Στις επιτυχίες του Ολυμπιακού τα τελευταία χρόνια συνετέλεσε ο ελληνικός του κορμός. Σε μας φέτος υπάρχει ο Παππάς, ο Χαραλαμπόπουλος στον οποίο ανοίξαμε χώρο και ετοιμάζεται ο Λευτέρης Μποχωρίδης, ενώ υπάρχουν και τα νεαρά παιδιά από πίσω. Χωρίς κόστος δεν γίνεται, χρειάζεται κάποια θυσία για κάποιο χρονικό διάστημα».
-Για τη θέση του Χαραλαμπόπουλου: «Στο σύγχρονο μπάσκετ υπάρχουν δύο θέσεις, πλάτη και πρόσωπο. Το ύψος του είναι για 3, αν φτιάξει το κορμί του μπορεί να πάει και στο 4. Είναι 19 ετών κα χρειάζεται εμπειρίες. Κανείς δεν έχει γίνει παίκτης χωρίς να πάρει παιχνίδια. Δεν υπάρχουν πλέον και οι ομάδες από τις οποίες θα κάνουν το επόμενο βήμα προς το υψηλότερο επίπεδο τα παιδιά, όπως έγινε π.χ. με τον Διαμαντίδη και τον Ηρακλή».
-Για την εξέλιξη του Χαραλαμπόπουλου: «Σε ένα μπάσκετ που πάει σε μεγάλες ταχύτητες σκέφτεται γρήγορα και αυτό ανακουφίζει την ομάδα».
-Για το μπάσκετ που θα παίξει ο Παναθηναϊκός: «Εξαρτάται τι υλικό έχεις. Ο Διαμαντίδης ήταν ο καλύτερος στην Ευρώπη στο 5-5. Τώρα φεύγοντας έχουμε τον Καλάθη και τον Παππά. Τα παιδιά αυτά έχουν ταχύτητα, επομένως οι άλλοι πρέπει να τους ακολουθούν. Έχεις μια βάση και γύρω της χτίζεις μια ομάδα».
-Για την εξέλιξη του μπάσκετ: «Το μπάσκετ εξελίσσεται. Το γκαρντ πρέπει να παίζει ένας με έναν, να σουτάρει υπό πίεση κλπ. Γι’ αυτό η Εθνική θα έχει πρόβλημα τα επόμενα χρόνια. Οι παιδικές χαρές είναι άδειες. Για να παίξεις ένας με έναν χρειάζεσαι ώρες στην παιδική χαρά».
-Για το αν το δόγμα του είναι... άμυνα: «Το δόγμα μου είναι το γνώθι σ’ αυτόν και το παν μέτρον άριστον. Το θέμα είναι τι έχεις. Είναι σαν να είσαι κοντός και βάλεις κοστούμι με ρίγες. Δουλεύεις με ό,τι έχεις. Τώρα η ομάδα μας έχει ταχύτητα. Πρώτα πρέπει να γίνουμε ομάδα και μετά τα τεχνικά στοιχεία να γίνουν κυρίαρχα. Δεν θα δείτε ιστορικά ομάδα που πετυχαίνει να μην παίζει άμυνα. Με το που έχασαν οι Γουόριορς τον Γκριν έχασαν και το πρωτάθλημα».
-Για την κόπωση του Σίνγκλετον: «Δεν δείχνει σημάδια κόπωσης. Οι επιστήμονές μας είναι κορυφαίοι και μας ενημερώνουν. Μπορεί να έχεις κάνει διακοπές τέσσερις μήνες και να έχεις ενδείξεις κόπωσης. Μιλάμε για νέα παιδιά. Κουρασμένος είναι αυτός που πάει στην οικοδομή και μετά κάνει και δεύτερη δουλειά το απόγευμα για να ζήσει την οικογένειά του. Κουρασμένος είναι αυτός που έχει γραμμάτιο και δεν έχει δουλειά».
-Για την προσθήκη του Μπουρούση: «Ο Παναθηναϊκός είχε πάντα έναν τέτοιο παίκτη. Ήταν ο Μποντίρογκα, μετά ήταν ο Διαμαντίδης και τώρα είναι ο Μπουρούσης. Παίζει στο λόου ποστ, αλλά μπορεί να βγει και να σουτάρει κι έχει εξαιρετική πάσα. Μπορεί να βελτιώσει τους συμπαίκτες του».
-Για το αν προβληματίστηκε από τις διαφωνίες κάποιων οπαδών για Μπουρούση: «Έπρεπε να πάρουμε έναν καλό Έλληνα παίκτη. Δεν είναι εύκολο να βρεις. Δεν υπάρχουν. Εμείς είμαστε εκεί για να παίρνουμε αποφάσεις ώστε να είναι ο Παναθηναϊκός. Σεβόμαστε οποιαδήποτε γνώμη, αλλά πάνω από όλους-όπως γράφει και στα αποδυτήριά μας-είναι ο Παναθηναϊκός».
-Για τον Κλαβέρ και τον Νίκολς: «Θα μπορούσαμε να πάμε να πάρουμε έναν κοινοτικό, αλλά δεν θέλαμε να το κάνουμε. Θέλαμε να είμαστε καλύτεροι στην Ευρωλίγκα, γι’ αυτό και πήγαμε σε Αμερικανούς. Ο Νίκολς ήταν από τις επιλογές μας εξ αρχής, αλλά αρχικά δεν ήταν στα χρήματα που θέλαμε. Οι μεταγραφές είναι σαν την αγορά. Τον Ιούνιο είναι ακριβότερα και μετά πέφτουν οι τιμές. Πάντα πρέπει να έχεις δεύτερο πλάνο. Αν παίρναμε τον Κλαβέρ, δεν θα είχαμε δυνατότητα να πάρουμε έναν πολύ καλό παίκτη δίπλα του. Με τον Νίκολς μπορέσαμε να πάρουμε τον Ρίβερς».
-Για τον Έλιοτ Γουίλιαμς: «Είναι ένα εξαιρετικό παιδί. Δεν ταίριαζε με τον Καλάθη. Ο Καλάθης θέλει σουτέρ για να του ανοίγουν τους χώρους. Το ίδιο λάθος είχε κάνει ο Ολυμπιακός με τον Παπαλουκά. Η ατμόσφαιρα στο ΟΑΚΑ ήταν εναντίον του Καλάθη, επειδή δεν ταίριαζε με τον Γουίλιαμς. Τώρα έχουμε καλύτερους σουτέρ. Πέρσι στους τελικούς ο Νικ ήταν συγκινητικός, όχι απλώς καλός. Ήταν ο πρώτος μας ριμπάουντερ, ενώ ο Ολυμπιακός αναγκάστηκε να τον παίζει over. Πλέον έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Είναι υψηλού επιπέδου παίκτης».
-Για τα «κοψίματα»: «Έχουμε 20 παιχνίδια σε δύο μήνες, συν τα ταξίδια. Φελντέιν και ο Νίκολς ίσως να κάνουν και το σταυρό τους που δεν θα είναι στην ομάδα για την Ελλάδα (γέλια). Πάντως όταν κόβεις ένα παιδί, είναι σαν να κόβεις ένα σου δάχτυλο. Χωρίς τον Φελντέιν θα μπορεί να παίξει στην Ελλάδα ο Μποχωρίδης και ο Παναθηναϊκός θέλει να χτίσει ελληνικό κορμό. Επιβάλλεται κάτι τέτοιο».
-Για το ενδεχόμενο άλλης μεταγραφής: «Όχι, δεν υπάρχει. Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος. Στη θέση του πλέι μέικερ μπορεί να υπάρξει ένα θέμα, αλλά εμείς εκεί θέλουμε να δώσουμε χρόνο στον Μποχωρίδη, ακόμη και μέσα από τα λάθη να νιώθει αυτοπεποίθηση. Αν νιώσουμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη, θα κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε, αλλά όχι αυτή τη στιγμή».
-Για το επίπεδο της Ευρωλίγκας: «Υπάρχουν τρία επίπεδα. Η ΤΣΣΚΑ και η Φενέρ είναι στο πρώτο επίπεδο. Είναι ομάδες που είναι τρίτη χρονιά μαζί. Έχουν μια προτεραιότητα, στην αρχή τουλάχιστον. Μετά υπάρχουν οι υπόλοιπες ομάδες, μέσα σε αυτές εμείς και ο Ολυμπιακός, ενώ υπάρχει και το τρίτο επίπεδο με ομάδες όπως Ζαλγκίρις, Τσεντεβίτα κλπ».
-Για το στόχο του Final Four και το νέο φορμάτ στην Ευρωλίγκα: «Είναι επιθυμία, όμως άλλο στόχος και άλλο επιθυμία. Οι δύο ελληνικές ομάδες πολεμάνε με πολύ αντίξοες συνθήκες. Η εφορία που πληρώνουμε είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι έξω. Θα μπορούσαμε να πάρουμε πιο ακριβούς παίκτες. Στο νέο φορμάτ δεν υπάρχει πρώτος γύρος και υπάρχουν συνεχόμενα παιχνίδια. Είναι αχαρτογράφητη διοργάνωση ακόμη η νέα Ευρωλίγκα. Δυστυχώς ο σχεδιασμός έχει γίνει μόνο με οικονομικά/τηλεοπτικά κριτήρια. Δυστυχώς έτσι σκοτώνουμε το άθλημα. Υπάρχει κίνδυνος για τους παίκτες και κάποια στιγμή θα αντιδράσουν».
-Για το αν φτάνει το ρόστερ των 14 παικτών: «Υπό τις συνθήκες που είναι ο ελληνικός αθλητισμός φτάνει. Όλοι θέλουμε το καλύτερο, αλλά πρέπει να ξέρουμε και πού είμαστε».
-Για το ποια είναι η απόσταση του Παναθηναϊκού από ΤΣΣΚΑ, Φενέρ, Ρεάλ, Μπαρτσελόνα κλπ.: «Οι τρεις πρώτες είναι μαζί εδώ και χρόνια και είναι πολλά βήματα μπροστά στην αρχή της σεζόν. Οι ομάδες χτίζονται. Αυτές επένδυσαν στις αποτυχίες τους. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να φτιάξει έναν κορμό, όπως είχε κάνει το 2012-14, με παίκτες winners. Θα έπρεπε εκείνη η ομάδα να έχει ποιοτικότερο βάθος για να πάει στο Final Four. Τώρα καλούμαστε από την αρχή να φτιάξουμε ομάδα».
-Για το αν ο κόσμος πρέπει να έχει μικρό καλάθι: «Ο πρώτος μας στρατηγικός στόχος ήταν η ομάδα να είναι ελκυστική για να πας να τη δεις. Το δείχνει και η ζήτηση των διαρκείας. Δυστυχώς δεν χαιρόμαστε τίποτα πια, υπάρχει ένα άγχος που το καταλαβαίνω, αλλά παραέγινε αυτό. Βεβαίως θέλουμε αυτή η ομάδα να έχει και αποτελέσματα».
-Για το αν είναι καλύτερος τώρα ο Ολυμπιακός: «Μπορεί αυτή τη στιγμή να είναι ένα βήμα μπροστά ο Ολυμπιακός, γιατί έχει ομοιογένεια και ρόλους. Εμείς έχουμε καλές μονάδες. Ξέρουν τα παιδιά τι θα γίνει στα τελευταία πέντε λεπτά που η μπάλα ζυγίζει διαφορετικά, υπάρχει ιεραρχία στην ομάδα κλπ.».
-Για το αν θα έκανε κάτι διαφορετικά στους τελικούς: «Το πρωτάθλημα δεν χάθηκε στο σουτ του Σπανούλη. Για μας χάθηκε σε ένα και μόνο πράγμα. Στο πρώτο ματς ο Ολυμπιακός έπαιζε χετζ άουτ και είχαμε 29 ασίστ. Στη συνέχεια χάσαμε γιατί δεν είχαμε έναν αθλητικό ψηλό που να μπορεί να παίξει πλάτη και να ποστάρει».
-Για τη μη χρησιμοποίηση του Ραντούλιτσα: «Όταν παρεκκλίνεις της πορείας σου υπάρχει νομοθέτης, για να υπάρχει εύρυθμη λειτουργία».
-Για την αντιμετώπιση του Σπανούλη: «Ο Παναθηναϊκός ο περσινός δεν είχε το ίδιο αμυντικό background για να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό. Πέρσι είχαμε μόνο τον Γκιστ και όποτε βρέθηκε με τον Σπανούλη εκείνος ή πάσαρε ή τον έκοβε. Στην πρώτη μου θητεία ο Παναθηναϊκός έβαλε τις αλλαγές ως κυρίαρχη κατάσταση στην άμυνα στην Ευρώπη. Αυτό αλλάζει τελείως το μπάσκετ. Πέρσι αυτό μπορούσε να κάνει μόνο ο Γκιστ, φέτος έχουμε περισσότερα παιδιά που μπορούν».
-Για την επίσκεψη Διαμαντίδη και Σπανούλη σε δημοτικό σχολείο: «Είναι ένα εξαιρετικό μήνυμα, το έχουμε ανάγκη. Έχουμε ανάγκη από συνθέσεις. Μας χωρίζουν, μας κάνουν να είμαστε αντίπαλοι. Έχουμε αδέρφια, φίλους, που είναι άλλη ομάδα. Πολλά γίνονται εκ του πονηρού. Έχω μια διαφωνία για την επίσκεψη: δεν θα έπρεπε να είναι σε δημοτικό στα Βριλήσσια, αλλά στα Λιόσια, στον Ασπρόπυργο, σε τέτοιες γειτονιές…».
-Για το πώς πρέπει να αξιοποιηθεί ο Διαμαντίδης: «Θεωρώ πως πρέπει να αναλάβει υπεύθυνος του κοινωνικού προφίλ του Παναθηναϊκού. Είναι ευαίσθητος με ανθρώπους που έχουν προβλήματα. Την περασμένη εβδομάδα έφερε ένα παιδί από την Κομοτηνή με πρόβλημα υγείας στην προπόνηση. Είναι ένας ρόλος που του ταιριάζει απόλυτα και μας δίνει δύναμη. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έχει πει πολύ πετυχημένα πως αν ο Παναθηναϊκός ήταν άνθρωπος, θα θέλαμε να ήταν σαν τον Διαμαντίδη. Ήταν ο άνθρωπος που συνέθετε, που θα πήγαινε λίγο στην άκρη εκεί που έμπαιναν οι εγωισμοί».
-Για το αν προσπάθησε να πείσει τον Διαμαντίδη να συνεχίσει: «Όχι, γιατί αν αγαπάς έναν άνθρωπο, θες να τον βλέπεις ευτυχισμένο. Πέρασε πολύ στρεσογόνες καταστάσεις και μεγάλη πίεση. Αγαπά πολύ την οικογένειά του και θέλει να είναι δίπλα τους. Ίσως ένιωθε και ενοχές που δεν ήταν τόσο χρόνο θα ήθελε κοντά τους».
-Για το λόγο που δεν έμεινε ο Γιάνκοβιτς: «Του κάναμε μια πρόταση, δεν συμφώνησε στο οικονομικό κομμάτι και μετά ανοίξαμε χώρο στον Χαραλαμπόπουλο».
-Για το αν το φετινό μπάτζετ είναι ανάλογο με το περσινό: «Δεν θέλω να μπω σε τέτοιες λεπτομέρειες, αλλά ισχύει. Θέλαμε να κάνουμε μια ελκυστική ομάδα. Μέρος του show είναι ο κόσμος και ο Παναθηναϊκός έχει τους πιο πιστούς φιλάθλους σε όλη την Ευρώπη. Οι άνθρωποι της ΤΣΣΚΑ έμειναν έκθαμβοι για αυτό που έγινε στο τουρνουά του Διαμαντίδη».
-Για την ΑΕΚ και τον Άρη: «Κάνει μια σοβαρή προσπάθεια η ΑΕΚ και είναι έξυπνο που επενδύει στους μικρούς. Ο Άρης το ίδιο. Η απόσταση παραμένει ίδια με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, θεωρώ πως το δίπολο στο τέλος της χρονιάς δεν θα σπάσει στο τέλος, αν και λόγω του προγράμματος είναι πιθανό να δούμε ήττες στη διάρκεια της σεζόν».
-Για το ποιον παίκτη από άλλες ελληνικές ομάδες θα ήθελε: «Κανέναν. Πρέπει να νιώσεις ότι ο παίκτης σου είναι ο καλύτερος».
-Για την Εθνική και την έλλειψη επιτυχιών: «Μπορούμε να πούμε πολλούς λόγους. Το πρωτάθλημα δεν είναι πια τόσο δυνατό, δεν υπάρχουν προπονητικά προγράμματα και ο μεγαλύτερος αντίπαλος είναι το ελληνικό σχολείο. Τα παιδιά ειδικά στην ηλικία 15-18 βιάζονται καθημερινά. Το πρωί κάνουν σχολείο και μετά ξανά φροντιστήριο ή ξένες γλώσσες. Τα παιδιά μας βιάζονται. Μεγάλος αντίπαλος είναι και ο Έλληνας γονέας από τη γενιά της ευδαιμονίας. Δεν έχει περάσει αυτό ακόμη, παρά τα μνημόνια. Ο Μωυσής είχε 40 χρόνια στην έρημο τους Ισραηλίτες για να αλλάξουν χαρακτήρα».
-Για τις ακαδημίες του Παναθηναϊκού: «Κάνουμε σπουδαία δουλειά σε αυτό. Δεν περιμένουμε βέβαια άμεσα αποτέλεσμα. Κανείς όμως δεν έγινε παίκτης χωρίς παιχνίδια. Δεν μπορεί να δεχτεί κανένας πως ο Παναθηναϊκός θα βγει τέταρτος για να παίξουν νέα παιδιά. Δυστυχώς δεν υπάρχουν μεσαίες ομάδες. Ο Διαμαντίδης έπαιζε στον Ηρακλή, ο Σπανούλης στο Μαρούσι, ο Τσαρτσαρής στο Περιστέρι… Η γενιά αυτή είχε τις μεγαλύτερες επιτυχίες, γιατί εκτός από ταλέντο δούλεψαν και πολύ».
-Για το ποδόσφαιρο: «Πώς να μην το αγαπάω; Είναι κομμάτι του αθλητισμού. Το μπάσκετ είναι πιο σκεπτόμενο γι’ αυτό το προτιμώ. Μου αρέσει να βλέπω ομάδες στο ποδόσφαιρο, όπως η Μπαρτσελόνα».
-Για το λόγο που διατηρείται ψηλά το μπάσκετ: «Αυτή τη στιγμή το ελληνικό μπάσκετ είναι ψηλά λόγω της τεχνογνωσίας του. Αυτό έγινε με αίμα και θυσίες. Κάθε χρόνο αυτό βελτιωνόταν. Αν δούμε, οι περισσότερες ομάδες έχουν Έλληνες προπονητές. Αν δείτε μια παιδική ομάδα τι προπονητικό υλικό μαθαίνει, θα καταλάβετε. Το πρόβλημα που υπάρχει είναι πως δεν έχουμε υλικό. Τα Ελληνόπουλα δεν έχουν χρόνο».
-Για το αν υπάρχει περίπτωση να αναλάβει την Εθνική: «Όχι… Είμαι στον Παναθηναϊκό. Όλοι θέλουμε να πάει καλά η Εθνική».
-Για την πολιτική κατάσταση: «Δόγματα στη ζωή μου δεν υπάρχουν. Για μένα είναι ο ουμανισμός, ο άνθρωπος έχει κεντρικό ρόλο στη ζωή μου. Όταν μια χώρα είναι σε κίνδυνο, επιβάλλεται να δοθεί η εξουσία σε άνθρωπο κοινής αποδοχής για να πάρει τις δύσκολες αποφάσεις. Δυστυχώς το σχολείο δεν βοηθά καθόλου. Υπάρχει μια κοινωνική σχιζοφρένεια, αλλά μέχρι ένα σημείο. Εμείς πρέπει να βελτιώσουμε ο καθένας τον εαυτό του λίγο, για να παραδώσουμε καλύτερη κοινωνία στα παιδιά μας. Δυστυχώς τα παιδιά μας γίνονται μετανάστες και δεν υπάρχει πιο ευλογημένο μέρος από τα παιδιά μας».