Μονόδρομος η παραίτηση!

Μετά τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ συμφώνησε με τον ΟΠΑΠ, τινάζοντας ουσιαστικά τη συμφωνία με την εταιρία Stoiximan στον αέρα.

Εκτός κι αν ο Οργανισμός δείξει τέτοια μεγαλοσύνη και να επιτρέψει να μπαίνει στον κύκλο του κέντρου μια εταιρία κάθετα αγωνιστική προς αυτόν. Άρα στην ουσία δεν έχουμε κεντρικό χορηγό. Κι αυτό οδηγεί τον Μιχάλη Μελή στην πόρτα της εξόδου…

Ο ΟΠΑΠ, χωρίς να υπολογίζουμε τη χορηγία στον ΠΑΟΚ, δίνει ένα ποσό που υπερβαίνει τα 3.000.000 ευρώ. Είναι τουλάχιστον αστείο να θεωρήσει κανείς ότι θα δεχθεί να χάσει το "μονοπώλιο" για ένα ποσό της τάξης των 65.000 ανά ομάδα, ή συνολικά κάτω από το 1/3 της δικής του χορηγίας.

Από τις τέσσερις ομάδες που έσπασαν (οι 2/3 εξ αρχής, ο ΠΑΟΚ τώρα στο… παρά ένα) την κεντρική συμφωνία, οι τρεις είναι ομάδες που στήριξαν προεκλογικά τον Μιχάλη Μελή. Αναφερόμαστε στην ΑΕΚ, τον Παναθηναϊκό και τον ΠΑΟΚ. Κι άντε ο Ολυμπιακός ήταν εξ ορισμού απέναντι. Οι άλλοι; Τον αναδείξανε ως πρόεδρο, αλλά τον άφησαν έκθετο, καθώς τώρα πρέπει να κάνει "μαγικά" για να κρατήσει τη χορηγία.

Προσωπικά δεν πιστεύω ότι θα τα καταφέρει, αλλά του το εύχομαι ολόψυχα. Όταν, όμως, αυτοί που όφειλαν έμπρακτα να σε στηρίξουν, να στηρίξουν δηλαδή την επιλογή τους, σε αδειάζουν με αυτόν τον τρόπο, τότε δεν έχεις θέση στον χώρο. Κι είμαι βέβαιος ότι ο Μελής δεν θα θελήσει να κάνει τον… πρόεδρο γλάστρα.

Η παραίτηση είναι μονόδρομος, καθώς είναι αμφίβολο αν υπάρχει κεντρικός χορηγός, αν υπάρχει πρωτάθλημα. Είναι δεδομένο, όμως, ανεξάρτητα (επιμένω) του αποτελέσματος, ότι δεν υπάρχει ένα γκρουπ ομάδων που να στηρίζει έμπρακτα τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο. Άρα, για ποιον είναι πρόεδρος;

Για να μην υπάρξει παρερμηνεία: Εδώ ο Μελής δεν έχει ευθύνη. Το ζήτημα είναι αν έχει ευθιξία, αν θα συνεχίσει τον μοναχικό του δρόμο, αν θα παλεύει χωρίς στηρίγματα με τα κύματα, ή αν θα πάρει το καπελάκι του να φύγει.

Όπως και να 'χει τα επόμενα 24ωρα είναι κρίσιμα για το ελληνικό μπάσκετ (συνολικά). Το χορηγικό πλάνο (αν υπήρχε) για την ώρα έχει πέσει στο κενό, όχι με αποκλειστική ευθύνη του νέου προέδρου, που πάντως όφειλε να έχει κλείσει νωρίτερα τις… τρύπες.