Σύμφωνοι, “όποιο δάχτυλο κι αν κόψεις πονάει” , όπως είχε πει και ο ίδιος ο Αργύρης Πεδουλάκης, μόλις ανακοίνωσε την απόφασή του να αφήσει έξω από την τετράδα των ξένων που έχει δικαίωμα να χρησιμοποιήσει στο ελληνικό πρωτάθλημα τον Νίκολς και τον Φελντέιν. Όμως ξέρει καλά πως δεν είναι έτσι. Αν μη τί άλλο, όλα τα δάχτυλα δεν είναι ίσια.

Έχω λοιπόν την αίσθηση ότι αν πρόσφερες στον τεχνικό του “τριφυλλιού” την ευχέρεια να προφυλάξει μόνο έναν από όλους (τους ξένους) από “πάσα νόσο και πάσα μαλακία”, αυτός θα ήταν ο Μάϊκ Τζέιμς. Γιατί ο Τζέιμς, εκτός από όλα τα άλλα προσόντα του (αθλητικότητα, πίεση στην άμυνα, ικανότητα στο transition, εκτελεστική δεινότητα), έχει την δυνατότητα να καλύψει με επάρκεια και σε όλα τα επίπεδα την μοναδική θέση που τον προβλημάτιζε, ούτως ή άλλως: αυτή του πλέι μέικερ. Κακά τα ψέμματα, ο άλλοτε παίκτης της Λαμποράλ, δεν υποκαθίσταται όπως θα συνέβαινε κάποιον από τους τρεις ψηλούς (Γκιστ, Σίνγκλετον, Νίκολς) ή τους άλλους δυο περιφερειακούς (Ρίβερς, Φελντέιν). Πόσω μάλλον αυτή την περίοδο , που η ομάδα του προσπαθεί να βρει τη χημεία της, να συνηθίσει τις δυο συνθέσεις (σε Ελλάδα και Ευρώπη) και να διεκδικήσει νίκες που θα την βοηθήσουν να κερδίσει χρόνο, μέχρι να μονταρτιστεί. Και ακόμη περισσότερο, μια εβδομάδα πριν το μεγάλο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ.

Ο σοβαρός αυτός τραυματισμός ήταν ένα διπλό σοκ. Όχι μόνο για το μέγεθος του, αλλά και για τον τρόπο που συνέβη. Η αμηχανία αποτυπώθηκε πάνω στο παρκέ του "παγωμένου" και άδειου ΟΑΚΑ, στο ματς με τον Προμηθέα. Δεν ήταν μια άτυχη στιγμή, για να τα ρίξεις όλα στο κακό ριζικό, αλλά μια ανοησία τεράστιου μεγέθους από πλευράς του ίδιου του παίκτη, ο οποίος αντέδρασε απερίσκεπτα. Από τη μία, μπορεί να τον πεις και τυχερό που ρίχνοντας μια γροθιά στην τζαμαρία, δεν έπαθε καμιά μεγαλύτερη ζημιά. Το παράδειγμα του αείμνηστου Μπόμπαν, μας έχει κάνει όλους πιο εγκρατείς στις ετυμηγορίες μας. Από την άλλη όμως , δεν μπορείς να το αφήσεις να περάσει στο “ντούκου”.

Το σίγουρο είναι ότι κάθε τι, προσπαθείς να το χρησιμοποιήσεις με τέτοιο τρόπο ώστε , από μια δυσάρεστη κατάσταση, τουλάχιστον να προκύψει κάποιο όφελος. Το πώς ξεπερνάς τις κρίσεις είναι το κεφάλαιο που ίσως έχει την μεγαλύτερη επίδραση στην εξέλιξη του σεναρίου της χρονιάς.

Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και κυρίως κάθε συγκυρία είναι αλλιώτικη και απαιτεί ειδικό χειρισμό. Ο Πεδουλάκης, προφανώς σε συνεννόηση με την διοίκηση και αφού “διάβασε” την αντίδραση του Τζέιμς που ήταν θύμα και θύτης μαζί και περίμενε βαριά καμπάνα, εκτίμησε ότι αυτή τη στιγμή , οι ισορροπίες στην ομάδα είναι τέτοιες που χρειάζεται να κάνει τους παίκτες να νιώσουν ασφάλεια, παρά να τους ταρακουνήσει με μηνύματα αδίστακτης αυστηρότητας. Να τους συσπειρώσει και όχι να τους αγχώσει. Αρκετά δύσκολη είναι η κατάσταση από μόνη της.Κάποιο πρόστιμο και μέχρι εκεί.

Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και με την περίπτωση του Τζέιμς Γκιστ, πριν από ενάμιση χρόνο, τότε που βρέθηκε θετικός σε χρήση απαγορευμένης ουσίας. Αντίθετα, στα τελευταία πλέι οφ, έκρινε ότι τα νυχτοπερπατήματα της Θεσσαλονίκης και αργότερα οι παρεκκλίσεις του Ραντούλιτσα, σήκωναν πιο σκληρή αντιμετώπιση.

Τώρα, στο δια ταύτα. Μια πρώτη χρήσιμη συνέπεια, είναι ότι ο κόουτς υποχρεώνεται πλέον να αναζητήσει ξένο πλέι μέικερ. Κατά προτίμηση κοινοτικό, ώστε να έχει δικαίωμα να παίξει και στην Α1, χωρίς να (ξανα)μείνει έξω ο Φελντέιν , ο οποίος εκ των πραγμάτων επιστρέφει στο ελληνικό ρόστερ. Είναι αδύνατον να πέσει όλο το βάρος για την κάλυψη του Νικ Καλάθη, στον Μποχωρίδη, ο οποίος -ούτως ή άλλως- είναι υποχρεωμένος να βγει μπροστά, μέχρι να....Έναν παίκτη , είτε για λίγους μήνες, είτε να μπορεί-αν το υπαγορεύσουν οι εξελίξεις- να τον κρατήσει ακόμη κι όταν ο Τζέιμς αποθεραπευτεί. Το δύσκολο είναι να βρεθεί αυτή τη στιγμή.

Πηγή: gazzetta.gr

Τζέιμς Πεδουλάκης Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS