Ο Τσάβι Πασκουάλ παρουσιάστηκε επίσημα από τη ΚΑΕ Παναθηναϊκός και μίλησε για όλα τα ανοιχτά ζητήματα που αφορούν την ομάδα, αλλά και για το προπονητικό παρελθόν του.

Ωστόσο,  ξεχώρισε η ατάκα που είπε για την έδρα της του ομάδας καθώς δήλωσε πως κάθε φορά που ερχόταν να παίξει με τη Μπαρτσελόνα στο ΟΑΚΑ ζήλευε την ατμόσφαιρα και την αγάπη του κόσμου για τους παίκτες!

Η δήλωση αυτή προκαλεί μεγάλη εντύπωση αν κρίνουμε από το γεγονός ότι ο Καταλανός πέρασε πάνω από 8 χρόνια δίπλα στο εξίσου ένθερμο κοινό του «PalauBlaugrana» και φανερώνει την τεράστια δυναμική της έδρας του Τριφυλλιού!

Αναλυτικά, τα λεγόμενα του Πασκουάλ κατά την παρουσίασή του:

Για την έλευσή του στο ΟΑΚΑ: «Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας. Είμαι πραγματικά ευτυχής που είμαι μέλος της οικογένειας του Παναθηναϊκού και αποτελώ μέλος ενός τόσο ιστορικού συλλόγου που έχει κατακτήσει ευρωπαϊκά τρόπαια. Ευχαριστώ όσους έκαναν πραγματικότητα την παρουσία μιυ εδώ. Να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου. Ολοι μαζί ως ομάδα να καταφέρουμε να φέρουμε και πάλι επιτυχίες στην ομάδα».

Για την πρόκληση να είναι σε μια ομάδα που καλείται να νικά: «Εχω αποδεχτεί αυτή την πρόκληση για να κερδίσω. Αν δεν ένιωθα ικανός δεν θα ερχόμουν εδώ. Ξέρω ότι η επιτυχία απαιτεί χρόνο και θα το χρειαστούμε, αλλά πιστεύω ότι αν είμαστε όλοι προς την ίδια κατεύθυνση, θα το πετύχουμε. Είμαι ένας προπονητής που θέλει να παίζει τέλεια και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Θα επιχειρήσουμε να μη χάσουμε το DNA της ομάδας που τα θέλει όλα. Μιλάμε για ένα DNA που υπάρχει γενικότερα στην Ελλάδα. Είναι αδύνατο να βρίσκεσαι κάπου αν δεν γνωρίζεις την ομάδα, την πόλη, τη χώρα και τις ιδιαιτερότητες αυτών. Με τη βοήθεια όλων θα καταλάβω τι ισχύει εδώ, πέρα από την άποψη που έχω διαμορφώσει από έξω».

Για το τι περιμένει να γίνει στο τέλος της σεζόν: «Υπάρχει κόσμος περισσότερο ή λιγότερο θρησκευόμενος. Εγώ πιστεύω στο πεπρωμένο. Ειλικρινά υπάρχουν άτομα που ξέρουν πάντα ότι κάποια στιγμή μπορεί να ήμουν εδώ. Όταν εκδηλώθηκε το ενδιαφέρον ένιωσα ότι είναι ευκαιρία και τιμή για μένα. Όταν συμβαίνει αυτό έχεις τον ενθουσιασμό να έρθεις και να αναλάβεις αυτό το πρότζεκτ. Η νίκη εξαρτάται από πολύ λίγα πράγματα. Πρώτα από όλα να νιώθουμε περήφανοι για τη δουλειά μας και μετά ελπίζουμε να έρθουν και τα αποτελέσματα».

Για ενδεχόμενες αλλαγές στο ρόστερ:  «Όταν έχω να πω κάτι δεν το κάνω δημοσίως. Τα λέω ιδιωτικά. Οι προπονητές προσαρμοζόμαστε πάντα στο ρόστερ. Ποτέ δεν έχουμε την ιδανική ομάδα. Είμαστε μια ειδική περίπτωση ανθρώπων που δεν είμαστε ευχαριστημένοι ποτέ. Δουλειά μας είναι να βγάλουμε το καλύτερο από τους παίκτες που έχουμε, κοιτάζοντας μπροστά και πάντα με καθαρό βλέμμα στα μάτια».

Για τα 100 συστήματα που έχει και πόσο δύσκολο είναι να προετοιμάσει την ομάδα ενόψει Μπάμπεργκ σε τόσο μικρό διάστημα: «Σχετικά με τα 100 συστήματα ας μιλήσουμε άλλη μέρα. Οι προπονητές έχουμε κάποιες ετικέτες που τις κουβαλάμε πάντα. Κινούμαστε ανάμεσα σε 68-80 κατοχές ανά ματς, άρα είναι αδύνατον να έχεις 100 διαφορετικά συστήματα σε κάθε παιχνίδι. Άλλο πράγμα ότι στη διάρκεια της σεζόν χρησιμοποιείς διαφορετικά συστήματα. Κανείς δεν είπε ότι κάτι είναι εύκολο. Όλα έχουν βαθμό περιπλοκότητας. Όμως έχω δει τα παιδιά και διψάνε να κάνουν τα πράγματα σωστά. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι λίγη ηρεμία και θα πάμε στο σωστό δρόμο».

Για το αν ο τρόπος παιχνιδιού των ελληνικών ομάδων μοιάζει στον ισπανικό: «Ο βαθμός της απαιτητικότητας που έχει ο κόσμος από τους παίκτες είναι ο ίδιος με αυτόν που έχω εγώ από αυτούς. Μου αρέσει η πίεση για να κερδίζω, γιατί πάντα υπάρχει αυτή η πίεση. Το να παίξεις μια καλή άμυνα είναι μέρος του DNA των ελληνικών ομάδων και το παρελθόν δείχνει ότι οι ομάδες μου ήταν οι καλύτερες σε αυτό το κομμάτι. Πάντα ήμασταν μια ομάδα που δημιουργούσε με το πικ εν ρολ. Ηδη είπα κάποια πράγματα στα οποία μοιάζουμε με το ελληνικό μπάσκετ».

Για το τι πρέπει να αλλάξει όσον αφορά τον εαυτό του τώρα που ήρθε στην Ελλάδα: «Πρέπει να μάθω να μαγειρεύω. Δεν πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξω κάτι. Είμαι τίμιος, ευθύς, εργατικός, απαιτητικός και δεν χρειάζεται να αλλάξω πολλά όσον αφορά την προσωπικότητά μου. Εχω σεβασμό για όλο τον κόσμο του ελληνικού μπάσκετ. Πάντα μου έχουν διδάξει ότι όταν έχεις παιδεία και σέβεσαι, όλα έρχονται. Λογικό είναι ότι θα ήθελα να προσαρμοστώ στα μέτρα του ελληνικού λαού όσο το δυνατόν νωρίτερα. Πιστεύω ότι πάντα προσπαθούσα να προσαρμοστώ στους παίκτες και να βγάλω το καλύτερο από αυτούς. Πάντα νιώθω πολύ σίγουρος για τον εαυτό μου».

Για τα… 10 εκατ. προπονητών στην Ελλάδα: «Και τα 10 εκατ. ξέρουν λίγο πολύ από μπάσκετ. Σε άλλες χώρες υπάρχουν 20 εκατ. που δεν ξέρουν από μπάσκετ».

Για το αν ένιωθε έτοιμος να επιστρέψει σε πάγκο μετά την αποχώρηση από την Μπαρτσελόνα: «Είχα εξηγήσει ποια ήταν η κατάστασή μου. Δεν ήθελα να δεχτώ πρότζεκτ που δεν θα ήταν σε κατεύθυνση νίκης και πάντα μιλάμε για σημαντικά κλαμπ της Ευρώπης. Ο Παναθηναϊκός πληροί τις προϋποθέσεις και γι’ αυτό είμαι εδώ. Υπήρχαν πράγματα που κλήθηκα να τελειώσω, αλλά δεν ήταν του επιπέδου που ήθελα. Όταν τελείωσα στην Μπαρτσελόνα, όλες οι μεγάλες ομάδες είδαν προπονητή. Ο προπονητής χρειάζεται όραμα και τώρα μπορεί να δουλέψει».

Για το πώς έζησε τον κόσμο στο ΟΑΚΑ ως αντίπαλος και τι περιμένει τώρα που είναι στην πράσινη πλευρά: «Πολλές φορές ένιωσα ζήλια. Εχω δει πως ο κόσμος αγαπά τους παίκτες και τους στηρίζει και τους τονώνει. Πάντα ένιωθα ιδιαίτερο θαυμασμό. Τώρα που θα μπορέσω να το ζήσω στον Παναθηναϊκό, νιώθω ευτυχής»

Για τις σειρές Παναθηναϊκός-Μπαρτσελόνα το 2011 και το 2013: «Ασχέτως το που πας, σου διηγούνται τις περιπτώσεις όπου έχασες. Ετσι είναι ο κόσμος. Ξεχνούν το καλό και θυμούνται το κακό. Θα σας πω κάτι που δεν έχω πει. Όταν είσαι προπονητής, οι νίκες είναι εφήμερες, αλλά δεν ξεχνάς τις ήττες. Το περίεργο όταν σταματήσεις, ο κόσμος θυμάται αυτά που κέρδισες και εσύ ακόμα περισσότερο. Τώρα θυμάμαι τις νίκες και όχι τις ήττες».

Για τις συνεχείς υποχρεώσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη και αν τον προβληματίζει: «Όχι και ιδιαίτερα λόγω του νέου φορμάτ που πρέπει να δώσουμε δύο αγώνες σε 48 ώρες. Αυτό θυμίζει ένα πολύ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Θα χρειαστώ χρόνο να προετοιμάσω την ομάδα γι’ αυτά τα παιχνίδια, αλλά όταν έχεις δύο μέρες προπόνηση μπροστά σου, πρέπει να δεις τι μπορείς να κάνεις και να εκμεταλλευτείς τα θετικά που υπάρχουν».

Για την πίεση που υπάρχει: «Αν δεν την ήθελα τότε θα ήμουν προπονητής σε ομάδα που δεν θέλει να υποβιβαστεί. Είναι επάγγελμα που θες να κερδίζεις. Νιώθω καλά με την πίεση για νίκη».

Για το ότι στην Ελλάδα οι ομάδες… φοβούνται να τρέξουν: «Δεν το ξέρω. Όταν παρατηρώ τον κόσμο στο δρόμο, δεν οδηγούν αργά. Δεν περπατούν αργά. Όταν πάει ο κόσμος στο ρεστοράν, όλοι θέλουν να σερβιριστούν γρήγορα. Δεν αισθάνομαι ότι ο κόσμος δεν θα αισθανθεί ευτυχής με μια ομάδα που θα παίζει γρήγορα. Θα είναι ευτυχείς αν παίζουμε γρήγορα. Μην ξεχνάμε ότι παίζουμε για να νικάμε, αλλά και για τον κόσμο και να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να παίζουμε καλά. Πρέπει να προσαρμοστείς στα χαρακτηριστικά των παικτών που έχεις. Αν έχεις τον Μπολτ, δεν μπορείς να τρέξεις μαραθώνιο. Εξαρτάται πάντα από τους παίκτες που έχεις».

Για το ποιους παίκτες ξεχωρίζει από την θητεία του στην Μπαρτσελόνα και αν τους αγαπούσε όλους: «Ολους όχι. Δεν θα πω μόνο τρία ονόματα. Είχα την τύχη να προπονήσω σπουδαίους παίκτες, αλλά θυμάμαι διαφορετικές πτυχές αυτών. Ο Παναθηναϊκός όπως και η Μπαρτσελόνα είχε μεγάλα αστέρια, αλά υπήρχαν και κάποιοι που δέχονταν τον ρόλο δευτερεύοντα. Ηταν τόσο σημαντικοί όσο και τα αστέρια για να νικήσεις. Εσύ πρέπει να φτιάξεις μια ομάδα που θα λειτουργεί όπως πρέπει. Σε ένα κονσέρτο και τη μελωδία την ακούς από το βιολί. Αλλά αν δεν ακούσεις την κατάλληλη στιγμή το τύμπανο που χρειάστηκε να παίξει για 30’’, δεν θα είναι τέλεια. Γι’ αυτό δεν μπορώ να μιλήσω για μόνο τρεις παίκτες».

Για το πόσους αγώνες του Παναθηναϊκού έχει δει τις τελευταίες μέρες: «Τέσσερις αγώνες. Τους αγώνες στην Euroleague, το ντέρμπι και το χθεσινό ματς και δύο της αντιπάλου μας. Εχω τρελαθεί να βλέπω μπάσκετ. Απόψε χρειάζεται να κοιμηθώ».

Για την διαφορά του ελληνικού ντέρμπι με το clasico: «Κι εγώ απολύθηκα όταν έχασα στον τελικό από τη Ρεάλ. Η βασική διαφορά είναι ότι δεν είναι τόσο κρίσιμα στην Ισπανία, λόγω της δυσκολίας του πρωταθλήματος».

Για την Μπαρτσελόνα του 2010 και αν ήταν στις καλύτερες όλων των εποχών: «Είναι ίσως ανάμεσα στις 2-3 καλύτερες ομάδες της ιστορίας. Όμως όλα είναι παρελθόν. Είχα την τύχη να προπονήσαω μία από αυτές, την Μπάρτσα του 2010. Τώρα είμαι επικεντρωμένος στην Μπάμπεργκ. Φυσικά θα αποτελούσε χαρά να προπονήσω τον Παναθηναϊκό του 2009».