Σιγά το πράμα, λέω εγώ: εδώ κόντεψε να γράψει ιστορία ο Λευτέρης Μποχωρίδης και συνάμα να κάνει τον συμπαίκτη και ομόλογό του να φάει τα πτυχία του!

Τον Νικ Καλάθη εννοώ, που κυνηγάει ο δόλιος το triple double figure εδώ και τόσο καιρό και λίγο έλειψε να του πάρει την μπουκιά από το στόμα ο αντ’ αυτού!

Εντέλει το κατόρθωμα έμεινε ημιτελές, διότι ο Σαλονικιός ΠΟΪΝΤ ΓΚΑΡΝΤ, στα 24 λεπτά και 31 δευτερόλεπτα που αγωνίστηκε, σημείωσε εννέα πόντους (που θα ήταν 12 εάν δεν έχανε τρεις βολές), κατέβασε εννέα ριμπάουντ και μοίρασε έξι ασίστ, οπότε μέριασε για να το πετύχει πρώτος ο Νικ και ύστερα μπορεί να πάρει κι αυτός σειρά...

Επίτηδες χρησιμοποίησα προηγουμένως κεφαλαία γράμματα για να προσδιορίσω την ακριβή θέση του Μποχωρίδη: ΠΟΪΝΤ ΓΚΑΡΝΤ, διότι όπως ο ίδιος είχε πει σε μια συνέντευξη που έδωσε πριν από έναν μήνα στον Θανάση Ασπρούλια και δημοσιεύθηκε στο www.sdna.gr «ο στόχος μου είναι να γίνω πιο πολύ άσος»!

Εάν αυτό το ήθελε πολύ στην προηγούμενη ζωή του, τώρα το θέλει ακόμη περισσότερο, τουλάχιστον για τέσσερις λόγους...

Ο πρώτος είναι ότι μετά την αποστρατεία του Δημήτρη Διαμαντίδη χήρεψε η θέση του σκεπτόμενου δημιουργού και ο Λευτέρης, που πλασαρίστηκε κιόλας κάποια στιγμή ως υβρίδιον του Μήτσου, θα έβρισκε εκ των πραγμάτων περισσότερο χώρο και χρόνο στο γήπεδο...

Ο δεύτερος έχει να κάνει με το γεγονός ότι τρεις ημέρες μετά τη συνέντευξη τραυματίστηκε και τέθηκε νοκ άουτ ο Μάικ Τζέιμς, ο οποίος αποκτήθηκε ως πρωτοκλασάτο «back up» του Καλάθη...

Ο τρίτος κολλάει με το σαφάρι στο οποίο άρχισε να επιδίδεται αμέσως ο Παναθηναϊκός ώστε να αντικαταστήσει τον Αμερικανό...

Ο τέταρτος αφορά την (αλλαγή προπονητή και) την έλευση του Πασκουάλ, ο οποίος ως Ισπανός ορέγεται πολύ τους καθαρούς άσους, τους νεροκουβαλητές και τους παίκτες που περισσότερο από το σκοράρισμα νοιάζονται για το κατέβασμα της μπάλας, για την οργάνωση του παιχνιδιού, για το διάβασμα των καταστάσεων και για τη διανομή των ασίστ!

Παίκτες, οι οποίοι -για να μείνω στο πνεύμα του Μποχωρίδη- είναι πιο πολύ άσοι, παρά ασόδυα ή δυαροάσοι, που η σύγχρονη μπασκετική ορολογία τους βάζει την ταμπέλα «combo guard».

Συν τοις άλλοις, άμα τη αφίξει του Τσάβι, όλοι οι παίκτες του Παναθηναϊκού επιθυμούν διακαώς και προσπαθούν με κάθε τρόπο να παρουσιάσουν τον καλύτερο εαυτό τους και να δείξουν στον καινούργιο προπονητή ότι μπορεί να ποντάρει πάνω τους...

Α, για να μην το ξεχάσω: εδώ και τέσσερα χρόνια το πράσινο περιβάλλον έχει προσηλυτιστεί στη όντως μεγάλη ιδέα της αξιοποίησης των νέων παικτών και αυτή είναι μια υπόθεση που χαντάκωσε τουλάχιστον τρεις προπονητές!

Μέχρι στιγμής, πάντως, η σεζόν δεν πάει άσχημα για τον 22χρονο πόιντ γκαρντ, ο οποίος (κατά την κινηματογραφική έκφραση του Κώστα Βουτσά) τρούπωσε και με τον Αργύρη Πεδουλάκη και με τον Γιώργο Βόβορα και με τον Τσάβι Πασκουάλ...

Σε τέσσερις αγώνες της Stoiximan.gr Basket League έχει μέσο όρο συμμετοχής 16 λεπτά (με minimum τα 21 δευτερόλεπτα στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό) και παράγει 4,7 πόντους, 4,3 ριμπάουντ, 2,7 ασίστ και ένα κλέψιμο, ενώ σε δυο ματς της σαφώς δυσκολότερης και πιο απαιτητικής Ευρωλίγκας (με τη Ζαλγκίρις Κάουνας και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας) η συνολική σούμα του είναι ελάχιστη: 10 λεπτά, δύο πόντοι, ½ σουτ, κανένα ριμπάουντ, καμιά ασίστ, κανένα κλέψιμο!

Ελάχιστη μέχρι στιγμής, αλλά κανείς δεν ξέρει πώς μπορεί να εξελιχθεί στο μέλλον...

Πέρα από τις αλλαγές προπονητών, που πάντοτε επηρεάζουν τους νεαρότερους και δη τους αναπληρωματικούς παίκτες, σε αυτά τα δυο (και κάτι) χρόνια που βρίσκεται στον Παναθηναϊκό, ο Μποχωρίδης είχε να αντιμετωπίσει και άλλα ζητήματα: έναν σοβαρό τραυματισμό που τον κράτησε πέρυσι τέσσερις μήνες εκτός δράσης, την ταυτόχρονη επιστροφή του Νίκου Παππά (ο οποίος ωστόσο είναι πιο πολύ σούτινγκ παρά πόιντ γκαρντ) και τις γενικότερες επιφυλάξεις του ελληνικού μπασκετικού οικοσυστήματος προς τους πιτσιρικάδες...

Ασφαλώς αυτή η κουβέντα είναι μεγάλη και... επικίνδυνη, διότι βάζει πάνω στο τραπέζι ένα σοβαρό ερώτημα: αξίζει κάποιοι παίκτες που διαπρέπουν και έχουν ρόλο πρωταγωνιστών στις ομάδες από τις οποίες προέρχονται και στις μικρές Εθνικές να θυσιάζουν τις προοπτικές για ένα παχυλό συμβόλαιο και τη... λεζάντα του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού;

Αυτή είναι μια ερώτηση στην οποία θα μπορούσαν να απαντήσουν -για να θυμηθώ μερικές περιπτώσεις του πρόσφατου παρελθόντος- ο Δημήτρης Βεργίνης, ο Βασίλης Τολιόπουλος, ο Μιχάλης Καμπερίδης και βεβαίως ο Λευτέρης Μποχωρίδης...

Υπάρχει βεβαίως και ο αντίλογος: τα παιδιά αυτής της συνομοταξίας ναι μεν βλέπουν τον χρόνο συμμετοχής και τον ρόλο τους να μειώνονται δραματικά, αλλά δουλεύουν και ζουν δίπλα σε μεγάλους παίκτες και σπουδαίους προπονητές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις εμπειρίες, τις παραστάσεις και τις προσλαμβάνουσες που αποκτούν...

Ε, από καιρού εις καιρόν (όπως συνέβη προχθές με τον Μποχωρίδη), μπορεί κιόλας να τους δοθεί η ευκαιρία να δείξουν το ποιόν τους, να δουν το όνομά τους στους τίτλους των εφημερίδων και να κάνουν τους μεγαλοσχήμονες συμπαίκτες τους να τρώνε τα νύχια τους από την αγωνία!

εφημερίδα "Goal"

Πασκουάλ Ελλάδα Παναθηναϊκός Μπάσκετ SPORTS