«Πρέπει να είσαι η αλλαγή που θέλεις να έρθει»!

Αυτό ακριβώς (αποδεικνύει ότι) είναι πλέον ο ανιψιός του Μπάιρον Ντίνκινς και μάλιστα κατά συρροήν: η αλλαγή που ο Παναθηναϊκός θέλει να ‘ρθει στην αντιπαράθεσή του με τον Ολυμπιακό, τον οποίον, παρεμπιπτόντως, χθες νίκησε με μια διαφορά που παραπέμπει αφενός στην εποχή Ομπράντοβιτς και αφετέρου στα ντουζένια του παίκτη, τη μαύρη εκδοχή του οποίου (τολμώ με αυθάδεια να γράψω πως) αποτελεί ο Ρίβερς...

Ο μαύρος Διαμαντίδης!

Ναι, το ξέρω πως ακούγεται υπερβολικό, απλώς κάποιες συμπτώσεις επιτρέπουν αυτήν την ακροβασία: ο λεγάμενος έχει το ίδιο μπόι με τον πρώην αρχηγό του Παναθηναϊκού, είναι αριστερόχειρας, κινείται στην περιφέρεια, έχει φορέσει (όχι το Νο 13, αλλά) νούμερα φανέλας που περιλαμβάνουν το «3» (αυτό και το 23), διαβάζει με εξαιρετικό τρόπο το παιχνίδι, παίρνει άφοβα τα μεγάλα σουτ, λειτουργεί σαν Λερναία Υδρα όταν αποφασίζει να ποστάρει και ?δεδομένου ότι έρχεται από τον πάγκο- αποδεικνύεται η επιτομή του «game changer».

Πλάκα πλάκα, ο Ρίβερς ήδη ξεπερνάει τον Διαμαντίδη και πολλούς μεγάλους σταρ της σύγχρονης εποχής του Παναθηναϊκού σε έναν τομέα, που δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητος: έχει σκοράρει 76 πόντους σε τρία απανωτά ντέρμπι «αιωνίων» και ελλείψει του (σπεσιαλίστα σε αυτές τις αποστολές) Χάκετ εξελίσσεται σε δήμιο του Ολυμπιακού, τον οποίον αναγκάζει να ψάξει per mare, per terram το αντίδοτο, που μέχρι στιγμής αγνοείται.

Χθες στο ΟΑΚΑ κύλησε ο τέντζερης του Ρίβερς και βρήκε το καπάκι του Σίνγκλετον! Ο Αμερικανός γκαρντ λειτουργώντας ως αιχμή του δόρατος στο χαμηλό σχήμα (ερήμην του για άλλο ένα βράδυ ωσεί παρόντος Καλάθη) με τον Τζέιμς και τον Παππά άναψε το φυτίλι που χρειάζονταν οι «πράσινοι» και πρωτοστάτησε με το κρύο αίμα στις εκτελέσεις του στο επιμέρους σκορ 20-4 με το οποίο το πρώιμο 9-18 μετατράπηκε σε 29-22.

Ηταν αυτός που με τον φανερό σεληνιασμό του σήκωσε ολόκληρη την ομάδα και την εξέδρα μέχρι να πάρει μπρος ο έτερος Καππαδόκης: ο Σίνγκλετον, ο οποίος ούτως ή άλλως μαρκάρεται δύσκολα, διότι έχει μπόι πενταριού, συστήνεται ως τεσσάρι και λειτουργεί ως τριάρι (στα pick 'n' pop) πήρε τη σκυτάλη από τον συμπατριώτη του, παγίωσε τη διαφορά και όταν ο Ρίβερς που όπλισε ξανά τον γεμιστήρα του ανέβασε τη διαφορά στους 16 πόντους, ίσως οι οικοδεσπότες να μπήκαν κιόλας σε... πονηρές σκέψεις σε ό,τι αφορά το -25 του Νέου Φαλήρου.

Για τον Ολυμπιακό πάλι -μιας και το 'ριξα στις παροιμίες- ισχύει το «όλα τα ‘χε η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε»! Οι πρωταθλητές μπήκαν στην αρένα χωρίς τον Λοτζέσκι και τον Γιανγκ, κατέβηκαν με κολοβό ρόστερ έντεκα παικτών, έχασαν από την πρώτη κιόλας περίοδο λόγω τραυματισμού τον (άκαπνο σε 9’39’’ συμμετοχής) Σπανούλη, είδαν τον Παπανικολάου και τον Μάντζαρη να χρεώνονται με φάουλ και τον Μπιρτς να έχει μείνει στις δάφνες της Μπάμπεργκ!

Ο Παναθηναϊκός ανέκαμψε χάρη στο κρεσέντο του Ρίβερς και ?ενώ συνήθως συμβαίνει το αντίθετο- η επίθεση του έδωσε φτερά στην άμυνα. Στον αντίποδα ο Ολυμπιακός λειτούργησε με τη λογική του... δακτυλίου, καθώς κυκλοφορούσε στα μονά δεκάλεπτα και έμενε παρκαρισμένος στα ζυγά!

Οι «κόκκινοι» εγκλωβίσθηκαν στον ρυθμό που βόλευε τον Παναθηναϊκό, παρουσίασαν έλλειμμα αυτοσυγκέντρωσης, υστέρησαν στο μακρινό σουτ, δεν διέθεταν ταυτοχρόνως δυο σημεία αναφοράς στο παιχνίδι τους, ενώ ο Γκριν και ο Γουότερς που κλήθηκαν να χωρέσουν στα παπούτσια του Σπανούλη και του Μάντζαρη στη δεύτερη περίοδο αποδείχθηκαν δίδυμο της συμφοράς. Εάν μάλιστα έλειπε ο την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος Μιλουτίνοφ στα τελευταία λεπτά, ο Παναθηναϊκός μπορεί να φλέρταρε περισσότερο με τη μεγάλη ανατροπή.

Οι «πράσινοι» έπαιξαν τα ρέστα τους όχι με στόχο το +26, που εξ ορισμού έμοιαζε με κυνήγι χιμαιρών, αλλά για τα προφανή και τα παράπλευρα οφέλη, τα οποία εν τέλει αποκόμισαν από τη νίκη: ισοβάθμησαν με τον Ολυμπιακό (έναντι του οποίου υστερούν βεβαίως στη διαφορά πόντων), ξόρκισαν τα φαντάσματα των τριών απανωτών ηττών στο σπίτι τους, τόνωσαν την ψυχολογία τους και βγήκαν ενισχυμένοι τόσο από αγωνιστικής όσο και από ψυχολογικής και συναισθηματικής πλευράς.

Μετά και τον χθεσινό πέμπτο εφετινό αγώνα, οι «αιώνιοι» αναστέλλουν τις κοινές εμφανίσεις τους μέχρι νεωτέρας, είτε στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας είτε στους τελικούς του πρωταθλήματος. Οταν θα ξαναβρεθούν ενώπιος ενωπίω και μάλιστα με πολύ σπουδαιότερο διακύβευμα, τότε για να μείνω πιστός στο επετειακό πνεύμα του προλόγου μου- θα φανεί ποιος στ’ αλήθεια θα βαδίσει στο νόημα της ρήσης του Γκάντι και θα γίνει η αλλαγή που και οι δυο θέλουν να ‘ρθει...

Πηγή: εφημερίδα Goal