Ως μια εσωτερική μάχη με τον εαυτό του χαρακτήρισε ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς τα παιχνίδια, στα οποία τίθενται αντίπαλος του Παναθηναϊκού ή της Παρτιζάν, ωστόσο τόνισε αυτό που μετράει πάνω από όλα είναι ο σεβασμός στον αντίπαλο και η επιθυμία για τη νίκη,
Αναλυτικά, η συνέντευξη του στην "Blic":
"Η Παρτιζάν είναι τα πάντα για εμένα, μου άλλαξε τη ζωή. Έπαιξα επτά χρόνια και μετά ήμουν προπονητής. Εξαιτίας της Παρτιζάν έγινα αυτό που είμαι. Τα λέει όλα η σκηνή όταν ήρθα με την Φενέρμπαχτσε να παίξω κόντρα στην Παρτιζάν. Όλο το γήπεδο τραγουδούσε τον ύμνο και το ίδιο έκανα και εγώ από τον πάγκο. Μου βγήκε και τραγούδησα. Δεν προσέβαλα κανέναν. Ο σωστός κόσμος το καταλαβαίνει αυτό. Αυτό είναι και ένα δείγμα του πόσο μεγάλη ομάδα είναι η Φενέρμπαχτσε".
"Για εμένα, όποτε παίζω απέναντι στην Παρτιζάν ή τον Παναθηναϊκό ως προπονητής της Φενέρμπαχτσε, είναι μια εσωτερική μάχη. Στο τέλος, βέβαια, είσαι με τους παίκτες σου, τους ανθρώπους σου και θέλεις να νικήσεις. Πάντα λέω στους οπαδούς μας να σεβαστούν τους αντιπάλους. Το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή είναι ο σεβασμός. Αν δεν σέβεσαι τον αντίπαλο, δεν σέβεσαι τον εαυτό σου».
Σχετικά με τις προτάσεις από Εθνικές ομάδες που είχε, κατά καιρούς, στα χέρια του δήλωσε: "Έχω λάβει προτάσεις να αναλάβω αρκετές Εθνικές ομάδας, και από την Ευρώπη και από άλλες ηπείρους. Τις έχω αρνηθεί όλες όμως. Δεν μπορώ να με φανταστώ σε πάγκο άλλης Εθνικής ομάδας. Ούτε να παίζω απέναντι στην Σερβία. Όταν μιλάμε για συλλόγους, τότε είναι διαφορετικό".
Παράλληλα, επισήμανε την άποψή του πως όλοι οι παίκτες πρέπει να ανταποκρίνονται θετικά στο κάλεσμα των Εθνικών ομάδων: "Πάντα λέω πως το να παίζει ή να προπονείς την Εθνική ομάδα, είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα και η μεγαλύτερη τιμή στη ζωή. Και τα έχω κάνει και τα δύο. Όταν μας απέκλεισαν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992, οι παίκτες έκλαιγαν γιατί δεν θα έπαιζαν. Πάντα συμβουλεύω όλους τους παίκτες να ανταποκρίνονται στο κάλεσμα της Εθνικής ομάδας. Τους λέω πως είναι η μεγαλύτερη τιμή να παίζεις με τη φανέλα της Εθνικής. Αυτή είναι η στάση μου. Είναι απίστευτο το πόσοι πολλοί δεν συμμετέχουν. Ειναι αδύνατον να έχουν όλοι ένα σοβαρό λόγο".