Αποσπάσματα από τη συνέντευξή του:

Για το θέμα του Γιάννη Αντετοκούνμπο: «Η ιστορία του Γιάννη είναι ξεκάθαρη. Ο Γιάννης ήθελε να παίξει. Από την αρχή προσπαθούσε, παρά τα ευρήματα στο γόνατό του, τα οποία όμως δεν ήταν ευρήματα που θα του δημιουργούσαν κάποιο πρόβλημα. Από την αρχή του είχε ασκηθεί μεγάλη πίεση από την ομάδα του, αλλά εκείνος έμπαινε μέσα και προσπαθούσε. Στην προπόνηση έδινε το 100%. Η τελική απόφαση οφείλεται στο ότι δεν πέρασε τα τεστ. Και εκεί τελειώνει το θέμα».

Για το αν θα έπρεπε να σταλεί ιατρικό επιτελείο στην Αθήνα για να αξιολογήσουν την κατάσταση του Γιάννη: «Όταν μίλησα με τον τζένεραλ μάνατζερ των Μπακς και σταθήκαμε στο αν είχε γνώση σχετικά μετά τα διάφορα events του Γιάννη, δεν απάντησε. Σιγή ιχθύος. Ένα επίμαχο σημείο είναι ότι όντως θα έπρεπε το ιατρικό επιτελείο τους να έλθει στην Αθήνα μετά την επιστροφή μας από την προετοιμασία στο Καρπενήσι».

Για το αν επέτρεπε στον Γιάννη το ταξίδι στην Κίνα, σε περίπτωση που ήταν προπονητής της Εθνικής από τον περασμένο Φεβρουάριο: «Αν το ταξίδι ήταν υπό την αιγίδα του ΝΒΑ, εγώ προσωπικά και γνωρίζοντας τον Γιάννη, δεν θα είχα πρόβλημα για 3-4 ημέρες, αλλά θα είχα ενημερώσει όλους τους παίκτες. Μετά το Καρπενήσι, έγινε μια συζήτηση με τους παίκτες, οι οποίοι ενημερώθηκαν για όλα τα θέματα του Γιάννη. Και για το ιατρικό ζήτημα και για το ταξίδι στην Κίνα. Επιπροσθέτως, δεν μπορώ να μην προσμετρήσω ότι πέρυσι ο Γιάννης έβαλε στην άκρη το συμβόλαιο με τους Μπακς και ήλθε να παίξει στο Προολυμπιακό Τουρνουά με την Εθνική. Ο καθένας μπορεί να έχει τη γνώμη του, αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι ένα παιδί 22 ετών. Και για να το λήξουμε το θέμα, αν ο Γιάννης ήταν υγιής και οι Μπακς του έλεγαν να μην παίξει, εκείνος θα έπαιζε».

Για αλλαγή στο παιχνίδι της Εθνικής από την απουσία του Γιάννη: «Αυτά που θα μπορούσε να δώσει ο Γιάννης θα ήταν 7-8 ριμπάουντ, ταχύτητα στον πρωτεύοντα αιφνιδιασμό, μέγεθος και τοποθέτηση σε διαφορετικές θέσεις, ώστα να μην μπορεί κάποιος να σε κατασκοπεύει. Αρα, λοιπόν, τα ριμπάουντ θα τα καλύψουμε με ομαδική προσπάθεια. Το θέμα της ταχύτητας το μετατρέπεις σε ομαδική συγκέντρωση, ωστε να έχεις αποτελεσματικό επιθετικό transition. Και από εκεί και πέρα, το κομμάτι του μεγέθους του Γιάννη και των διαφορετικών θέσεων στις οποίες θα μπορούσε να παίξει πολύ απλά δεν το καλύπτεις. Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές».

Για τα νοκ άουτ ματς: «Η Εθνική διαθέτει αθλητές που έχουν κατακτήσει Euroleague και έχουν βιώσει καθεστώς πίεσης. Θέλω να πιστεύω ότι μπορούμε να διαχειριστούμε ένα νοκ άουτ ματς, που βάσει προγράμματος είναι στη φυσιογνωμία του Ευρωμπάσκετ. Αν δεν μπορούσαμε να το διαχειριστούμε, δεν θα ήμασταν εδώ. Ως Έλληνες, όμως, έχουμε έναν περίεργο ψυχισμό. Ενθουσιαζόμαστε πολύ εύκολα και απογοητευόμαστε εξίσου εύκολα. Κερδίζουμε με 30 πόντους σε ένα φιλικό αγώνα και πετάμε. Χάνουμε ένα ματς και τα βάφουμε μαύρα. Το θέμα δεν είναι τι κάναμε στα φιλικά ματς, αλλά στο Ευρωμπάσκετ. Εχει συμβεί να βγούμε πρώτοι στον όμιλο και να γυρίζουμε πίσω από τον πρώτο νοκ άουτ αγώνα. Γιατί δεν ήμασταν σκληροι πνευματικά, δεν υπήρχε το σφίξιμο στο στομάχι μας από το λεγόμενο δημιουργικό άγχος. Προ ημερών σε κάποια ομιλία προς τους παίκτες, αυτό τους είπα. Ότι βαρέθηκα να γυρίζω πίσω στην Αθήνα!».