Χρήσιμα είναι αυτά τα ματς με ομάδες τύπου Ισλανδίας. Πολύ χρήσιμα θα έλεγα, αφενός για να συγχρονίζονται οι παίκτες ενόψει πιο σοβαρών αναμετρήσεων και αφετέρου για να βγάζει συμπεράσματα το προπονητικό τιμ. Να λέμε κι εμείς οι απόξω τις εξυπνάδες μας και να είμαστε στο τέλος όλοι ευχαριστημένοι.

Να μην μακρηγορώ όμως. Αυτό που πρώτα απ' όλα καταλάβαμε από το ματσάκι το σημερινό είναι ότι η δεύτερή μας πεντάδα μάλλον απέχει αρκετά από την πρώτη. Τη εξαιρέση του Παππά, που στέκεται στο γήπεδο καλύτερα από τον ολίγον ντεφορμέ Σλούκα και του Θανάση Αντετοκούνμπο που τα δίνει όλα, τα υπόλοιπα παιδιά μοιάζουν μερικές ταχύτητες πιο πίσω. Και με πολύ κακή νοοτροπία, του τύπου «εμείς είμαστε προφέσιοναλς κι αυτοί είναι για τα χωριά, οπότε δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε». Και φάγαμε στο πρώτο ημίχρονο ένα σωρό καλάθια από τους ψαράδες…

Το πιο ανησυχητικό ωστόσο δεν είναι αυτό. Το πιο ανησυχητικό μοιάζει να είναι η απόλυτη ασυνεννοησία και αδυναμία συνεργασίας του Σλούκα με τον Καλάθη. Το είδαμε και στα φιλικά αυτό, το ξαναείδαμε και σήμερα. Σαν να μην μπορούν να συνυπάρξουν και να μην μπορούν να ανταλλάξουν ιδέες πάνω στο παιχνίδι. Θα φανεί στη συνέχεια αν δέσουν επιτέλους, σε αντίθετη περίπτωση όμως έχουμε ένα όχι και τόσο απλό ζητηματάκι.

Όπως ελαφρώς αγχωτικό είναι και το γεγονός ότι άμα κουραστεί ο Μπουρούσης ή κλειστεί αποτελεσματικά, δεν φαίνεται να υπάρχει άλλο σύστημα επιθετικό εκτός από την γνωστή απελπισμένη πάσα στον Πρίντεζη κι ό,τι βάλει ο Γιώργαρος.

Έτσι και κλέψουμε και βγούμε στον αιφνιδιασμό όλα καλά. Αλλιώς, στο παιχνίδι πέντε εναντίον πέντε κολλάμε λες κι έχει μαρμελάδα απλωμένη στο παρκέ. Αλλά ας πούμε ότι το πήραν και λίγο στην πλάκα το παιχνίδι οι διεθνείς και ότι ετοιμάζονται για τη μεγάλη ματσάρα με τη Γαλλία. Υπομονή κι εκεί θα φανεί αν είμαστε για τα ρηχά ή τα βαθιά…

Υ.Γ. 1: Να είσαι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, να έχεις δώσει μόλις τριακόσια χιλιαρικάκια και να βλέπεις τον Θανάση σε τέτοιες πτήσεις. Φωτιά θα πάρει το Ινσταγκραμ!

Υ.Γ. 2: Αυτό πάντως με τον Παππά που ζήτησε δυο φορές αλλαγή επειδή έλιωσε (σε παιχνίδι τόσο χαμηλής έντασης…), είναι λίγο παράδοξο. Εκτός κι αν αληθεύει η φημολογία περί μπουζουκλερί.