Τσακίζει κόκκαλα: Σουτάκι για τα πανηγύρια ο Θανάσης, σύστημα-γιουρούσι ο Παππάς, δε μπορεί ο "Μπουρου"

Παιδιά να το πάρουμε απόφαση από τώρα, για να μην κλαιγόμαστε αργότερα:

Είμαστε η πιο αργή ομάδα του τουρνουά.! Όχι ότι δεν ξέρουμε μπάσκετ, όχι ότι μας λείπει η τεχνική, όχι ότι ξεμείναμε από κορμιά. Τελεία και παύλα και πολύ απλά, είμαστε αργοί. Γι’ αυτό και ο Θανάσης Αντετοκοτούνμπο, ο μόνος που παίζει σε ταχύτητες ΝΒΑ, μοιάζει να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα. Κι ας μην ξέρει πολύ μπάσκετ ο δόλιος κι ας είναι το σουτάκι του για τα πανηγύρια.

Είναι ταχύς ωστόσο ή μάλλον ταχύτατος, την ώρα που οι υπόλοιποι παίκτες μας είναι από απλώς καλούτσικοι σε αυτόν τον τομέα (βλέπε Καλάθης, ας πούμε, ή Παπανικολάου) έως στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα (λέγε με Μπουρούση και Παπαγιάννη). Και κάπως έτσι κάναμε μάγκες για μια περίοδο τους Ισλανδούς, ενώ οι Γάλλοι μας πήραν το παιχνίδι παίζοντας το «κορόιδο» και τίποτε παραπάνω.

Κι αφού το πάρουμε αυτό απόφαση, να ξαναδούμε και λίγο το παιχνίδι μας άνευ κλασικού σέντερ. Αλήθειες να λέμε, ο Μπουρούσης έχει δώσει πολλά στην εθνική, πέταξε στα σκουπίδια το καλοκαίρι του για να εμφανισθεί με τη γαλάζια φανέλα και είναι καταπληκτικός συμπαίκτης. Αλλά δεν είναι πλέον γι’ αυτό το επίπεδο και σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορεί να μαρκάρει ούτε με τα μάτια. Δεν τον βοηθάνε τα πόδια του, που αδυνατούν να ακολουθήσουν το κοφτερό μυαλό του. Γιατί ο Μπουρούσης είναι ο πιο έξυπνος παίκτης μέσα στο γήπεδο, αλλά τι να το κάνεις άμα το σώμα τον προδίδει;

Οπότε small ball; Οπότε small ball λέω εγώ και όχι στο εικοστό πέμπτο λεπτό του αγώνα όταν χάνουμε με 63-44. Να το δοκιμάσουμε το γαμημένο το small ball και στην κανονική διάρκεια, στη ροή του αγώνα, όταν ακόμη δεν έχει κριθεί τίποτε. Όπως αποδείχθηκε λειτουργεί πολύ καλύτερα από το σύστημα-πλημμύρα, του τύπου «δώσε τη μπάλα στον Μπουρούση μπας και εμπνευσθεί κάτι». Με παραλλαγή το «άμα δεν εμπνευσθεί τίποτε ο Γιάννης, πάμε στο ό,τι προαιρείσθε από τον Πρίντεζη». Α ναι, ξέχασα, υπάρχει και το σύστημα-γιουρούσι από τον Παππά, ότι πρέπει για παιδικές χαρές και ανοιχτά γυμναστήρια. Σε αυτό το επίπεδο όμως, δεν αρκεί. Γιατί απέναντί του δεν έχει πιτσιρίκια, έχει παίκτες του ΝΒΑ.

Ως εκ τούτου και λίγα φάγαμε. Αναμενόμενο ήταν πάντως, το είχε χτυπήσει το καμπανάκι η Σερβία. Μετρημένα ήταν τα κουκιά και τα είπαμε και προ ημερών. Μην τα επαναλαμβάνω τώρα, γιατί σημασία να μελετήσει το τεχνικό επιτελείο τον τρόπο που χάσαμε, τον τρόπο που παραλίγο να το γυρίσουμε και τον τρόπο που θα τουμπάρουμε τους Σλοβένους, μπας και αποφύγουμε την Ισπανία. Όπως το έχω δει ως τώρα το έργο, είναι η μόνη που δεν παίζεται. Όλες τις άλλες ομάδες, σε μια καλή μας ημέρα (έστω σε μια πολύ καλή μας μέρα, με τον Πρίντεζη σε κέφια) μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε.

Υ.Γ.: Υπάρχει ακόμη κανείς ή καμιά που να επιμένει ότι ο Θανάσης Αντετοκούνμπο παίζει με βύσμα; Κι αν συνεχίσει έτσι, τι στοίχημα πάτε ότι θα αποδειχθεί η μεταγραφή της χρονιάς;