Ένας από τους πλέον ταλαντούχους, αλλά και αμφιλεγόμενους μπασκετμπολίστες των τελευταίων ετών, ο Νίκος Παππάς, μιλάει στην κάμερα του VICE Greece για το πρόσφατο περιστατικό με τον ομοσπονδιακό τεχνικό, Θανάση Σκουρτόπουλο, τη μη κλήση στην Εθνική ομάδα, την κόντρα του με τους δημοσιογράφους, τη σχέση του με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, τους δεσμούς του με το ΚΚΕ, απαντά αν θα πήγαινε στον Ολυμπιακό ενώ εξηγεί τους λόγους που τον ώθησαν να δημιουργήσει ένα γήπεδο μπάσκετ για τους κρατούμενους των φυλακών Κορυδαλλού.
Ακολουθεί μέρος της συνέντευξης:
Για το πρόσφατο περιστατικό με τον Θανάση Σκουρτόπουλο: «Σε έναν αγώνα μέσα στο γήπεδο υπάρχει και το trash talking όπου προσπαθείς με προφορικό τρόπο να επηρεάσεις την ψυχολογία του αντιπάλου. Τώρα βέβαια ίσως η αντίδρασή μου να έκρυβε και μια πικρία για τη μη κλήση στην Εθνική, αλλά όλα καλά».
Για τους δημοσιογράφους: «Η πλειοψηφία δεν το γνωρίζει το άθλημα. Έχει τεράστια διαφορά να βλέπεις από το να παίζεις. Και εγώ 20 χρόνια τρώω παστίτσιο, δεν ξέρω να το φτιάχνω».
Για την υπόθεση της Ηριάννας: «Δεν γνώριζα πολλά πράγματα και πήγα στον Κορυδαλλό για να μάθω περισσότερα. Εμένα το μπάσκετ δεν είναι η ζωή μου, είναι ένα μέρος της ζωής μου. Όπως λέω και στους φίλους μου παίζω και μπάσκετ, δεν παίζω μόνο μπάσκετ. Το άθλημα μου έχει προσφέρει αναγνωρισιμότητα, χρήματα, τα συναισθήματα που βιώνω μπαίνοντας μέσα στο γήπεδο, αλλά όλα αυτά θα διαρκέσουν μέχρι τα 30-35, μετά θα πρέπει να κοιτάξεις άλλα πράγματα».
Διαβάστε επίσης...
Για το γήπεδο μπάσκετ στις φυλακές Κορυδαλλού: «Όσο και αλτρουιστική να φαίνεται αυτή η πρωτοβουλία, κατά βάθος είναι εγωιστική, υπό την έννοια ότι με γέμισε με ευχάριστα συναισθήματα και ικανοποίηση. Έχω κάποια δικά μου άτομα μέσα, αλλά δεν χρειάζεται να πούμε περισσότερα. Ήθελα να βοηθήσω μια ομάδα ανθρώπων, η οποία είχε ανάγκη από κάτι τέτοιο».
Για τη σχέση του με το ΚΚΕ: «Ο αδερφός μου άνηκε στο ΠΑΜΕ και έχω μέσα στο κόμμα ανθρώπους που θεωρώ ικανούς και καθαρούς. Εγώ δεν έχω ψηφίσει ποτέ».
Για τη μη κλήση στην Εθνική ομάδα: «Το έχω ξαναζήσει δεν μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Μία φορά έχω κληθεί. Το να κληθώ είναι περίεργο, το να μην κληθώ είναι συνηθισμένο για εμένα».