Πρώτα απ' όλα θα ήθελα να 'μουν από καμιά μεριά σε εκείνο το εστιατόριο της Λιουμπλιάνα, όπου έμαθα πως συνευρέθησαν και συνέφαγαν ο Ιβκοβιτς, ο Μάλκοβιτς και ο Ομπράντοβιτς. Να ' μαι από καμιά μεριά και να στήσω αυτί στις κουβέντες που (θα) έκαναν γι' αυτά που τους χωρίζουν, αλλά και για ό,τι τους ενώνει...

Βεβαίως η συνάντηση αυτή δεν υπήρξε αντιπροσωπευτική, διότι και οι τρεις συνδαιτυμόνες είναι Σέρβοι, απλώς κάποτε (που τα lobbies της πατρίδας τους ήταν ισχυροί πόλοι ανάπτυξης) ανήκαν σε διαφορετικές "αιρέσεις" της ίδιας μπασκετικής θρησκείας: ο Ντούντα και ο Ζοτς (ως πνευματικό τέκνο του) είχαν αποδεχτεί τη διαθήκη του προφέσορα Νίκολιτς και εθεωρούντο φυσικοί κληρονόμοι του, ενώ ο Μπόζα εφέρετο ως ο αρχιερέας του αντιπάλου δόγματος, όπου είχαν επίσης στρατολογηθεί ο Σάκοτα, ο Τζούροβιτς και ο Σούμποτιτς...

Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr