Eγραφα, πρόπερσι τέτοιες μέρες, ότι η Εθνική ομάδα δεν έχει πιά την πολυτέλεια να θεωρεί οποιοδήποτε ματς εύκολο ούτε να κερδίζει αγώνες με τη φανέλα. Η Εθνική του 2009, που κατέβαινε στο Ευρωμπάσκετ χωρίς Διαμαντίδη, Παπαλουκά, Τσαρτσαρή.

Διαψεύστηκα πανηγυρικώς και πανηγύρισα δεόντως, αν και είχα αυγό στο μούτρα. Νόστιμο το πολωνικό αυγουλάκι!

Το μετάλλιο του Κατοβίτσε ήταν απολαυστικό, όχι μόνο επειδή έπεσε από τον ουρανό, αλλά και επειδή απέδειξε τη δυναμική του ελληνικού μπάσκετ και την ποιότητα του Έλληνα μπασκετμπολίστα, σε επίπεδο ατομικής κατάρτισης αλλά και τακτικής ικανότητας. Πάνω στο παρκέ των τριών πολωνικών πόλεων που φιλοξένησαν την Εθνική μας, τα δώδεκα πρωτοπαλίκαρα του Καζλάουσκας κατέθεσαν όχι μόνο το "θέλω" και το "μπορώ", αλλά και το "γνωρίζω".

Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr